Rüzgar...

Gezgin

" Tanrım! Kahretsin! "

Gaby soğuk olmayan ama yine de insanın içini ürperten rüzgarda eteği uçmasın diye elleriyle tutmak zorunda kaldı.. O kadar hızlıydı ki rüzgar bazı ağaçlar yamulmuştu.. Gaby sıkıtıyla iç geçirdi , dışarı biraz hava almak ; evin berbat sıkıcı ortamından kurtulmak için çıkmıştı ama görünüşe bakılırsa bu havada dışarında hava almak mümkün değildi..

*Keşke evde kalıp Fred'le patlamalı pişti oynasaydım..*

diye düşündü. Ama çıkmıştı bir kere.. Ayrıca bu havada eve geri dönmesi mümkün değildi.. Önünü göremiyordu doğru dürüst.. Bulanmış gözleriyle rüzgara karşı döndü ve gözlerini hafifçe kısıp göle baktı.. Bu halde bile çok güzel görünüyordu.. Batmakta olan güneşin turuncu-kırmızı ışınları gölün hemen hemen durgun yüzeyinde menevişleşirken Gaby , çıkmış olduğuna şükretti. Çünkü gölü seviyordu..

O rüzgarda kimse ayakta duramıyorken Gaby göl kenarındaki bir ağacın altına oturdu ; yakan bir güneşten kaçmak için ağacın gölgesine sığınıyorcasına -göl manzarasını engellememek üzere- ağaca iyice sokuldu.. Aşağı doğru eğilmiş dalları rüzgarın gelmesini engelliyordu çünkü..

Güneş yavaş yavaş gölün ardındaki tepelerin ardından batıyordu kızıllıklar içinde.. Gaby gözleri kamaşarak baktı güneşe.. Annesini hatırladı.. Hiç unutmamıştı zaten.. Ama bazen anısı dayanılmaz oluyordu.. Öyle ki kendini hareket etmek zorunda hissederken buldu ; ayağı kalktı ve - artık rüzgar biraz dinmişti- gölün etrafında yürümeye koyuldu..

Gölün çevresine rüzgarın dinmesiyle birlikte tekrar insanlar doluşmaya başladı. Gaby farklı hayatları , farklı dünyaları gözlemlemeye bayılırdı.. Ah , işte şu çocuk peşinden dolaştığı kızı çok geçmeden öpecek olmlıydı.. Ve şu adamla şu kadın , çok uzun süredir birlikte olmalıydılar ; çünkü gölün güzelliği onları romantize etmemişti sanki... Ve şu saçlarını mosmor boyamış kız..

" Ne kadar da özenti duruyor öyle.. "

diye düşündü Gaby elinde olmadan.. Kızın yüzü öfkeyle kasılmıştı ve yanındaki erkek arkadaşı olma olasılığı muhtemel çocuğa aynı büyüklükteki bir öfkeyle bağırıyordu.. Biraz ileride kızıl saçlı bir kız * gördü. Kız son derece güzeldi ve çok sevecen görünüyordu.. Gaby ile göz göze geldiler ; birbirlerine gülümsediler. Gaby kızın yanına gidip konuşmak istedi ama arada bazı insanlar vardı ; Gaby tekrar baktığında kızı göremedi..

Yerden seçmeden yuvarlağımsı ve yassı bir taş alıp göle fırlattı. Taş , Gaby istememiş olsa da 6 kere sekti. Oysa sektirmeyi istemiş olsa 4'ten fazla yapamıyor ; bu konuda hep Fred^e yeniliyordu.. Kardeşini hatırlayınca gülümsedi ; komik ve eğlenceli biriydi Fred.. Ama Gaby yeni arkadaşlara ihtiyaç duyuyordu..

Bacaklarının yorulduğunu hissetti Gaby ve geri dönüp az önce oturduğu dalları yere doğru eğik ve tamamen yeşil , güzel ağacın altına oturdu yine.. Ve güzel gölün güneş son ışıklarını gönderirkenki halini izlemeye koyuldu büyük bir zevkle..

*O sensin Sam ^^

Gezgin

Rüzgarın yüzünü yalayıp geçmesi hoşuna gidiyordu. Kızıl saçlarını gerilere doğru savuruyor, vücudunu üşütüyordu. Bunlara aldırmıyordu. O sadece rüzgarın tadını çıkarmakla meşguldü. Tabi bir de gölün muhteşem manzarası vardı. Batmakta olan kızıl güneş... Bayılırdı böyle güneşin batışına ya da doğuşuna... Ona aşkları hatırlatıyordu, garip bir biçim de. Gizemli, yasak, romantik aşklar... İlgisini en çok yasak olanlar çekiyordu. Bu tür aşık insanların kimselere aldırmadan görüşmelerine, birbirlerini delice sevmelerine imreniyordu. Onları güçlü buluyordu. Onun gözün de böyle insanlar ayakta alkışlancak türdendi...

