Bahar Eğlencesi

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Sonunda baharın gelip çatması çok iyi olmuştu.Soğuk günleri geride bırakmak Matthew'u sevindiriyordu.Onu engelleycek soğuk artık yoktu.Buda istediği zaman çıkıp dolaşabileceği anlamına geliyordu.Matthew son zamanlarını çok yoğun geçirmişti.O yüzden kendine pek zaman ayıramamıştı.Hazırda hava güzelken dışarıya çıkmak ona gerçekten çok iyi gelecekti.Artık vakit kaybeden çıkmalı ve o çok sevdiği göl kenarını tekrardan keşfe çıkmalıydı.

Uzun sürmeyen bir yürüyüşün ardından göl kenarına yaklaşmıştı.Etrafta birçok öğrenci gruplar halinde eğleniyordu.Matthew'un gözü hep Gryffindor'lu gruplardaydı.Bir tanıdık görmeyi umuyordu.O yüzden gördüğü her grubu dikkatlice süzerek yanlarından geçiyordu.Etrafta tanımadığı yığınla öğrenci olması Matthew'un moralini biraz bozmuştu.Bu güzel havada tek başına ne kadar dolaşabilirdi ki.Bir yerden sonra sıkılacağından emindi.Göl kenarının diğer taraflarına bakmalı ve şansını denemeliydi.Göle dahada yaklaşıp etrafı biraz daha incelemeliydi.Göle doğru yürümeye devam ederken uzakta bir hareketlilik görmüştü.Gölde sürekli suya batıp çıkan bir çocuk dikkatini çekmişti ve ona doğru bakan bir sürü insan... Göldeki çocuk bir şov mu yapıyordu ? Bu ihtimal doğru olabilirdi ama Matthew bunun öyle bir gösteri olduğunu pek düşünmüyordu.Ordakiler baya telaşlı görünüyordu ve bu Matthew'uda telaşlandırmıştı.Yavaş adımlarını hızlandırarak koşmaya başladı.Yaklaştıkta oradaki kişileri tanımaya başlamıştı.Hepsi Gryffindor'dandı.Hatta içlerinde tanıdığı bir sürü kişi vardı.Pen'de ordaydı.Karadakileri seçtikten sonra sıra göldeki o kişiye gelmişti.Sarışın bir çocuktu ama burdan kim olduğunu anlamak çok zordu.Gruba yaklaştıkça bağırışmaları daha net duyabiliyordu.O sırada gözünü gölden ayırmıyordu.O kişi gölde yalnız değil gibiydi.Sanki ordaki şeyler onu zorla aşağı çekiliyordu.Matthew'un bunu görmesiyle asasını çıkarması bir olmuştu.Elinden geldiğince hızlı koşarak Pen'in yakınına gelmişti.Buradan sudaki çocuğa kolaylıkla büyü uygulayabilirdi.O sırada Pen'de asasını çıkarıp büyü yapmaya çalışmıştı.Ama etrafta o kadar ses vardı ki Pen'in hangi büyüyü yaptığını duyamamıştı ve işini şansa bırakamazdı.Sol eline aldığı asasını suda ki çocuğa doğru doğrultttu."Evapsie!"

Gezgin

Akşamüstü güneş iyiden iyiye kaybolmaya yüz tutmuştu. Örtülerin olduğu yere yaklaşmıştım. Dağınık oturuyorduk zaten, maksat eğlenmekti. Elimden geldiğince bütün arkadaşlarımla kulübümüzün yardımcısı olarak ilgileniyordum. Ne de olsa hepimiz birbirimizi daha iyi anlamak ve tanımak için vardık. Kısacası, bu akşam huzur verici bir geceye uzanacaktı. Temiz havanın sarhoşluğuyla hepimiz rahat rahat uyuyacaktık. Ancak her zaman hayal ettiğim gibi olmuyordu işte. Sakin sakin otururken gölden yükselen bir cup sesine dikkatimi verdim. Görünürde bir şey yoktu. Birkaç kabarcıktan başka. ‘’ Umarım deniz halkından birileri intikam için gelmez.’’ Ne de olsa göle balıklama dalarak, genelde herkesin yapmadığı bir şeyi yapmıştım. Gerçi, gerçek olan bir şey vardı. Kıyıda sayılırdım. Fazla derine yüzmemiştim. Ancak göl ürkütücülüğü yanında özel de görünüyordu. Hogwarts çok uluslu bir devletin merkezi gibiydi sanki. Hepimiz birbirimize karışmadan yaşıyorduk. Ancak, hepimizin kendimize özel olan alanlara saygısı vardı. Misafirler her zaman hoş karşılanmazdı.

