Başlangıç

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Uzun zamandır bu kadar güzel bir yüze bakmamak güneşi görmemeye benzediğini biliyordu James,gözlerdeki manayı anlayabiliyordu,yabancı birisi bunu başka şekilde değerlendirebilirdi, ama bilinen birşey varsada bazı insanların kalpleri birbiri için çarpardı.İşte James`in kalbinin hızlı çarpmasındaki nedense karşısındaki kalbi tanıyordu.Onu seçmişti tekrar harekete geçmek için,sanki muggleların hastanelerinde bulunan elektroşok gibi birisi kalbine biranda elektirik vermişdi de deli gibi çırpınmaya başlamıştı kaburgalarının altında,barmen içkileri sanki cisimlenerek getirmişti çok hızlı hareket ediyordu yaşına göre olmayacak ceviklikle,ama bunun nedeni bu ikiliyi dinlemek istemesiydi,ikili barmen yerine gidene kadar konuşmamayı tercih etti James yaşlı barmene dönerek "Teşekkürler" dedi adam yalpalayarak yerine giderken kendi kendine lanetler okuyordu James`e ama şuanda James`in moralini bozacak kimse olamazdı.

Çok sevdiğiniz bir sanatçının sesini nerede duysanız irkilir ve dinlemek istersiniz ya özelliklede beğendiğiniz bir şarkısıysa söylenen aynı tepkiyi kadın konuştuğunda James verdi ve konyşmaya başladığında irkildi.Kadın "Benim adım Freya Artemis Neithan.Bakanlıkta uzun süredir çalışıyorum.Sihirsel yasal yaptırım dairesi başkanıyım.Londra'da ailemle yaşıyorum.Sizin için bu kadar bilgi yeterli mi?''bir başkan mı dedi içinden James bunu düşünmemişti ama çekinmişti de nedense ama şimdi çekingenliğin sırası değildi"Adınızda gözleriniz kadar güzel,böyle bir meleğe verilebilecek en güzel ismi vermiş aileniz tebrik etmek gerekir" aslında çok çapkın insanların konuşmaları gibi algılanabilirdi bu sözler ama James sadece eteğindeki tüm taşları şimdi dökmesi gerektiğini düşünerek hareket ediyordu.İçkisinden yudumladı ve devam etti"Ailenizle Londra`da yaşıyorsunuz ama görün bakın ki koskoca Londra sokakları değil asalarımız bizi burada birleştirdi,sizin hakkınızda bunlardan daha fazlasını bilmek isterim,daha doğrusu sizden çok hoşlandım ve ilham perisini kaybetmek istemeyen bir sanatçı gibi sizi kaybetmek istemiyorum neye mal olursa olsun"yüzümü kızarıyordu.Aslında içkinin vermiş olduğu sakinliğinden ötürü herhangi bir gerginlik yaşamıyordu.Ama gelecek cevabıda bekliyordu normal insanlar bu kadar hızlı davranmazdı,ama James herzaman aceleci davranmayı severdi,bazen bu acelecilik ona pahalıya patlıyordu ama şimdi duramazdı eğer durmayı denerse ellinde olanıda kaybetmekten korkarak hareket ediyordu.