Solundan gelen bağırtı sesiyle başını çevirdi. Biraz önce yüzüne yansıyan kızıl ışınlardan dolayı gözleri kısılmıştı. Gözüne ilk çarpan mor saçlı bir kız oldu. Öfkeyle elini kolunu sallıyor, önündeki çocuğa bağırıyordu. Çocuksa, bir suç işlemiş gibi sessizce kızı dinliyordu. Çocuğun yerinde olsaydım, seni parçalardım heralde... dedi, sakince. Sinirlenmişti ama onların sorunlarına karışamazdı. Bu onların problemiydi.

Başını çevirecekken ona bakan kızı gördü. Tartışan çiftin biraz ilerisindeydi. Bileklerine kadar uzanan turuncu-kırmızı karışımı bir elbise vardı üzerinde. Elbisenin üst kısmı askılıydı gördüğü kadarıyla. Göremiyordu, çünkü kızın dalgalı saçları omuzlarını örtüyordu. Kahküllü alnı, hafif çekik gözleri vardı. İstemsizce gülümesdi Sam, gözgöze gelince. Çok tatlı bulmuştu onu...

Birden titredi. İyice üşümüştü. Kızdan gözlerini alıp ayağa kalktı. Rüzgar artık çok esmiyordu ve güneş iyice batmak üzereydi. Göl kenarından ayrılmak istemiyordu. Yapacak işi yoktu. Yarın için herşeyi tamdı. Aval aval yürürken, kızın yanına gitmek istediğini farketti. Geriye dönüp, onun biraz önce durduğu yere baktı. Ama göremedi. Ta ki bir ağacın köşesinden taşan turuncu bir kumaş parçası görene kadar. Bu parçanın ona ait olmasını umuyordu...

Ağaca yaklaştığında umduğunu gördü. Kız oturmuş, güneşi izliyordu. Sam onu korkutmamaya çalışarak, sakin bir sesle;

'' Selam. Oturabilir miyim ? ''

dedi. Yüzüne bir gülümseme kondurmuştu...

Gezgin

Gaby orada öylece oturmuş gölü izliyordu ve güneş de neredeyse batmıştı.. Güneş ışınları acayip derecede ışıyarak Gaby^nin gözünü aldığı için kısmıştı gözlerini.. Artık zayıflamıştı ışınlar ama Gaby yine de direk olarak bakamıyordu Güneşe..

Gaby oldukça sakin ve canayakın bir ses duydu arkasından ;

'' Selam. Oturabilir miyim ? ''

Gaby arkasını döndü ama gözleri daha az ışıklı ortama alışamadığından kızın az önce gülümsediği kız olduğunu anlaması biraz uzun sürdü. Kız yakından daha da güzeldi.. Kızıl saçları ve ancak yakından seçilebilen şeker çilleri vardı. Gözlerinin içi gülüyordu kızın.. Ayrıca yaşıtı gibi dduruyordu..

Gaby ağacın altında yana doğru kaydı ve eliyle yanını işaret ederek ;

" Ah , elbette oturabilirsin.. "

dedi biraz da telaşa kapılmış bir halde.. Kız yavaşça yanına oturdu. Gaby konuşması gerektiğini anlayarak -nedense- terlemiş alnına dökülen kahverengi perçemlerini geriye attı ve ;

" Ben , Gabriella , Gabriella Vanessa O'Brien.. Gaby diyebilirsin ama , herkes öyle der.. "

dedi gülümseyerek. Kız kafasını salladı ve Gaby onun konuşmasını beklemeden ;

" Senin adın ne peki? Demin gördüğüm kız sendin , değil mi? "

dedi. Daha sorular soracaktı ; nerelisin , kaç yaşındasın gibi ama şimdiden çok soru sorduğunu düşünüyordu Gaby o yüzden susup kızın cevabını bekledi..

Gezgin

Sas, büyük babasının hastalığının ilerlemesinden dolayı tedirgindi. Hogwartsın açılmasına daha bir haftaya yakın zaman vardı. Büyük babasının solgun yüzünü her gördüğünde içi acıyordu. Her geçen gün biraz daha kötüleşiyordu. Sas, bundan dolayı her seferinde kendini dışarıya atıyordu. KIz kardeşine hiç bir şey belli etmemeye çalışıyordu.