Ben bunları düşünürken, elime bir elma daha aldım. Suya yakın bir yerlerde durup hem kızlarla konuşuyor, hem de okulu kesiyordum. Akşam saatlerinde kütüphaneye gidecektim. Bu yüzden suratımı asmıştım ki, üzerimize gelen koca bir kütle sayesinde ben de ıslandım. Sırtım boylu boyunca su olmuştu, hatta pantolonumun bacaklarında bile hissediyordum ki, gülmeye başlayan Arwen’le birlikte şoku atlatıp ben de kahkahalara boğuldum. Her şey komediydi bugün. Böyle düşünmem sandığımdan kısa sürdüyse de, ilk anlarda anlamakta zorluk çektim. Bütün vücudum soğuk suyun içerisinde kaldığında, hala ağzımda bir parça elma vardı. Elimdeki elmayı sertçe alan güçlü ama ince parmakların sahibine baktım başım koyu renk suyun altına gömülmeden. Kızgın bir gülümsemeyle dalga geçer gibi bir ifadeye bürünmüş bir surat gördüm. Ardından çırpınmaya başladığımda, arkadaşlarımın panik halinde ayaklandığını görecek kadar kısa süreler su yüzüne çıkabiliyordum. Daha doğrusu buna onlar izin veriyorlardı. Deniz kızları garip görünüşlerine rağmen benimle oyun oynuyorlar, suyun altına sokup çıkarıyorlardı. Bağırıyordum. Sözlerimin yarısı suyun altında kalıyor, ağzıma su doluyordu. Çıktığımda öksürüyor oluyordum genelde. Penelope’nin attığı iplerden biri az kalsın benim boynuma isabet ediyordu. Var gücümle bağırdım. Ancak suyun içinde olduğumu fark ettiğimde çoktan bir litre yutmuş olmalıydım. Deniz kızları bulanık görüntüleriyle kıkırdıyorlardı. Beş on saniyedir suyun altındaydık. ‘’ Bırakın beni! Bunu yapmanız için ne yaptım? ‘’ İçlerinden birinin garip sesini duyabilmiştim sadece. Bir şeye sinirliydiler evet, ama hala anlamakta güçlük çekiyordum. Tuttuğum nefesin bir kısmını daha bırakma riskini göze alarak baloncuklar çıkarmaya devam ettim. ‘’ Onları korkutuyorsunuz. ‘’ Arkadaşlarımdan bahsediyordum. Benimle birlikte onlar da panik olmuşlardı. Ancak Penelope’nin attığı ipler yalnızca birkaç santim üzerimden geçtiğinde kollarımı saran ince ellerin uzun tırnaklarına rağmen çırpındım. Çiziklerin üzerine hücum eden tatlı suyun derimi yakmasına rağmen su yüzeyine çıktım.

‘’ Pen! Kes şunu! Bu onları sinirlendiriyor.’’ Yeniden suya girdiğimde daha sakindiler. Üzerimdekileri çekiştiriyorlar beni dibe itiyorlar, daha sonra yeniden su yüzeyine çıkarıyorlardı. Bir kez daha nefes alırken bağırdım. ‘’ Asam! Onu almam gerek! ‘’ Aklımda tek bir şey vardı. O da sudan fırlamak için yapacağım sağlam bir büyünün kelimeleri. Ah, asama bir ulaşabilseydim. Ancak bunun için birinin yanıma yüzmesi gerekiyordu. Kızlardan biri bunu yaparsa, mutlaka zarar görebilirlerdi. Bunu hiç istemiyordum. Lanet olası binada bir tane erkek yok muydu bizim kulübe katılan?! Bunları düşünürken Matthew'i gördüğümde gözlerim büyüdü. '' Sonunda! '' Suyun yüzeyine çıktığımda bağırmıştım. Yaptığı büyü üzerime denk gelememişti. '' Lanet olsun.'' Suyun dibinde söylemiştim lanetimi. Bir kez daha denerse, benim yerime bir deniz kızını yanına çekebilirdi. Bunun için vakit yoktu. Gryfinndor'un adına yakışır tek plan, dudaklarımdan döküldü beni son kez suya batırmalarından hemen önce. '' Matthew! Asamı al, yanıma yüz! '' Yeniden suyun dibindeydim.

