-Güneşin Eşsiz Güzelliği-

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Yanlarındaki kızlar, ayağa kalkıp çocuğu yere düşürürken; Miroslav gülümsemekle yetindi. Çocuk zaten yeterince rezil olmuştu, kendilerini sinir etmediği sürece onunla daha fazla uğraşmaya değmezdi. Bu sırada Silvia bağırmaya başlamıştı:
_ "Ne oldu, Tom? Asanı çıkarmaya mı korkuyorsun? Yoksa beceriksiz bir bulanık mısın? Ahh... Yoo olamazsın. Tabii ya! Senin baban..."

Babasının ne olduğunu merak eden Miroslav, çocuğun Silvia'nın ağzına yumruk attığını görünce durum tuhafına gitmişti doğrusu. Hemen tanımadığı kız ile birlikte Silvia'nın yanına gitmişlerdi. Kız, Silvia'ya hastane kanadına gitmesini önerince Silvia buna gerek olmadığını söyledi. Bu arada Williams'ın arkadaşları da çocuğun peşinden gidiyorlardı. Miroslav, onları seyrederken burun kıvırdı. Gryffindor'luların arkadaşlık anlayışı bu muydu yani? Bir de onlara "cesur" diyen sığ zihniyet vardı. Bu yüzden ceza almaları kaçınılmaz oluyordu işte.

Miroslav; durumun babasıyla ne ilgisi olduğunu asla öğrenemeyeceğini düşünürken, Silvia konuşmaya başlamıştı:

"Babası... Ölüm Yiyen'di. Annesi ise Yoldaşlık'tan. Tabii annesi onun Ölüm Yiyen olduğunu öldüğü geceye kadar bilmiyordu. Annesini babası öldürdü. Çatışmada... Ahh... Çok trajik!" diyordu alaycı alaycı. Miroslav, herhangi birinin babasının annesini öldürmesinin nasıl bir şey olduğunu düşünmeye başladı. Yavaş yavaş tiksinmeye başlamıştı. Kendi annesi ve babası asla Yoldaşlık adına çalışmamıştı. Bir Ölüm Yiyen, neden Yoldaşlık'tan biriyle evlenip çocuklarının hayatını böylesi savaş olaylarıyla niye karartırdı? Miroslav, dehşete uğramıştı. "Tanrı'm, böylesi bir kaderim olmadığı için sana ne kadar duacı olduğumu bilemezsin." diye geçirdi içinden.

"Tom denilmesine neden kızıyor derseniz... Anlarsınız ya! Annesinin koyduğu ismi kullanıyor. Brian... Tom isminden de babasından da nefret ediyor."
Böyle bir durum kendisinin başına gelse neler hissederdi acaba? Yoldaşlık'tan iğreniyordu; evet, ama babasının neden Yoldaşlık'tan biriyle evlendiğini sorgulayıp kendini kahretmesine de hiçbir engel yoktu. Kaderine lanet okumasına da... Birden dehşeti, çocuğa karşı bir acımaya dönüştü. Asla kendi annesi Yoldaşlık'tan olmamıştı; bunun için ne kadar şükretmesi gerektiğini biliyordu.

Henüz tanışmadığı 3. sınıftaki kızın konuşması, düşüncelerini bölmüştü:
_''Bu arada Sasha Kate Green. Slytherin Üçüncü sınıf öğrencisiyim''
Bir yandan da çekik gözleri ile kendisine bakarak gülümsüyordu. Kendisi de gülümsemeye karşılık vererek:
"Miroslav Sergei Kreuzelt. 4. sınıftayım." dedi yumuşak bir sesle.

Gezgin

Miroslav ve Sasha birbirlerine isimlerini takdim ederken Silvia düşüncelere dalmıştı ama hala onları duyabiliyordu. Neden bir Ölüm Yiyen Yoldaşlık'tan biriyle evlemiş olmalıydı ki? Anlamıyordu... Ama mutlaka bir sebebi vardı. Muhtemelen arkadaşlarının akıllarından bu soru geçmişti. Ancak Silvia da cevabını bilmiyordu. Belki de babasına bir ara sormalıydı. Evet, bir ara sorsa iyi olacaktı...

İkisinin ortasına oturduğu için konuşmakta zorluk çekiyordu. İki de bir başını bir o yana bir bu yana çevirmesi gerekiyordu. Bu yüzden ayağa kalktı ve ikisini de karşısına alarak konuşmaya başladı.

"Eee, gençler... Şimdi ne yapacağız? Hazır hızımızı almışken pataklayacak başka Gryffindorlar mı bulsak ne?" dedi dalgacı bir şekilde.

Lanet olasıcalar! Buraya sadece biraz huzur bulmaya gelmişti ama hiç rahat bırakmamışlardı. "Huzur kalmadı ki..." dedi kendisi de ne dediğini farketmeden. Dışından düşünmüştü.

Gölün kenarına ilerledi ve ayakkabılarını çıkarmadan ayaklarını göle soktu. Arkadaşları şaşkınlıkla onun ne yaptığına bakıyordu. "Oh, Merlin'in Sakalı! Su buz gibi... Harika! Siz de gelsenize." dedi gülerek.