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Bazı olaylar insanın elinde olmadan gelişirdi.İşte tam bu da şuanda olanlara bir örnekti.Freya'nın aklından geçen tek şey bu olmuştu.Gecenin bir vakti karşısında bir yabancı ile sohbet etmek hiç alışık olmadığı olaylardandı.Artık neyin doğru neyin yanlış olduğunu anlamakta güçlük çekiyordu.Gerçekten de orada mı olmalıydı yoksa asla böyle bir şey olmamalı mıydı.Aklı karışmıştı adeta.Ama içinde belirsiz bir mutluluk hissi vardı ve bunu gizleyemiyordu.Kalbi daha hızlı atmaya nefes alıp vermesi daha da sıklaşmaya başlamıştı. Bunun sebebinin içtiği şarap olmadığını gayet iyi biliyordu.
Freya sözünü bitirdiğinde James'in hemen konuşmaya başlayacağını adeta biliyordu.Zaten böyle de oldu.James konuşmaya başladı.Freya da dinlemeye başladı.''Adınızda gözleriniz kadar güzel,böyle bir meleğe verilebilecek en güzel ismi vermiş aileniz tebrik etmek gerekir" dedi.Freya böyle bir şey diyeceğini hiç düşünmediğinden çok şaşırmıştı. Böyle bir cümle karşısında kurabileceği kelimeleri tam olarak bilemiyordu. Ne demesi gerektiğini tartmaya başlamıştı ki James söze tekrar devam etti."Ailenizle Londra`da yaşıyorsunuz ama görün bakın ki koskoca Londra sokakları değil asalarımız bizi burada birleştirdi,sizin hakkınızda bunlardan daha fazlasını bilmek isterim,daha doğrusu sizden çok hoşlandım ve ilham perisini kaybetmek istemeyen bir sanatçı gibi sizi kaybetmek istemiyorum neye mal olursa olsun" Freya daha deminki iltifata nasıl veyap vereceğini bilemeden başka bir tane daha gelmişti.Sanki tam anlamıyla köşeye sıkışmış bir çocuk gibiydi.Daha kendine duygularını tam olarak ifade edememişken şimdi başka birinin duygularına nasıl cevap verecekti.Bu akşam gerçekten mükemmeldi.Ama kimin açısından mükemmel olduğu daha tam olarak anlaşılmamıştı.Vereceği cavap konusunda çok fazla düşünmek istemiyordu.İlk defa sadece aklına geleni söyleyecekti.Bunu yapmaya hazır olduğunu hissetti ve şarabından büyük bir yudum aldı.Ardından konuşmaya başladı.''James gerçekten çok teşekkür ederim.Sözlerin beni çok etkiledi doğrusu.Uzun zamandır böyle şeyler duymamış biri olaraktan bunları duymak çok güzeldi.Sen ne dersin bilmem ama ben seni tanımak istiyorum.Doğru veya yanlış olmasının bir önemi yok sadece yapmak istediğimi yapmak istiyorum'' Freya sözünü bitirdiğinde bu gerçekten de kendisinin söyleyip söylemediği konusunda ikileme düştü.İlk defa birini tanımak istediğini söylemişti.Gerçekten de kendine inanamıyordu.James onda büyük bir değişim etkisi yatamıştı.

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

"James gerçekten çok teşekkür ederim.Sözlerin beni çok etkiledi doğrusu.Uzun zamandır böyle şeyler duymamış biri olaraktan bunları duymak çok güzeldi.Sen ne dersin bilmem ama ben seni tanımak istiyorum.Doğru veya yanlış olmasının bir önemi yok sadece yapmak istediğimi yapmak istiyorum" viskisini yudumlayan James`e bu sözler belkide kısa gelebilirdi ama anlıyordu karşısındakini,yine aynı şeyleri yapmıştı,yine heycanına yenik düşmüş en son söyleceği şeyleri sözün başına denk getirerek yeni bir aptallık rekoruna imza atmıştı.
Kafasından Freya`nın sözlerini tekrarlıyordu.İçkisinin verdiği sıcaklık içini yakmayamı başlamıştı yoksa kendisi sözlerin manasını çözmenin verdiği rahatlıklamı heycanlanıyordu.
Cümlelere aşırı mana,yüklemek gibi bir huyu vardı bir cümleden belki yüz belkide elli anlam çıkarabilme özelliğine sahipti.Ama direk konuşanlarıda çok önemserdi bu tip insanları içleri dışları birdir derdi hep ailesi ve bu James`in hayat felsefesi olmuştu bu zamana kadar.Freya gerçekleri söylemişti ona biraz zaman geçirmeleri gerekirdi 'daha benim nelerden hoşlandığımı bilmiyor,yada ben onun nelerden hoşlandığını bilmiyorum acaba hangi çiceği sever yada en sevdiği yemek' diyordu kafasıda beliren binbir çeşit soruyla savaşarak kasındaki soruları kendinden uzaklaştırarak sözlerine başladı sakin bir şekilde
"Seni anlıyorum ve sabırsızlığımı bağışlamanı istiyorum.Ben hep böyleyimdir ama şimdi senin söylediklerinin daha anlamlı geldiğini düşünebiliyorum,heralde güzelliğinin ışığına alışıyor olmakla alakalı bir durum ama bu ışığa alıştığımda güneşi bile görmek istememektende korkuyorum" yine yapmıştı tıpkı yaşlı adamların genç bir kızı ayartmaya çalışan sözlerinden söylüyorum endişesi içerisindeydi.

