Bahar Eğlencesi

VII. Sınıf

Uyanır uyanmaz aklına gelen tek şey baharın gelişiydi. Neden bilmiyordu ama kendini her zaman toprağa çok yakın hisstemişti ve bugün doğa ananın yeniden canlanış günüydü. Klüp başkanı Penelope bugünü kutlamak için bir Bahar Eğlencesi düzenliyordu. Shell hemen yatağından çıktı üstüne kot pantolonunu ve sarı renkli blüzünü geçirdi. Kızıl saçlarını da kırmızı bir kurdeleyle arkadan toğlar toplamaz kendini dışarıya attı. Koşa koşa göl kenarına gitti. Bugün çok mutluydu, havanın güzel olması onu mutlu ediyordu. Esen hafif rüzgar topladığı saçlarını dalgalandırıyordu. Rüzgarın tenine değmesi hoşuna gidiyordu. Göl kenarına geldiğine her şeyin hazır olduğunu gördü. Etraf o kadar harikaydı ki. Baharın gelmesiyle açan mor sümbüller güneşin çarpmasıyla ışıldıyordu. Etraf çok kalabalık değildi. Tanıdığı sadece 4-5 kişi vardı.

“Merhaba.”

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Penelope pastadan daha çok tırtıklamaya devam ederken Jan'ın elmasından ve bir kekten kopardığı parçayı karıncalar için atarken elmasını ağzına tıkmasını gülerek izledi. Ufaklık, komik görünüyordu. Dışarı çıktıklarından beri havada uçuşan böcek türevlerinden birine vurduğuna önce irkildi; arılardan ölesiye korkardı. Fakat diğerlerinden değil. Tehlike olmadığına emin olunca yiyeceklere doğru dönüp bağdaş kurdu. Bu sırada Kate'in diğerlerinede uzattığı balkabağı suyunu aldı ve ağzını dolduran kocaman bir yudumdan sonra samimiyetle gülümsedi.
" Teşekkürler. "
Beauxbaton'da kendisinden küçük dönemdekilerle takılanlara iyi gözle bakılmazdı fakat onca şeyden sonra, hiçbir şey umurunda değildi. Güneş yüzüne vuruyor ve her bir hücresini ısıtıyordu. Başının bir an hafifçe döndüğünü hissetti; uzun süredir bu kadar iyi hissetmemişti.
"Aslında hiç şikayetim yok bayanlar ama, Quidditch kupası hakkında muhabbet edebileceğim bir hemcinsimin de olması işime gelirdi doğrusu. Yoksa baş dönmesi yüzünden beni yatakhaneye taşımak zorunda kalacaksınız''
Penelope bir dilim pastayı daha hiçte kibar olmayan bir şekilde -kimin umrunda?- ağzına tıktıktan sonra bir kahkaha attı.Ardından, bir erkek taklidi yapmaya calısarak kollarını salladı.
" Hmm. Yanlızca Hogwarts içindeki kupadan bahsediyorsan, kaptan, aynı konumda oynadığımıza göre hemcinsin olmasamda sohbet zor olmazdı, ha? "
dedi kalın bir ses çıkarmaya çalışarak. Sonra pes edip güldü ve bir çileği daha ağzına attı. Gözleri farkında olmadan etrafı tarıyordu aynı zamanda. Kimi görmeyi beklediğinden emin değildi. Yada kendisinden gizliyordu. Dikkatini dağıtmak için birşeyler gerekiyordu.
" Bence çabuk yemeliyiz. O arılardan biri buradaki mükemmel pastaların kokusunu alırsa, bir yerlerimizi şişirebilirler.''
İşte bu, dikkatini dağıtmıştı! Ufak bir çığlıkla ayağa sıçradı. Arılardan korkmasının en büyük sebebi, alerjisiydi. Bir tanesi bile soksa öbür tarafı boylayabilirdi. Tabii ki, ayağa fırlamasıyla ve ani hareketler yapmasıyla zaten havada dolanan arıların Penelope'un etrafında vızıldayarak dönmeye başlamadı bir olmuştu. Çığlıklar atarak önce diğer örtüye atladı, sonra bir diğerine, sonra ... Islaktı.
" Ah! Kahretsin! "
Islak saçlarıyla başını sudan çıkarmış, çatık kaşlarla etrafına bakınıyordu; hala onlardan biri var mı diye. Fakat bir an sonra asıl mesele kafasına dank etti.. Slytherin'ler. Hava nedeniyle göl kenarında sadece Kate Odette ve Jan değil -hatta yanlarında bir an için başka bir Gryffindor'u daha görmüştü-, neredeyse tüm okul vardı. İçinden lanetler okuyarak kıyıya çıktı ve kendini çimenlere bıraktı. Arkasını dönüp bakmadı bile, kızlar yardım etsede Jan'ın işi zorlaştıracağından neredeyse emindi.