Sas, kafa dağıtmak için en güzel yerin Göl kenarı olduğunu düşünerek odasına çıktı. En üst kattaki odasından üzerine eşortman altını ve mavi kısakollu bulüzünü geçirdi. Yanına aldığı hırkayı koluna attı. Merdivenlerden aşağıya dıoğru inerken Büyük babasının yanına uğrayarak;

_''Ben göl kenarına gidiyorum Büyük baba. Ufaklık dışarıdan istediğin birşey varmı?''dedi.Ses gelmeyince hızla evden çıktı.

Göle doğru giden ağaçlık patikadan ağır ağır yürüdü. Hava rüzgarlıydı. Ancak bu esintili hava fazla sürmedi. Sas, ağaçların arasından görünen güneşe usulca baktı. Batmak üzereydi. Kızıl bir renge bürünmüş kocaman bir topu andırıyordu. Gökyüzü onun için eşsiz bir güzellikti. Ağaçların arasından usulca yürüdü. Etrafta ondan ve ağaçlardan başka kimse yoktu. Herikaydı bu... Yalnız olduğunu bilmek onun daha iyi düşünmesini sağlardı. Yalnızlığı severdi. Birden bu düşünde kalbine bıçak saplanmış gibi oturdu. Ylnız olmayı severdi ama büyük babasının olmadığı bir Dünya hayal edemiyordu. Yeniden büyük babasının hastalığı içini acıttı. Büyük babasının gözlerinin önünden kayıp gitmesini istemiyordu. O hayatta kitek akrabasıydı...

Göl kenarına varmıştı. Gölün çevresinde dolaşan bir çok insan vardı. Herkes gölün muhteşem güzelliğini izlemeye gelmiş olmalıydı. Usulca gölün kenrından yürüdü.

Bir ağacın kenarına oturmuş iki kız gördü. Onların yanına gidebilirdi. Bugün aklında ki tüm düşünceleri silmek istiyordu. Rahatlamak...Kızlara dikkatle baktığında birinin tanıdık olduğunu farketti. Gryffindor binasından Samanthaydı bu. Samanthayla hiç güzel anısı yoktu. Zaten bir Gryffindorluyla nasıl iyi anısı ola bilirdi ki

.Samanthayla 2.senenin başında tanışmışlardı. Tipik bir Gryffindorluydu Sas, ona karşı hep bir nefret güdmüştü. Sas'ın okulda ki 1.sınıflardan olan Slytherinli bir öğrenciyi tehdit etmişti. Çocuğa Samanthanın ona karşı büyü kullandığını söylesi için elinden geleni yapmıştı. Elbette çocuk Sasdan korkup söylediklerini sinlemişti. Sırf iftira yüzünden Samantha cezaya kalmıştı. Sırf bu yüzden her zaman birbirlerini gördükleri yerde tartışıyorlardı. Ancak bugün hiç havasında değildi doğrusu ağır adımlarla kızların yanından geçti. Geçerken Samanthaya aşağılayıcı bir bakış atmyıda ihmal etmedi.

Gezgin

Sözlerinden sonra kız arkasını döndü. Gözlerini kısmıştı. Güneş kamaştırmış olmalı... diye mırıldandı. Birkaç dakika sonra beklediği cevap gelmişti;

" Ah , elbette oturabilirsin.. "

Sam ona gülümseyerek cevap verdi ve kızın gösterdiği yere oturdu. Tam önlerinde güneşin sadece ucu gözüküyordu. Sam konuşması gerektiğini düşündüğü bir anda, tatlı bir ses duydu;

" Ben , Gabriella , Gabriella Vanessa O'Brien.. Gaby diyebilirsin ama , herkes öyle der.. "

Sam gülümsyerek başını salladı. O da herkes gibi ona Gaby diyecekti. Gabriella biraz uzun bir isimdi, Samantha gibi..

" Senin adın ne peki? Demin gördüğüm kız sendin , değil mi? "

Tekrar gülümseyerek başını salladı ve konuşmaya başladı;

'' Evet, bendim sanırım. Ben de seni gördüğüme göre... ''

Hafifçe duraksadı. Gözleri Gaby'nin saçlarını inclerken, ağzı konuşmaya başladı, tekrardan.

'' Adım Sam. Yani Samantha. Aslında Samantha Daria Rain Wind. ''

Gülerek sustu. Böyle uzun bir ada sahip olması tuhadına gidiyordu bazen. Neyse ki Gaby'nin de ismi pek kısa sayılmazdı. Onun kaça gittini merak etti. Gerçi hemen hemen aynı boydaydılar ama birinci sınıfa gidip deve gibi boyu olanlarda vardı hani.