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Lanet olsun! Matthew sudaki çocuğun Jan olduğunu farkettiği zaman telaşı bir kat daha artmıştı.Üstelik yaptığı büyününde ıska geçmesi Matthew'un moralini bozmuştu.Yaptığı büyünün riskini bildiği tek seferle yetinmeliydi.Daha fazla deneme kötü sonuçlara yol açabilirdi.Hızlı düşünmesi gerekiyordu.O sırada Jan tekrar sudan kafasını çıkartarak Matthew'a seslenmiş ve asasını istemişti.Bu sözlerin ardından Matthew hemen etrafa göz gezdirmişti.Yerde bir asa gözüne çarpmıştı.Bu asa Jan'ın asasımıydı pek emin değildi ama farketmezdi.Hızlıca yerden onu aldı.Kendi asasını cüppesine yerleştirdi.Jan'ın asasını sıkıca tutuyordu.Suya atlamaya hazırdı ama önce Pen'e söylemesi gereken bazı şeyler vardı.Vakit kaybetmeden onu uyarması gerekiyordu.Bir iki adım atarak Pen'e yaklaştı."Pen büyüyle bu işi çözemeyiz.Ben dalıyorum.Eğer bana birşey olacak olursa Evapsie'yi Jan'a uygulamalısın.Hedefi doğru seçmen çok önemli.İlk önceliğimiz Jan.Ne kadar dayanağını hiç bilmiyorum.Ayrıca biri gidip hemen yardım çağırsın." bu cümleleri o kadar hızlı söylemiştiki arada bir kaç sözcüğü yutmuş olabilirdi.Zaten bir önemi yoktu.Derin bir nefes aldıktan sonra göle doğru koşmaya başladı.Artık sular Matthew'un boyunu aşmıştı.Sol elinde Jan'ın asasını sıkı bir şekilde tutuyordu.Bu yüzmesini zorlaştırsada Matthew vazgeçmeden kulaçlarna devam ediyordu.Bu sırada Jan'ın sadece bir kez kısa bir süreliğine su yüzüne çıkması Matthew'u iyice korkutmuştu onun nefesiz kalacağını düşünmüştü ve onun telaşıyla nefesini tam ayarlayamadan bir dalış gerçekleştirmişti.Suya dalmıştı ve olabildiğinde dibe yakın gitmeye çalışıyordu.Çok geçmeden suyun dibinde yukarı çıkmaya çalışan Jan'ı görmüştü.Suyun dibinde hareket halinde olmaları yerdeki kumları kaldırmış ve Matthew'un görüş açısını çok zorlamıştı.Matthew nefesinin dayanma sınırına çok yakın olduğunu biliyordu ama vazgeçmemeliydi.Jan'ı daha iyi görebilmek için dipten biraz yükselmişti.Pek birşey gördüğü söylenemezdi.Aşağıda bulanıklıktan başka birşey yoktu.Jan'ın tam altında olduğundan emindi.Hızlıca bunalıklığa doğru ilerledi.Fakat O sırada sol tarafından beklenmedik bir darbe almıştı.Görüş açısı kötü olduğu için ona vuran deniz kızını farkedememişti.Ardından istemsiz bir biçimde dibe çekilmeye başlandı.Matthew'un nefesi tükenmek üzereydi.Aslında bu istemsizce dibe çekilme, işlerine gelebilirdi.Jan'ın yanına daha kısa sürede ulaşmak avantaj sağlayabilirdi ama Matthew daha ne kadar dayanabileceğini bilemiyordu.

Kısa bir sürenin ardından Matthew dibe varmıştı bile.O sırada biraz ötesinde duran Jan'ı görmüştü.Aralarında ne kadar uzaklık olduğunu tahmin edemiyordu.Matthew son gücüyle sol elindeki asayı Jan'a doğru uzatırken deniz kızı Matthew'u yukarı doğru çekmeye başlamış ve bir taneside sol eline doğru vurarak asanın elinden düşmesine neden olmuştu.Asa yavaşça suyun dibine doğru süzülüyordu.Tamda Jan'ın olduğu tarafa gitmesi iyi işaretti.Yinede burdan sonra iş artık şansa kalmıştı.Matthew asanın Jan'a ulaşmış olmasını umuyordu.Aksi takdirde su yüzüne çıktığında, birazcık nefes almaya fırsatı olduğunda kendi asasını çekecek ve duruma el koyacaktı.Fakat şuanda tek düşündüğü asanın ona ulaşıp ulaşmadığıydı.

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Matt suyun içine daldıktan sonra herkes hararetli bir şekilde fısılşmaya başlamıştı. Soru belliydi: Neler oluyor? Pen ve kendisinden başka kimse olayların farkına varmışa benzemiyordu. Arwen'le Pen'se hala ellerini indirmemiş, asalarını sımsıkı tutuyorlardı... Hele şimdi daha bir sıkı tutuyorlardı. Ama Arwen, -asa kullanmada- Pen kadar iyi değildi. O daha üçüncü sınıftı. Bu yüzden olayların biraz dışında kalmayı tercih etse de kalbi herkes gibi çılgıncasına hopluyordu...

Su tekrar hareketlenmeye başladığında herkes heyecanlanmış görünüyordu... Bir kaç saniye sonra Matt'in başı suyun üstünde belirmişti... Ağzındaki suyu hızlıca tükürmüş derin derin nefes alıyordu. Neler olduğunu sormadan önce biraz nefes almasına izin vermişlerdi. Ama hepsi kendini zor tutuyormuş gibi ağızları yarı açık bekliyorlardı. Arwen, iyice nefeslendiğine karar verdikten sonra kendini tutamayıp ileri atılmıştı:
"Matt. Ne oldu? Jan. Jan'ı gördün mü? İyi mi?! O iyi mi Matt!"

