Başlangıç

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Oyuncular: Freya Artemis Neithan,James Lyer Vigoureux
Vakit:Gece
Konu:Tanışma.

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Bembeyaz bir gün.Alabildiğince kar yağıyordu.Havanın soğuğu insanın içine işliyor.Bütün vücudunu esir alıyordu.Teninin ürpertisi daha da artıyor ve çekilmez bir hal alıyordu.Artık zamanın ona ne getirdikleri değil ne götürdükleri önemli bir hal almıştı.Gelen herşey bir bir gidiyordu.Ve artık gitmesini istemiyordu.Işıltılı Paris sokakları artık ona eskisi gibi görünmüyordu.Daha soluk daha kayıptı sanki.İnsanlar artık ona o kadar da ilginç gelmiyordu.Eskiden olsa yanından her gelen geçene bakar ve fazla dikkatli olmasa da incelerdi.Arık ne yanından geçene bakıyor ne de çevresinde süzelen ruhlar onun ilgisini çekiyordu.Sanki biri gelip içindeki bütün ruhu almış ve hapsetmişti.Birinin onu bu esaretten kurtarmasını istiyordu.Ama bunu kimin yapacağını ve ne şekilde olacağını bilmiyordu.Korkmuyordu aslında sadece biraz çekingenlik vardı içinde.

Kafasını dağıtmak için gidebileceği tek yerin bir bar olmasını hiç düşünmemişti.Ama ayakları onu Paris'in barlarından birine götürmüştü.Neden oraya gittiğini bile bilmiyordu fakat gitmesinin amacı belliydi.Barın önüne geldiğinde kapıyı yavaşça araladı.Önce içerisinin çok dolu olacağını düşünmüştü.Ama öyle değildi.İçerisi tam aksine sessiz ve boştu.Sadece birkaç masa vardı dolu olan onlar de kendi aralarında gülüyordu.Bu Freya'ya ilginç gelmişti.Genelde buranın dolu olduğunu düşünürdü her zaman.

Bu gece onun lehine işliyordu sanki.Yalnızlık hep içinde hissettiği ve kopamadığı bir duyguydu.Olaylar ve kişiler onun yanlızlığını deşecek türden değillerdi.Aslına bakılırsa dışarıdan yalnız gibi görünmeyen bir hali vardı.Gayet kültürlü bir ailesi ve mükemmel bir işi vardı.Keşke olaylar sadece bundan ibaret olsaydı.Sadece işi ve ailesi onun yalnızlığını dindirebilseydi.Ama yetmiyordu yanlızlığını dindirebilecek bir kişi veya dosta sahip değildi.Arkadaşları onun sadece arkadaşlarıydı daha fazlası değildi.
Barın içine girdiğinden beri havanın aslında ne kadar soğuk olduğunu daha iyi anlayabiliyordu.Üşümüştü ve tir tir titriyordu artık.Hemen bir masaya geçip oturdu.Çevresine bakınıp tanıdık biri olup olmadığını merak etti fakat kimseyi tanımıyordu.Paris'in yabancı ve sıradan insanlarıyla boş bir barda oturuyordu.Kendine doğru yaklaşan yaşlı adamı geç olsa da fark etmişti.Barın sahibi ya da görevlisi olduğu her halinden belliydi.
-Hoşgeldiniz.Ne arzu edersiniz acaba? Dedi ve beklemeye balşadı.Freya aslında ne isteyeceğini tam olarak bilmiyordu.Tek istediği kafasının dağılmasıydı.
-Ben bir tane şarap alıyım lütfen. Dedi ve adamın yavaş adımlarda uzaklaşmasını izledi.
Adamın şarabı getirmesinin ardından sessizliği ve boşluğu dinlemeye başladı.