Gezgin

"Miroslav Sergei Kreuzelt. 4. sınıftayım." dedi yumuşak bir sesle. Oldukça ilginç bir isimdi doğrusu;

_''Ahh!İlginç bir ismin var Miroslav''dedi ve biraz sessizliğe büründüler. Aklının bir köşesinde hala bir yoldaşlık üyesi ile ölümyiyen neden evlenirdi sorusu vardı. Ancak bu konuda hiç bir bilgisi yoktu doğrusu.

Sas, düşünceleriyle boğuşurken ;
"Eee, gençler... Şimdi ne yapacağız? Hazır hızımızı almışken pataklayacak başka Gryffindorlar mı bulsak ne?" dedi Silvia dalgacı bir şekilde. Sasha gülümsedi güzel fikirdi doğrusu. Kavga ve tartışmalar onun için çok cazibeliydi;

_''Neden olmasın.''dedi ve haffçe gülümsedi. Gözleri çizgi şeklini almıştı. Biraz etrafına bakındı;

_''Şans herhalde tüm Gryffindorlular olablardan korktu baksanıza etrafta Gryli kalmamış.''dedi alaycı alaycı. Gerçektende etrafta Gryffindorlu görünmüyordu. Ardından Silvia yanlarından sıyrılıp gölün içine hamle etti. Suya ayaklarını sokmuştu. Sas bu ne yapıyor dermişcesine Silviaya baktı. Silvia bunu anlamış olmalıydı ki ;

"Oh, Merlin'in Sakalı! Su buz gibi... Harika! Siz de gelsenize." dedi gülerek. Sas, soğuktan fazla hoşlanmazdı doğrusu;

_''Ahh! Teşekkürler ama soğuğu fazla sevmem Silv. ''dedi ve olduğüu yerde bekledi.

Gezgin

Sasha'nın reddi ve Miroslav'daki hareketsizlik ona cevabını vermişti. "Sizin içiniz geçmiş yaa!" diye bağırdı alaycı bir şekilde. Ve sanki onların inadına kendisini tamamen gölün içine bıraktı. Dalıp çıktığında karşısında şaşkınlıkla oturan iki kişiyi görüyordu. Silvia haylazca gülümsemekle yetindi.

Bir süre dalıp suyun altını izledikten sonra gölden çıktı ve arkadaşlarının yanına ilerledi. Sırılsıklamdı. Her tarafından sular damlıyordu ve cüppesini ona ağır gelmeye başlamıştı. Ama yine de üstünden çıkartmadı. Aslında çıkarıp Sasha'nın tepesine suyunu sıkmak iyi bir fikir olabilirdi ama kızın pek eğlenecek bir hali yoktu anlaşılan. O yüzden sadece kafasını sağa sola sallayarak su taneciklerinin onlara gelmesini sağladı. İkisi de aynı anda refleks olarak gözlerini kapatıp geriye bir hamle yapmışlardı. Sonra da yüzlerindeki suları silmişlerdi.

Silvia yerde duran çantasını alıp sırtına geçirdi ve yerdeki birkaç kitabı da elinde tutmakla yetindi. "Sizin sohbetinize doyum olmaz. Hadi size iyi eğlenceler, çifte kumrular." dedi gülerek. "Üzülme Sasha. Görüşürüz." diyerek oradan uzaklaştı. Yolda giderken herkes kafasını çevirip onun bu sırılsıklam haline bakıyordu. Ama Silvia hiçbirisine aldırmıyordu. Ortak salona gidip üstünü değiştirecekti. Ve yatıp dinlenecekti... Evet. En iyisi buydu.

Gezgin

Sas, Silv'e bu ne yapmaya çalışıyor dercesine bakıyordu.

"Sizin içiniz geçmiş yaa!" diye bağırdı alaycı bir şekilde. Ve sanki onların inadına kendisini tamamen gölün içine bırakmıştı. Birkaç defa suyun içine dalıp çıktı. Ardından onlara baktı. Sas, hem şaşırmış hem de hayli eğlenmiş bir şekilde ona bakıyordu.

_''Sen aklını kaçırmışsın Silv. Tüm zamanını hastane kanadında geçirmek istiyorsan o başka tabi ki... ''dedi. :Gülümseyerek.

Birkaç kez daha suyun içine dalıp gölden çıktı. Sas'ın ve yeni tanıştıkları dördüncü sınıf öğrencisi olan Miroslav'ın yanına geldi. Bir süre bekledi ve saçları bir sağa bir sola sallayarak onları ıslattı. Sas, sudan kurtulmak istermişcesine geriye doğru yattı. Ancak o kadar çok eğilmişti ki Miroslav'ın omzuna yaslandığını son anda farketti. Hızla Miroslav'dan uzaklaştı.

Silv onların yanında yerde duran çantasını ve kitaplarını aldı ardından birşeylerden şüpelenmişcesine;

_''Sizin sohbetinize doyum olmaz. Hadi size iyi eğlenceler, çifte kumrular." dedi gülerek. Sas oldukça şaşkın bir şekilde Miroslav'a baktı ardından Silvia ekledi;

_Üzülme Sasha. Görüşürüz." diyerek oradan uzaklaştı. Sas sadece Silv'in arkasından bakmakla yetindi ardından Miroslav'a dönüp;

_''Eee! Dersler nasıl gidiyor''dedi.

-Güneşin Eşsiz Güzelliği-

-Güneşin Eşsiz Güzelliği-

Similar topics

Similar topics