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Mai, kalın gövdeli ağacın ucundan başını biraz daha ileri uzattı. Bulunduğu yerden her şey çok net gözüküyordu lakin son anda kırmızı bir veletin gelişiyle görüş alanı kapanmıştı. Mai, içinden attığı kahkahalarla neredeyse ağacın içinde dans edecekti. Bu ne kadar eğlenceli bir piknikti. Kızlar oğlanlar ve denizkızları. Hah, dedi içinden, kzılar her zamanki gibi korkaktı. Bir de onlara cesur diyorlardı. Onlar bilmiyorlar mıydı denizkızları sadece erkeklere düşmandı kızlara zarar vermezlerdi. Okul müdiresi bunları duysa onlara çok kızardı acaba ona duyuracaklar mıydı? Sesini çıkartmadan etrafına bakındı haylaz arkadaşı neredeydi? Matthew diye seslenilen kişinin asayı alarak göle girdiğini gördü, işte şimdi oyuna dahil olma vakti gelmişti. Bu velet çok yakışıklıydı ondan bir öpücük koparsa kimse ona kızmazdı herhalde? O sarışın kıza benzer oğlandan daha iyi olduğu kesindi ya... Mai, usulca ağacın gövdesinin içinden arka arka giderek çıktı ve kimsenin görmediği açık alandan gölün içine giriverdi. Zavallı sarışın, nasılda çırpınıyordu. Mai bir kahkaha attı, bu denizkızları epey dişli çıkmıştı. Yakışıklı velet tam su yüzüne çıkmışken bir denizkızının onu yeiden su içine çektiğini gördü. Zavallı velet ona karadan laf atan kızlara cevap veremeden kendini gene suyun içinde bulmuştu. Mai, Hızla suyun içinde süzülerek Matthew'un yanına doğru geldi. Onu denizkızının elinde alarak kucakladığı gibi su yüzüne doğru hamle etti. Saydam kolları su içinde maddeleşse de açık havada bir o kadar şeffaftı. Suyun yüzüne çıkarken Matthew'un dudaklarına yapıştı. Islak ve bir o kadar ateşli bir öpücüğün ardından Mai, denizkızlarına doğru dönerek; “O benim” dedi ve yakışıklı veledi yüzmesi için suyun içindeki poposuna bir şaplak atarak ileri, dercesine göz kırparak itti. Denizkızları ince tiz sesleriyle bir şeyler söylenerek suyun içine geri döndüler. Nereye gittikleri Mai’nin umurunda bile değildi lakin o sarışın veletin ne iş çıkartacağını epey merak ediyordu. Denizkızlarının ardından suya daldı ve Jan’ın yanına doğru yüzdü. Ona en içten gülümsemesi ile gülümsedi. Su yutarken ne kadar da hoş gözüküyordu. Mai tam bir hamle yapacakken denizkızlarından biri onu iterek Jan’a doğru yüzdü. Yardım edecekti, yani etmeye niyetlenmişti ama denizkızları buna izin vermiyordu. Mai elini iki yana açarak üzgünüm dercesine yüzünü buruşturdu ve arkasını dönerek oradan uzaklaştı. Uzaklaşırken yüzündeki gülümseme ona çok yakışmıştı. Ah, sevgili Salaza’ı onu böyle görseydi kesin aşık olurdu. Ama Salazar neredeydi ki? Mai, kendisinin görülemeyeceği bir çıkıntının arkasına geçerek olanları izlemeye başladı belki Matthew yeniden suya girerdi de ona ihtiyacı olurdu. Öpücük hoşuna gitmişti, belki onu yenden öperdi. Bir iç geçirerek beklemeye başladı. Matthew nerede kalmıştı?