Tam Gaby'e bunu soracakken Sasha'yı gördü. Gaby ve onun yakınlarından geçiyordu. Herzamanki tavrı vardı suratın da. Kendini bişey sanma, üstünlük tavrı. Slytherindi sonuçta. Bütün Slytherinler aynı oluyordu.. Sam kavga çıkarmamak için bakışlarını çevirdi. Ne kadar orada onunla kavga etmek istese de Gaby'in yanında olmazdı. Tekrar Sasha'ya baktı. Ona ters bir bakış atıp, Gaby'e sorusunu sordu;

'' Kaçıncı sınıftasın Gaby ? ''

Gezgin

'' Evet, bendim sanırım. Ben de seni gördüğüme göre... ''

dedi kız. Gaby gülümsedi ve kız devam etti ;

'' Adım Sam. Yani Samantha. Aslında Samantha Daria Rain Wind. ''

Gaby bu adı bir yerden duymuştu.. Kızı sima olarak da çıkaracak gibiydi.. Evet , hatırlamıştı! Bu kız Fred^in sevgilisinin arkadaşıydı. Fred daha önce bir kaç kere bahsetmişti ondan.. Gaby açıklayıp açıklamamayı düşündüğü sırada Sam^in bır kıza doğru hiç de hoş olmayan bir şekilde baktığını gördü.

Kız uzun boylu ve güzel sayılırdı ; Gaby onu tanıyordu.. Okulda nam salmış birkaç deli dolu Slytherinden biriydi ; 3. sınıf olduğunu biliyordu Gaby onun ama adını bilmiyordu. Gaby ona fazla bulaşmamıştı ama ondan hoşlandığı da söylenemezdi hani..

Sam , hala kıza bakıyordu. Kız da Sam'e.. Kızın yüzünde Sam bir pislikmiş gibi bir ifade vardı.. Gaby kıza ayıplarcasına baktı ama kız sanki onu görmüyordu. Sam kavgadan kaçmak istercesine bakışlarını ondan kaçırdı ve konuyu değiştirdi ;

'' Kaçıncı sınıftasın Gaby ? ''

Gaby , kafasını toparlıyormuşçasına biraz durakladı sonra tekrar alnına düşmüş olan saçlarını bir kez daha geriye attı ve cevap verdi ;

" Üçüncü sınıftayım.. Ben seni tanıyorum galiba.. Kardeşim Fred'in kız arkadaşı Melina , o senin arkadaşın değil mi? Fred bir kaç kere bahsetmişti senden.. "

dedi. Biraz durakladı , Slytherinli kıza bakarak ve sesini bayağı alçaltarak ;

" Onu , şey hani Slytherinli kızı , tanıyor musun? "

dedi olanları öğrenmek istiyorcasına..

Gezgin

Sasha, sırf kızlara inat onların tam yanlarında ki ağacın gövdesine yaslandı. Samanthanın yanında ki kıza baktığında onu bir yerden tanıyor olmalıydı. Fazla güzel ve zekiydi. Evet hatırlamıştı. Rawnclavlardan 3. sınıfa gidiyordu. Şimdiye kadar hiç tartışmamışlardı.

Kız ona doğru baktıktan sonra dönüp Samanthaya birşeyler söyledi. Kendisi hakkında konuşulduğunu biliyordu. En nefret ettiği şeydi kendisinin çekiştirilmesi. İşte eline harikulade bir fırsat geçmişti;

_''Ahh! Rawlı kız seni uyarıyım. Birincisi benim hakkımda konuşmamalısın, ikincisi sennin yerinde olsam o aptal Gryffindorlu Samle dolaşmazdım doğrusu. Yoksa sana da aptallıklarını geçirir. Hogwartsta zaten bir avuç aptal grubu var Gryffindor ''dedi. Özelllikle Gryffindoru bastırarak söylemişti.

_''Bence o aptal bakışlarını benden uzak tutmalısın Sam yoksa Samymi demeliyim. Hala oyunlarımdan bıkmadın herhalde. Arkadaşına anllattın mı sana yaptıklarımı?''dedi ve Sam!e baktı. Onu herkesin önünde küçük düşürmek istiyordu.