Gezgin

Söylediklerimden sonra elimdekilerden kalan kırıntıları yine yemeleri için karıncalara savurdum. Sessiz sedasız bir teşekkür duyduğumu varsayarak dudaklarımın kenarındaki kıvrılmanın ardından keyifle doğruldum. Ancak herkes benim kadar keyifli görünmüyordu. Söylediklerimden sonra ayağa fırlayan Penelope çoktan panik yapmaya başlamıştı. Az evvel ellerinde biriken şeker kokulu kremanın aromasını rüzgarla birlikte çevresine yaydığından habersizdi. Dizlerimi ayağa kalkmak üzere kırdığımda, çoktan birkaç arı cadının etrafına toplanmıştı bile. Sert sayılacak bir rüzgar estirmeyi geçirdim aklından asamla; ancak bu arılardan birinin cadının tenine yapışıp ardından da yaşadığı panikle onu sokmasına neden olabilirdi. Bu yüzden yalnızca kendinden habersiz bir oraya bir buraya gidişini izledim. O sırada yanımıza yaklaşan bir başka Gryffindorlu'nun bakışları arasında göle doğru ilerleyen Penelope için yerimden fırladığımda her şey için çok geçti. Kimsenin göremeyeceği kadar uzakta kalan arılar ve Penelope, aynı anda göle doğru hızlı bir hamleyle gerilediler. Ancak kızın göle düşmesiyle ondan geriye kalan birkaç haylaz kanatlı böcek uçuvermişti. İstediklerini alamayışlarının verdiği homurtuya benzer kalın sesli bir vızıltıyla kulağımın yanından geçen böcekleri kovaladım. Ardından kızlarla birlikte binadaşımın yanına koşturdum.

''Neden kimse onu kurutmayı akıl edemiyor?'' Yaptığım büyüyle sarı saçları kabaran cadının minnetini bekliyordum. Kirpi gibi kabarması benim suçum değildi. Hala çok güzel göründüğünü ona söylemeyecektim elbette, bu anın tadını çıkaracaktım. Ancak gözlerindeki öfkeyi görür gibi olduğum cadıdan uzaklaşmamın sebebi kendisi değil, bize gülen Slytherin öğrencileriydi. Adımlarımı yukarı çevirdim. Bekleyenler genelde küçük sınıflardı. Bu yüzden kendimi şanslı sayıyordum. Zaten birkaç büyük sınıf yalnızca gülüp geçmişti. '' Hey siz! Gösteri bitti, dağılın! '' Hiç değilse fazla sorun çıkarmadan uzaklaşan ve binalarının aksine fazla ısrarcı olmayan sinir bozucu öğrencilerin büyük kısmı kendi işlerine bakmaya başlamıştı. Bir şey söylemedim. Kendini kötü hisseden bir kızın gazabından daha kötüsü olmadığını bildiğimden, gidip örtülere kuruldum. Olduğum yerden bağırdım. '' Hey millet! Arıların çaresine kuzeyden gelen rüzgar bakmaya başlar birazdan, akşamüstü olacak. Gelin artık, pastalar hala çok tatlı.''

Sözlerine kulak asmayan binadaşlarımın ardından yüzüm asılmıştı. Biraz keki avcuma doldurdum. Küçük oldukları için onları rahatça tutabiliyordum. Yavaş yavaş yürürken saçlarımı okşayan rüzgarın kokusunun daha da güzelleştiğini fark ettim. Çimlerde öylece oturan Pen'in ve diğerlerinin yanına vardığımda her birine birer küçük kek uzattım. Elimde kalanları da ağzıma tıktım. Kelimelerim anlaşılmadığından bana uzaylı gibi bakmalarını yadırgamıyordum elbette. Ancak, hala yüzündeki sünmüş kumaş misali buruşuk ifade geçmeyen cadıya baktım. Düşünmeden ayakkabılarımı çıkardım. Ardından spora yeni başladığımı ele verecek kadar kas yapabildiğimi bilmeme rağmen gömleğimi de. Suya atlarken düşünmüyordum. Ardımdan duyduğum çığlıklardan ötürü endişelenmiyordum. Deniz halkından birinin gelip de çatalının popoma batırmasından korkuyordum sadece. Birkaç kulaçtan sonra daldım. Ardından sandığım kadar güzel olmadığını düşündüğüm suyun dibinden yükseldim. Yeniden kıyıya yüzdüm. Birkaç taşın ardından çimenlerde, kızların yanındaydım. Saçlarımı savururken içlerinden birinin bana vurmaya çalışmamasını umuyordum. Penelope'ye döndüm. '' Bak, artık ben de en az senin kadar ıslağım ve bu o kadar da kötü bir şey değil.''