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Matt'in ne ara göl kenarına geldiğini bilmiyordu. Yanlızca Arwen'inde kendisinin yanında cesurca yerini alıp asasını kaldırdığını farketmişti. Gözleri parlak sarı saçları suyla solmuş, koyulaşmış olan, su yüzüne çıkıp tekrar derinlere batan ve her seferinde can havliyle nefes almaya çalışan Jan'daydı. İçinde, tam kalbinin olduğu yerde buz gibi bir el hissetti, sanki onu sıkıp atmasını engelliyor, nefes alışını zorlaştırıyordu. Jan'ın gitgide göz kapakları kapanan başını gördükçe zihnine hiçte istemeyeceği türden düşünceler doluşuyor ve gözleri yanmaya başlıyordu. Jan'ın kendisine durmasını söylediğini duydu. Daha çok, böğürmüştü, ağzı suyla doluyken nasıl konuşması beklenirdi ki? Pen, elleri kolları bağlı kalınca daha fazla panik yapmıştı. Hayır, hayır! Böyle duramazdı. Neydi bu? Daha önce bir Hogwarts öğrencisinin bir deniz kızı tarafından öldürüldüğü ne zaman görülmüş yada duyulmuştu? Kaşları çatıldı, iyice kızaran dudakları gerildi, aynı kırmızılıkta ki yanakları ise öfkesini belli ediyordu. Deniz kızlarına hayranlığı falan kalmamıştı artık.
"Pen büyüyle bu işi çözemeyiz.Ben dalıyorum.Eğer bana birşey olacak olursa Evapsie'yi Jan'a uygulamalısın.Hedefi doğru seçmen çok önemli.İlk önceliğimiz Jan.Ne kadar dayanağını hiç bilmiyorum.Ayrıca biri gidip hemen yardım çağırsın."
Sesi duydu, tanıdı. Kulakları ondaydı, söylenenleri geçte olsa algılamıştı fakat git gide daha az yüzeye çıkan Jan'dan gözlerini ayıramıyordu. "Peki" gibi birşeyler mırıldandı ama O da emin değildi ne söylediğinden. Midesini kavuran yanma hissi ciğerlerine yükseliyordu. Derin bir nefes aldı; ve Matt'in suya dalışını izledi.
Onun çevik olduğunu hep bilirdi Pen, buna bu kadar sevineceğini ise tahmin edemezdi. Onunda arada başı görünüyordu fakat bir süre sonra tamamen kayboldu, Jan'ın asasıyla ilgili birşeyler söylediğini anımsadı. Aklını kaybetmiş gibiydi, yanlızca korkuyordu. Bir ara Arwen'inde bağırdığını duydu. Sadece kesik kesik sık nefesler alıyor ve iyice çelimsizleşen bacakları üzerinde ayakta durmaya çalışıyordu. Gözleri yüzeydeydi; bir umut iki tanıdık başın muzaffer bi ifadeyle çıkıp derin nefesler almasını bekliyordu ama olmadı. Yinede bir hareketlenme vardı. Bir karaltının suya daldığını gördü. Bir süre sonra Matt'in başını gördü yüzeyde. Yavaşlayıp sönecek gibi gelen kalbi tekrar gümbür gümbür atmaya başlamıştı, sesini kulaklarında hissediyordu. Sonra karaltı.. Bir anlığına gördü, Matt'le öpüşür gibi... Neydi bu? Hayal mi görmeye başlamıştı korkudan? Hayır, Matt yüzeydeydi işte. Ve aynı karaltının saniyelik bir zaman diliminde uçup gözden kaybolduğunu gördüğünden emindi. *O...* diye düşündü. *Aynı karaltı, hayalet!* Yardım mı ediyorduı, köstek mi oluyordu? O karaltıyı görmeden önce deniz kızlarıyla bir sorun yaşamamışlardı fakat O Matt'i sudan çıkarmıştı.. Ve öpmüştü? *Lazernia olsa delirirdi* diye düşündü kendi haliyle alay edercesine acı bir gülümemeyle. O hayalet, yada herneyse, Jan'ıda çıkaracaktı işte! Onları neye bulaştırdıysa kurtaracaktı! Aniden içini dolduran öfkeyle göle koştu, önce ayaklarında hissetti buz gibi suyu, sonra bacakları uyuştu, beline geldiğinde ise durdu. Sağ eli asasını bembeyaz olacak kadar sıkı kavramış, o bağırırken havada sertçe sallanıyordu.
"SENİ LANET OLASI YARATIK! SAKLANMA! HERŞEYİN SORUMLUSU SENSİN!"
Bunları öyle yüksek bir sesle bağırmıştıki boğazının acıdığını hissetti fakat umurunda değildi. Gözleri daha çok yanıyordu, boğazı düğümlenmeye başlamıştı.
"ONU GERİ GETİR! HEMEN! ŞİMDİ! ÇABUK!"
İşte buna, böğürmek denirdi. Sesi bir erkek gibi kalın çıkmıştı. Öfkesini elinden geldiğince kussada, bir saniye daha o şapşal hayaleti beklemeye sabrı yoktu. *Lanet olsun* dedi içinden ve asasını başına doğrulttu. Kapadığı gözleri sıkılmaktan açıyordu, konsantre olmalıydı. Derin bir kaç nefes aldı, ve neredeyse haykırarak balon-kafa büyüsünün sözlerini tekrarladı. Gözlerini açtı; işte olmuştu! Gerçi olması gerektiği gibi güçlü bir baloncuk yoktu başının etrafında ama bir süreliğine nefes almasına yeterli olurdu. Hiç düşünmeden asasını daha sıkı tutarak suyun derinliklerine daldı; suyun dibi muazzamdı. Rengarenk, hayatında görmediği bitkiler, muggleların mutasyona uğramış olarak ifde ettiği değişik şekillerde balıklara benzer yaratıklar... Dikkatini dağıtmamak için gözlerini önüne dikti ve baloncuğundan ilk nefesini aldı; su yüzeyinde ki gibi rahattı. Yinede elinden geldiğince az nefes alarak ilerledi, ilerledi... Kolları ve bacakları acıyla isyan etsede yüzüşüne devam etti. Derinlere inipte su kararmaya başlayınca neredeyse fısıldayarak lumos büyüsünü yaptı ve bir miktar daha aydınlanan yoluna devam etti. Etrafını sarmaya başlayan yosunları elleriyle ittirerek devam ediyordu ve o sesleri duydu; kitaplarda tanımlanması güç diye bahsedilen kahkahalar. Bir yandan dehşet verici derecede vahşi, bir yandanda inanılmaz derecede güzel seslerle yankılanan kahkahalar. Yaklaşmıştı işte, deniz kızları biraz ilerisindeydi. Son yosun demetini araladı ve Jan'la yüz yüze geldi. Yarı açık gözleri'ni farkedince daha çok endişelenen Pen, derin nefesler almaya başlamıştı fakat zaten zayıf hava baloncuğunu patlatabileceğinin farkında bile değildi. Hiç düşünmeden ona doğru yüzdü. Önüne geçip çirkin suratlarıyla Pen'e korkunç bakışlar atan denizkızlarına bakmamaya çalışıyordu. Kollarının altından, yanlarından, daha altlarından kıvrılarak yüzüyordu...
Tam olarak, Jan'a uzandığı andı. Buz gibi tenini uzun parmaklarının ucunda hissetmişti; işte o an asasının elinden kaydığını, hayır, alındığını hissetti. Sonrası ise... Baloncuğun sağladığı netlik gimişti. Farketmediğinden dolayı aynı şekilde nefes almaya bir kaç saniye daha devam ettiğinden tüm ağzı ve burnuna su dolmuştu. Kocaman açılan gözleri boş bir noktaya kilitlenmişti. Çırpınıyor, nefes almaya çalışıyordu fakat su yutmaktan başka yaptığı birşey yoktu. Biraz yukarı çıkmaya çalıştı, debelendi fakat fazla yükselememişti. Son bir çabayla elini Jan'a doğru uzattı, belki ona uzanıp çekebilirse son gücüyle yukarıya çıkabilirlerdi... Olmadı, son gördüğü karşısındaki çocuğun sarı saçlarının suda dalgalanışıydı.