Belli ki Freya birşeyler söylemek istiyordu,bu yeni yeni dolmaya başlayan barda söyleceği sözleri tam anlaması gerektiğini anlayan James,Freya`nın karşısındaki sandalyeden kalmıştı anlaşılan Freya bu durumu hayretle karşılamıştı çünkü bakışları biranda manasız ve şaşkın bakıyorudu ama James hemen onun yanındaki sandalyeyi çektiği gibi oturdu.Çok yakın evet şimdi sıcaklık daha yakıcı bir hal almaya başlamıştı sorgulayan gözlere bakarak"İçerisi dolmaya başladı ve ben senin ağzından çıkacak bir sözü bile kaçırmak istemiyorum"dedi ve masanın diğer tarafındaki bardağına uzandı ve yudumladı şimdi dinlemek istiyordu.Tıpkı liseli bir aşığın kız arkadaşı ile ilk buluşması kadar heycanlıydı aslında ama elindeki şu mucizevi içki onu sakin tutuyordu ama belli bir miktardan sonrası onun için kötü sonuçlar doğurabilirdi ve bu sonuçlar onun kalbini delice çarpmasını sağlayan bu güzel kadını kaybetmesine yol açabilirdi ve bu kaldıramıyacağı birşeydi.

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Freya karşısındakini kırmak istemiyordu.Söylediği sözler insanın ruhunu okşayabilecek türdendi.Ama ruhu hasar görmüş birinin ruhunu düzeltmek zordu.Ama James Freya'nın ruhunu okşayabilirdi.Ama Freya buna hazır mıydı?İşte bundan emin değildi.Dışarıdaki hava içini ısıtmıyordu.Daha da soğuyuyordu.İçini ısıtan tek şey karşısındaki yakışıklıydı.Gerçekten de ondan hoşlandığını fark etmişti.Hatta sevmişti bile.Neden sevdiğini kendi bile anlayamıyordu.Hayatın kendine bir oyun oynadığını ve bunun sadece bir rüya olduğunu düşünmek istemiyordu.Belki de sadece rüyasında böyle biriyle içki içtiğini daha önce görmemişti ama bundan sonra göreceği kesindi.
Barın kalabalık olmaya başlaması Freya'yı biraz da olsa rahatsız etmişti.Kalabalık ortamlardan pek hoşlanmayan birisi olarak bundan da hoşlanmamıştı.Bakanlıkta çalışan biri olarak kalabalığı sevmiyor olması onu bazı zamanlarda rahatsız bile etmişti.James konuşuyordu.Başkalarını ilgisini çekmesini istememesi için James'in söylediklerine tam olarak odaklanmıştı.''Seni anlıyorum ve sabırsızlığımı bağışlamanı istiyorum.Ben hep böyleyimdir ama şimdi senin söylediklerinin daha anlamlı geldiğini düşünebiliyorum,heralde güzelliğinin ışığına alışıyor olmakla alakalı bir durum ama bu ışığa alıştığımda güneşi bile görmek istememektende korkuyorum"
James'in söyledikleri Freya'yı gitgide etkiliyordu.Daha da cezbedici oluyordu.Onunla daha da konuşmak istiyor hatta bütün geceyi onunla geçirmek istiyordu.Muhabbet etmek,onu tanımak istiyoyorrdu.
"İçerisi dolmaya başladı ve ben senin ağzından çıkacak bir sözü bile kaçırmak istemiyorum" dedi.Gerçekten de içerisi gitdide kalabalıklaşıyordu.ASlında burdan çıkmak biraz da yürümek istiyordu.Ama bunu James'e söylemeye çekiniyordu.Ne tepki verecek bilmiyordu.Ama ne olursa olsun buradan çıkmak istiyordu.
''James burdan çıksak ve biraz yürüsek olur mu?Gerçekten de içerisi kalabalık olmaya başladı ve ben biraz rahatsız oldum doğrusu.''James'in vereceği tepkiyi dikkatlice beklemeye başladı.Bu sırada da şarabını son yudumuna kadar bitirdi.