VII. Sınıf

Güneşin parıltısı insanın içini ısıtacak türdendi. Arada esen hafif rüzgarlar boy göstersede, bu güzel günü bozamazdı. Havanın ve gölden gelen mistik kokunun güzelliğini içime çektim. Göl kenarına yaklaştıkça öğrencilerin neşeli bağırışları artıyordu. Etraf yeşermeye çoktan başlamış, ağaçların taşıdıkları renkler baharın geldiğini işaret ediyordu. Kollarımı göğsümde kavuşturdum ve yürümeye devam ettim. Bir yandanda bana selam veren arkadaşlarımı bende selamlıyordum. Penelope bu güzel günü seçmekle doğru olanı yapmıştı. Adımlarımı hızlandırdım. Partiye gecikmek istemiyordum. Çimenlere bastıkça yerdeki ıslaklığı sanki kendi içimde hissediyor gibiydim. Baharı seviyordum. Etrafın yeşilliğini ve insana verdiği huzuru seviyordum. Böceklerden nefret etsemde onların bile etrafta gezinmesini özlemiştim. Birkaç metre uzaktan arkadaşlarımın neşeli sesleri yükseliyordu. Gülümsedim ve yürümeye devam ettim. En sonunda durdum. Durduğumda Penelope'un sırılsıklam olduğunun farkına vardım. Belli etmeden kıkırdadım. Daha önce görmediğim sarışın bir çocuk ise saçlarını sallıyor ve etrafa ıslak saçlarındaki suları saçıyordu.

"Hey çocuklar. Selam." diye seslendim. Biraz geç kalmıştım sanırım. Ama önemli olan gelmekti. Tek elimle rüzgarın esintisiyle önüme gelen saçlarımı arkama savurdum.

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Kate herkese tek tek balkabağı suyunu dağıtırken Jan bardağını alıp Kate'e göz kırpmıştı.Gerçekten kibar ve yakışıklı bir çocuktu Jan.Kendine son derece güvenen bir tipi vardı.Tam Kate -Birşey değil- demeye hazırlanırken Jan söze atlamıştı.

''Çok da hamaratız''

Evet evet bu çocuk kesinlikle kendine çok güveniyordu.Kate omuz silkip diğer balkabağı suyunu da Penelope'ye uzattı.Penelope samimiyle gülümsemişti.

"Teşekkürler"

Kate de aynı samimiyle gülümseyerek karşılık verdi.Penelope ağzını dolduran kocaman bir yudum almıştı leziz balkabağı suyundan.

"Rica ederim, afiyet olsun"

Göl Kenarına bir Gryffindor'lu daha geliyordu.Kate ismini bilmiyordu gelen kızın ama o da bahar sarhoşlarındandı belli ki.Kızıl saçlarını rüzgar dalgalandırıyordu.Kız yanlarına yaklaşıp selam verince Kate de gülümseyerek kıza baktı.

"Merhaba.Sana da hemen bir balkabağı suyu koyuyorum"

Tam balkabağı suyunu hazırlayacakken Penelope'nin çığlıklarını duydu.Penelope'nin etrafını arılar sarmıştı ve belli ki Penny çok korkuyordu arılardan.Can havliyle başından savuşturmaya çaılışırken kendini suyun içinde bulmuştu.Kate de diğer kızlarla beraber Penelope'nin yanına koştu.

"Penelope, iyi misin?"

VII. Sınıf

“Merhaba.”

Kahverengi saçlı bir kıza selam verdi. Çevresindekilere balkabağı suyu dağıtıyordu. Kızı henüz tanımıyordu ama daha sonra tanışmak için bir fırsat bulabilirdi.

"Merhaba.Sana da hemen bir balkabağı suyu koyuyorum"

Dedi kız. Shell gülümsedi. Kız tam balkabağı suyunu hazırlarken bir çığlık sesi duyuldu. Sesin geldiği yöne doğru döndü. Penolope’nin etrafını arılar sarmıştı ki görüldüğü üzere arılardan fazlasıyla korkuyordu. Arıları başından savruşturmaya çalışırken suyun içine düşmüştü ve her yeri ıslanmıştı. Uups. Çok kötü bir durumdaydı. Herkes gibi yanındaki kızla birlikte Penolope’nin yanına koştu.