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Yukarı doğru çıktığını biliyordu.Biraz daha dayanmalıydı.Lanet olasıca nefesini biraz daha tutmalıydı.En azından birkaç saniye daha...Ama artık daha fazla dayanamıyordu.Gözleri yavaşça kararmaya başladığı sırada ona doğru gelen birisini farketmişti.Buradan tam seçememişti.Çok geçmeden sanki bir kuvvet deniz kızını oradan uzaklaştırmışa benziyordu.Onu tutan kişinin deniz kızı olmadığından emindi.Sanki artık daha güvende ve de daha hızlı bir biçimde yukarı çıkıyordu.Fakat burda bir terslik vardı.Yukarı doğru hızlıca çıkarken sanki biri tarafından öpülmüş gibi hissediyordu.Tam anlamıyla kendi değildi muhtemelen bilmiyordu.

Birden gözündeki karartı kalkmıştı.Matthew şaşkınca bir ifadeyle ağzını kocaman bir biçimde açmış derin derin nefes almaya çalışıyordu.En son hatırladığı yukarı çıktığıydı ve öpüldüğüne dair bir his.Acaba gerçektende öpülmüş olabilirmiydi? *Ah,hadi saçmalama Matthew* diye düşündü derin derin nefes alırken.Dışardaki bağırışmalar onu son derece rahatsız ediyordu.Çok tuhaf hissediyordu.Hayatında bu kadar zor durumda kaldığı olmamıştı.Derin nefes alarak kendini toparlamaya çalışırken suya birinin daldığını gördü.Onun ardından gözlerini direk kıyıya çevirdi.Orada bırakıpta göremediği tek kişi vardı.Son anda daldığını gördüğü bu kişi Pen olmalıydı.O dalanın Pen yerine bir profesör olduğunu görmek için nelerini vermişti ama artık olan olmuştu.Pen bu suya girerse büyük bir hata yapmış olacaktı ki artık o hatanın içindeydi.Aşağıda onu ne bekleyeceğini bilmiyordu.Oradan Jan ile çıkma şansı çok azdı.Matthew bu durumda daha fazla beklememeliydi.Durumu kötüde olsa , az önce boğulmaktan son andada kurtulsa yine dalacaktı.Ama bu sefer işler farklı olacaktı.Fiziki gücünü bir yana bırakıp son çare olarak bu işi büyüyle halletmeye çalışacaktı.Başlarda o eşsiz deniz kızlarına zarar vermek istemiyordu fakat iş artık çığırından çıkmıştı.Neye mal olacaksa olsun Jan'ı kurtarmalı ve Pen'in başına birşey gelmesini önlemeliydi.Sol elini kendi asasına doğru götürdü.Onu koyduğu yerde bulmak rahatlatıcıydı.Asasını orada bulamamak facia olabilirdi.Asasını tuttuğunda sanki bir plastik tutmuş gibi hissetmişti.Deniz kızları tarafından oyuna getirildiğini düşünmek bile istemiyordu.Telaşla,hızlı bir biçimde asasını suyun yüzeyine çıkardı.Asasını gördüğünde rahatlamıştı.Şimdi tekrar suya dalmalıydı.Bu sefer suyun dibinde daha hızlı ilerlemeliydi ve nefesini ayarlamalıydı.Birkaç saniye gözlerini kapadı.Uygulayacağı büyü dilinin ucundaydı.Biraz daha düşünmeliydi...
"Evet! Balon-Kafa büyüsü!" Önce derin bir nefes aldı ve gözlerini tekrar kapadı.Büyüyü kendine uyguladıktan sonra gözlerini tekrar açtı,başarmıştı! fakat biraz garip hissediyordu.Nasıl olsa işe yaramıştı nasıl hissettiğinin pek bir önemi yoktu.Şimdiye kadar fazlasıyla zaman kaybetmişti artık dalması gerekiyordu.Kıyıya tekrar baktı.Oradakilere iyi olduğuna dair bir işaret yaptıktan sonra asasını sıkıca tutara suya tekrar daldı.