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Aslında söylediklerinin anlamsız olmadığını biliyordu James yani insanları doğruları birbirlerine çekinmeden söylerlerse işlerinin daha kolay olacağını biliyordu.İçerinin dolmasıyla sandalye değiştirmesine kızmamıştı Freya onun yerine dışarıya çıkıp yürümeyi istiyordu.Aslında dışarısının çok soğuk olması dışında bir sorun yoktu ama James`e şuanda bu soğuk birşey yapamazdı.
"Tamam eğer rahatsız olduysan çıkabiliriz ama benim paltom masamda kaldı alıyım çıkalım" dedikten sonra bara doğru gitti ve hesabı ödedi ve barmene pis bir bakış attı yaşlı adamda aynı şekilde karşılık verdi.Masasına doğru giderken Freya`da hazırlanmıştı hızlı adımlarla masasına gitti paltonusu giydi,çantasını aldı ve Freya`nın yanına gitti "Çıkabiliriz"dedi.
Önden yürüdü ve Kapıyı Freya için açtı.Birlikte dışarıya çıktıklarında havanın soğukluğu karın yavaşlamasıyla sanki biraz kırılmış gibiyidi en azından James`e öyle geliyordu.Birlikte parke taşlı bu yolda yürürken kendini garip hissediyordu aslında yeni tanışmıştı ama yıldırım aşkına vurulmuş biri gibi davranıyordu şimdi bile öyle davranmamak için kendini zor tutuyordu.Freya`nın elini tutup bu soğukta bu güzel sokakta öyle yürümek istiyordu yan yana yürümek James`e yetmiyordu.Biraz ilerlediler ve James yine söze başlayacaktı ki bugün yeterince konuştuğu artık durması gerektiğini düşündü,yanlarından geçen çiftlere bakıyor arada kafasını Freya`ya çeviriyordu.Bir çocuk gibi hissediyordu kendini ellerini çeplerine soktu bir hamle yapmamaları için onları garantiye alıyordu.Parke taşların güzel yapıldığını hatta çok özenle yerleştirildiğini görüyordu kafasını dağıtmaya çalışıyordu anlaşılan ama beyni değildi şimdi bu adamı hareket ettiren sadece kalbiydi.Yanında zarif bir şekilde attığı her adımla beraber kalbide atıyormuş gibi hissediyordu acaba Freya şimdi durup gideceğini söyleseydi James`in kalbide yerinden çıkıp onun peşinden gidebileceğinden şüpelenerek bu kar taneleriyle şenlenen sokakta yürüyorlardı....

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Rp Son ...

Açıklama : Bundan sonra James ve Freya bir iki kere daha buluştular ve birbirlerine aşık olduklarını itraf ettiler mutlu bir birliktelikleri var ...

Başlangıç

Başlangıç

Similar topics

Similar topics