“Hey Pen. İyi misin?

Böyle bir durumda iyi olmak mümkündü tabii.

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Saçlarından ve kıyafetlerinden süzülen su çimleri ıslatırken surat asarak gözlerini göle dikti. Yanlarına koşturan Jan bir anda asasını sallayarak birşeyler mırıldanmıştı, Penelope kıyafetlerini ağırlaştıran ıslaklığın geçtiğini ve normalde hafif dalgalarla beline kadar inen saçlarının bir anda neredeyse omuzlarına kadar kısaldığını hissetti. Kısalmışmıydı yoksa... Kocaman gözleriyle şekilsizce elektriklenen saçlarına, ardından öfkeyle Jan'a baktı. Tabii sarışın çocuk bakışları farkeder farketmez kızdan uzaklaşmıştı. Yinede milleti dağıtması konusunda ona minnettardı. Derin bir nefes aldı ve düşünmemeye çalıştı. Zaten diğerleriyle birlikte yanına koşturan Kate'in sesi dikkatini dağıtmıştı. Derin bir nefes alıp Shelley ve Kate'e döndü.
" Ah, teşekkürler kızlar, iyiyim. "
diye mırıldandı uysal bir şekilde gülümseyerek. Öfkesini enerjiye çevirip, başkası üzerinde kullanacaktı. Bu sırada, Poppy'ninde geldiğini farketmişti, kıza sırıtarak el salladı.
" Hey, hoşgeldin Poppy! Eğlenceli, ha? "
dedi gölü göstererek. Islandığını oda görmüş olmalıydı. Huysuzluğu gitgide geçiyordu. Daha fazla insan geldikçe, herkesin nasıl birbirine ısındığını gördükçe... Daha iyi hissediyordu. Jan'ın uzattığı keki alırken ona köü bir bakış daha attı fakat geri çevirmedi, üç ısırıkta mideye indirmişti. Bir anda, Jan'ın kıyafetlerini çıkarmaya başladığını farketti. Deli miydi bu? Yüzünde şaşkın bir ifadeyle çocuğu izledi. Ayakkabılrını, gömleğini... Farkında olmadan kısık bir çığlık koparmıştı. Koşarak göle zıpladığında, Penelope'de ayağa fırladı. Bir kaç saniye sonra sarı kafası gölün yüzeyinde görünmüş, gitgide kıyıya yaklaşmış ve yanlarına gelmişti.
'' Bak, artık ben de en az senin kadar ıslağım ve bu o kadar da kötü bir şey değil.''
Kız çocuğun salladığı saçlarından sıçrayan sulardan korunmak için ellerini yüzünün önüne getirirken kıkırdadı.
" Merlin aşkına, sen delisin. "
dedi gülmeye devam ederek.
" En azından saçların benimkiler gibi berbat halde değil. "
Dudaklarını yalancı bir üzgünlükle büzdükten sonra sırıttı.
" Islak olmalarını tercih ederim. Eh, bu gün için rezil olma kotamızı ben ve Jan doldurduk, diğerlerine ne olacağını merak ediyorum. "
Muzır bir ifadeyle kızlara dönmüştü.

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Dışarıdaki partiyi görünce üstüne hemen mavi askılı bir tunik giymiş üstünede üşümemek için gök mavisiyle turkuvaz arası, tuniğinin biraz üstünde bir hırka geçirmişti. Hafif topuklu ayakkabıları da tuniğin mavisine yakın hoş bir maviydi. Göl kenarına geldiğinde herkes çok eğleniyor görünüyordu. Tuniğini şöyle bir düzeltip etrafına göz gezdirmeye başladı.

Hava düşündüğü kadar serin değildi. Üstündeki hırkayı çıkarıp koluna astı. Arwen'i asıl mutlu edense Kate'in de orda olduğunu farketmesiydi. Gördüğünde hemen onun yanına yöneldi. Varıncada Kate'in hemen yanına oturdu.Karşılıklı gülümsediler:
"Merhaba Kate. Seni burada göreceğimi umuyordum. Çok... Güzel görünüyorsun!" dedi Arwen.
"Ve... Yemeklerde öyle. Muhteşemsin Penelo- Ah... Penelope ve Jan'a ne oldu biri bana söyleyebilir mi?".