Hangi yöne gideceği konusunda pek fikri yoktu.O yüzden kıyıya baktığı açıyı düşündü.Suya girdiği yerin hizasında gibi gözüküyordu.Şansını denemeli ve sol çaprazına doğru gitmeliydi.Çok gitmeden haklı olduğunu anlamıştı.İlerde bir hareketlenme vardı.Galiba Pen deniz kızlarının dikkatini üzerine çkemişti.Pen'in başı ne kadar dertte olursa olsun sakin olmalı ve kendini belli etmemeye çalışmalıydı.Hala derin nefesler alıyordu.Vücudu tamamen yorulmuştu.Sakince yaklaşmak en iyisi olacaktı.Biraz daha derine inmeye başladı.Buradan görüşü daha iyiydi.O sırada gözüne suyun dibine birşeyin düştüğünü görmüştü yerdeki kumlar kalmıştı.Matthew elinden geldiğince en hızlı bir şekilde oraya doğru gitmişti ki bir tane Denizkızının dikkatini üzerine çekmişti."Impedimenta!" Denizkızını hedef almıştı.Büyünün işe yarayıp yaramadığından emin değildi.Ama Deniz kızı ona doğru gelmeden Matthew yere düşenlerin yanına gelmişti bile.Buda büyünün işe yaradığını gösteriyordu.Bunun sevincini yaşamayadan bir şok yaşamıştı.Yere düştüğünü gördüğü şeyler Jan ile Pen'di.Artık Matthew'un iki kat daha Hızlı düşünmesi gerekiyordu..Deniz kızları biraz yukardaydı.Bir tanesini büyüyle yavaşlatmak hiçbirşey ifade etmezdi.Burdan olabildiğince hızlı bir şekilde çıkmalılardı.Pen ile Jan için geç olmasını istemiyordu.Şuanda ihtiyaç olan doğru bir büyüydü bu büyü olabildiğince kısa bir zaman içinde yapılması gerekiyordu.Matthew sağ eliyle dibte yatan iki kişin cüppelerini sıkıca kavradı.Yapacağı büyünün işe yaramasını umuyordu.Kıyı olduğunu tahmin ettiği yöne doğru döndü.Gözlerini kapattı ve "Ascendio!".

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

( Not: Matt le mesajlarımız çakıştı ama bu kadar uzun yazınca silmeye kıyamadım. İlk kez bu kadar uzun yazdımda ondan Bahar Eğlencesi - Sayfa 4 Icon_biggrin

) Olmazsa sileceğim )

Denizkızlarının Matt'i suyun içine çekmesiyle birlikte Pen'de iyice çığrından çıkmıştı. Arwen'in de bildiği ama hiç denemediği balon kafa büyüsünü yapmıştı (çok küçükkken annesi yaparken onu izlemişti). Anlaşılan onun da ilk denemesiydi. Konsantre olabilmek için kendini epey zorlamış görünüyordu. Derken Pen'in kafasında bir balon belirmişti. Çokta büyük sayılmazdı. Ama işini bir süre görür gibi görünüyordu. O da bir kaç saniye aynı şeyi düşünmüştü anlaşılan... Sonrasındaysa kendini soğuk suya bırakmıştı. Can havliyle, hızla suyun derinliklerine iniyordu. O bir, iki metre inesiye suda oluşturduğu dalgalar görünüyordu. Daha aşağılara indiğinde yine garip bir sessizlik çökmüştü etrafa.