Ayağa kalktı ve gidip Sam ve Rawenclavlı kızın önğne oturdu. Alaycı alaycı Sam'e bakıp güldü.Ardından yeniden Same döndü ve;

_''Biliyormusun Sam senin yüzünden kendimden ve safkanlardan nefret eder oldum. Sen nasıl safkan ola biliyorsun anlamıyorum doğrusu. Malesef ki aramızda anne ve babası çürük olanlar çıkıyor ''dedi .

Gezgin

" Üçüncü sınıftayım.. Ben seni tanıyorum galiba.. Kardeşim Fred'in kız arkadaşı Melina , o senin arkadaşın değil mi? Fred bir kaç kere bahsetmişti senden.. "

Demek meşhur Gaby sensin... Sam içtenlikle cevap vereceği sırada, Gaby sesini alçaltıp ona bir soru yöneltti;

" Onu , şey hani Slytherinli kızı , tanıyor musun? "

Maalesef diye mırıldandı Sam. Onu tanımak mı ? Sasha'yı kendinden bile daha iyi tanıyordu. Nefret edilesi bir kızdı. Herşeye o büyük burnunu sokar, kendini birşey sanırdı. Okulda onunla başa çıkan bir Sam bir de Melina vardı.

''Ahh! Rawlı kız seni uyarıyım. Birincisi benim hakkımda konuşmamalısın, ikincisi sennin yerinde olsam o aptal Gryffindorlu Samle dolaşmazdım doğrusu. Yoksa sana da aptallıklarını geçirir. Hogwartsta zaten bir avuç aptal grubu var Gryffindor ''

Sam'e hiç işlemedi bu sözler. Sasha'nın kendi aptallıklarını böyle millete atmasından bıkmıştı. Ayrıca kimin aptal olup olmadığı açıkça belliydi. Gaby'e dönüp;

'' Ona aldırma Gaby. Herzaman böyledir. Fazla konuşur... ''

Tiksintiyle Sasha'ya çevirdi bakışlarını. Nasıl da iğrenç bir yüzü vardı. Okuldaki hiçbir erkek onu beğenmiyordu. Ayrıca Sam'in Karanlık Sanatlardaki başarısını bilmiyormuş gibi davranıyordu...

''Bence o aptal bakışlarını benden uzak tutmalısın Sam yoksa Samymi demeliyim. Hala oyunlarımdan bıkmadın herhalde. Arkadaşına anllattın mı sana yaptıklarımı?'

Ay çok korktum... diye mırıldandı. Başka zaman olsa Sasha'nın üstüne atlardı.Ama artık onunla uğraşacak kadar aşağılık görmüyordu kendini.
Sasha bakışlarını Sam'e çevirmişti. Çok zevk alıyor gibi görünüyordu...

''Biliyormusun Sam senin yüzünden kendimden ve safkanlardan nefret eder oldum. Sen nasıl safkan ola biliyorsun anlamıyorum doğrusu. Malesef ki aramızda anne ve babası çürük olanlar çıkıyor ''

Sasha'nın çizmeyi aştığı bu sözler Sam'i sinirlendirmeye başlamıştı. Ona istediğini vermek istemiyordu. Gaby'e bakıp, zavallı anlamında Sasha'yı işaret etti. İkisi biraz kıkırdadı. Sam hala yüzün de gülümsemesiyle Sasha'ya baktı. Sinirle gerilmişti yüzü. Sam yüzüne gayet alaycı bir ifade takıp, sırıtarak konuşmaya başladı;

'' Ah... Emin ol ki Green, benimkilerden daha çürükleride var. Hatta yavruları tam karşım da duruyor... Sana eziyet çektirirdim Kate. Ama buna değmezsin... ''

Son sözlerini söylerken Sasha'ya bir böcekmiş gibi bakmıştı . Ne kadar Slytherin olsa da onun da bir zayıf noktası vardı. Ve Sam bunu gayet iyi biliyordu. Sasha'nın annesi ve babası... Annesi Ölüm Yiyenler ve ZümrüdüAnka Yoldaşlığı ile olan savaşta, ZümrüdüAnka Yoldaşlığı tarafından öldürülmüştü. Ve tesedüfe bakın ki, o savaşta Sam'in annesi de vardı...

Sasha'ya hiç bakmadan ayağa kalktı. Kalkarken belin de bi acı hissetti. Asası beline batmıştı hafif. Gülümsedi, asasının yanında olması ona herzaman güven vermişti. Sasha'ya arkasını dönüp, Gaby'e elini uzattı;

'' Gidelim mi Gaby ? Burası çürük ejdarha yumurtası gibi kokmaya başladı.. ''

Rüzgar...

Rüzgar...

Similar topics

Similar topics