Bir dakka, iki dakka... Artık yapamam, beceremem diye düşünmekten vazgeçmişti. Arkadaşları belkide ölüm kalım savaşı verirken orada öylece duramazdı. Durmayacaktı. O da en az Pen kadar kendini kasarak kelimeleri fısıldadı. Bir an hiçbir şey olmamış gibi gelmişti. Başarısızlığın verdiği umutsuzlukla başını iki tarafa salladığında etrafındaki saydam tabakayı farketmişti. Öyle büyüktü ki normal nefes alış-verişinden ayırt etmesine imkan yoktu... Sonra en iyisinin fazla beklememek olduğuna karar verip kendisi de soğuk suya kendini bıraktı. Dalgaların salınışıyla saçları yüzüne gelmişti. Onları umursamadan kollarını geniş geniş açarak olabildiğince hızlı gitmeye çalışıyordu. Arkadaşlarına bir şey olması korkusunun ona her şeyi yaptırabileceğini düşünüyordu. Aklı karma karışıktı düşünemiyordu. Fazla derinlere inmişti... Altın gökyüzünden suyun içine işleyen ışıkla yosunların arasındaki sarı bir şey parlamıştı. Bu Pen'in saçlarıydı. Bundan öyle emindi ki bir saniye bile düşünmeden o tarafa yöneldi. Yosunları araladığında iki tane fazlasıyla ruhsuz görünen çehreyle karşılaşmıştı. Hemen arkalarında da hain hain bakan iki çift denizkızı duruyordu. Birinin elinde Pen'e ait olduğuna emin olduğu bir asa vardı. Arwen hızla düşünmeye koyuldu. En fazla 5 saniyesi vardı zaten... Yine aklına sadece sözlerini bilip hayatında ne gördüğü ne de denediği bir büyü gelmişti. Aqua Erecto. Ve asasını Pen'in asasını tutan denizkızının eline doğrulttu. Alnında güçlü bir sızı hissetmesine neden olacak kadar kasmıştı kendini. Ve sihirli sözcükleri fısıldadı. Asanın ucundan denizkızının eline hızla bir dalga gitmişti. Acıyla kıvranan denizkızı son anda asayı parmaklarından kurtarmıştı. Bir saniye bile kaybetmemeliydi, hemen asanın üstüne atıldı ve asa tutmayan eliyle sıkıca kavradı. Jan'ın bir metre falan uzağındaki asaysa Jan'ın olmalıydı. Onu da almaya yeltenmişti ki diğer denizkızı kafasına şiddetle vurdu. Bir an sarsılmıştı ama en fazla on santim ilerisindeki asayı almasına engel olamamıştı. Şimdi diğer elinde iki tane asa tutuyordu. Bütün bunlar on beş saniye içerisinde olmuştu. Şimdi mesele Pen ve Jan yukarı çıkarmak ve diğer denizkızından da kurtulmaktı.

Ona da diğer denikızına yaptığı büyünün aynısını yapmıştı. İkinci denemesi ilki kadar başarılı olmamıştı ama yinede bir on saniye kazanmasına sağlamıştı... Bunun bir saniyesini düşünmekle harcadı. Sonra hızla Pen'in kolunu bir omzuna, Jan'ın kolunu da diğer omzuna atıp onlara da birer balon-kafa büyüsü yaptı..."Ascendio!" diye haykırdı. Yüzeye çıkmasına iki, üç metre vardı... 'Ascendioyu birkaç kez daha yapmasaydım bu kadar yüksalebilir miydim?' diye düşündü. Şimdi tek korkusu aşağı inmekte çok gecikmiş olabileceği korkusuydu. Ya Pen ve Jan için çok geçse? Bir de Matt vardı. Ama şimdi Matt'i bulsaydı da onu da taşımaya gücü yetmezdi. Pen ve Jan'ı bıraktıktan sonra onu da arayacaktı! 'Tabii o benden önce çıkmadıysa...' diye düşündü. Matt fazlasıyla kaslı ve başarılı bir öğrenciydi ne de olsa. Belki de o kendi başının çaresine bakmıştır...

Sonunda yüzeye gelmişti. Kendi kafasıyla birlikte Jan ve Pen'inkini de suyun yüzüne savurdu. Kıyıya doğru yüzdü ve Jan ve Pen'i karaya bıraktı.Jan'ın durumu kötü görünüyordu... "Hemen biri yardım çağırsın!" diye böğürdü. Jan'ın göğsüne bastırıyor, ciğerlerindeki suyu boşaltmaya çalışıyordu. Hangisine yapacağını bilemez halde bir ona bir ona koşuyordu. 'Acaba hayat öpücüğünü mü denesem?' diye düşündü. Önemli olan onların yaşamasıydı. Utanıyor olmasını önemsemeden Jan'ın burnunu işaret ve baş parmasıyla tutup eğdi.Derin bir nefes almıştı. Dudağını Jan'ın dudağına bitiştirmişti. Utancından kıpkırmızı kesilmişti... Ciğerlerindeki nefesi Jan'ın ağzına boşalttı. Sonra bir saniye geri çekildi tekrar yaptı. Sonra aynı şeyi Pen'e de yaptı. Bir iki kez daha göğüslerine bastırdı... Ama işe yarayıp yaramayacağı hakkında hiçbir fikri yoktu....