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Aslında karı hiç sevmeyen biri için yeterince kar yağdığını düşünerek paris sokaklarında yürümeye devam ediyordu James,bakanlığın herzamanki işleri için parise yolculuk yapmıştı,işlerini bitirip dönmeye çalışacağında bakanlıktan bir haber daha gelmiş paris gibi yağışlı bir yerde kalması gerektiği söylenmişti.Sinirleri zaten yeterince gergindi birde karın bu kadar yağması daha beter yapmıştı onu "off bari bir gün sabır etseydin"diyordu kendi kendine havanın bu sevmediği dönemine,parke taşlı yolda yürüyordu.Kendine yatacak bir hotel bulmak amaçlı geziniyordu aslında ama birşeyler içmeyede ihtiyacı vardı.Yolun kenarında turistler için hazırlanmış tabeleda barların olduğu sokağı görünce o yola saptı.Yol birçok bar ile şenlenmişti,insanlar barlara yağan kar ve aniden bastıran tipiden kaçmak için girmeye çalışıyordu."Bunları işleri yokmu" dedi kendi kendine durduğu bir barın camından içeriye bakarken,oturacak yer yoktu koskaca barda,diğer barlara bakmak için parke taşlı,loş ışıklı yolda yürümeye başladı,siyah paltosunun yakalarını kaldırarak.İlerde bir bar vardı adını sıkca duyduğu çok dolu olduğu adım atacak yer bile olmaz denilen bir bar,aslında orayı es geçmeyi planlıyordu ama camından bir bakıyım dedi kendi,kendine zira tipinin vermiş olduğu etkiyle hava birazdaha soğumaya başlamıştı kar yağışıda James`e hiç yardımcı olmuyordu.Barın taş penceresinden içeriye baktığında içeride kimse yok denecek kadar az kişi vardı.Bir grup aralarında muhabbet ediyordu diğer tarafta bir bayan kendi başına oturmuştu.Derin bir "oh" dedikten sonra kendini barın içerisine attı James,etrafa baktı önce oturabilecek en kuytu masayı seçmeye çalışıyordu.İlerde bir masa vardı cama yakın orayı gözüne kestirmiş durumda yürüdü,bar sakinliği bir yana güzel görünüyordu,sokaktaki parke taşlarına uygun parkelerle kaplı,ahşap yuvarlak masalarla kaplı güzel bir bardı tam aşıkların buluşma noktasıymış gibi geldi James`e,masaları geçerek kendi oturacağı yere geldi sandalyesini çekti,paltosunu çıkardı bar yeterince sıcaktı,yanındaki sandalyeye paltosunu güzelce yerleştirdi ve oturdu evrak çantasınıda yanına güzelce yerleştirdikten sonra camdan dışarıya bakmaya başladı,hava gitgide daha beter bir hal almaya başlamıştı rüzgarın güçlü sesi içerde olmasına rağmen James`in kulaklarına geliyordu.

Bir yaşlı adam James`e yaklaştı üstünde parisin tüm garsonlarının giydiği türden elbiseleri vardı papyonuyla birlikte,ama adamın yaşlılığı yüzünden giydikleri adamı komik bir hale sokmuştu.James`e yaklaştı"Hoşgeldiniz Beyfendi.Ne arzu edersiniz"dedi nazik bir tavırla parisin sakinleri nazik olma konusunda bir örnek teşkil ederlerdi."Ben bir viski alıyım"dedi nezaketten yoksun,havanın soğukluğu ile yarışacak kadar soğuk bir tavırla,adam yalpalayarak viskiyi getirmek için bara gittiğinde James bara şöyle bir bakmak için kafasını elindeki menüden kaldırdı,menüyü masadaki yerine yerleştirdi etrafına bakıyordu bir grup kendi arasında espiriler yapıyor gülüşüyordu,diğer tarafta bir bayan söylediği kırmızı şarabını yudumluyordu.Kafasını cama cevirmeye hamle edecektiki James şarabı içen kadının saçlarının ne kadar güzel olduğu fark etti,nezaketi zaten sevmeyen birisiydi ama bir kadına yermiş gibi bakacak kadarda insan dışı değildi eline menüyü tekrar aldı ve üzerinden şarabı yudumlayan kadını incelemeye başladı,mükemmel denecek kadar güzel bakışları vardı,şarabı tutan elleri harika bir zarifliği vardı derken yaşlı garson boğazını temizleyerek"öhöm!!Buyrun bayım viskiniz,buz koymadım hava soğuk diye"dedi tam gidecekti ki James"Bakarmısınız !! şuradaki bayan kim acaba " dedi gözleriyle göstererek garson James`in kulağına yaklaşarak"Bilmiyorum efendim,oda yeni geldi"dedi halden anlar bir tavırla James"Teşekkür ederim sağol,çok yardımın oldu"dedi ince bir kinaye ile adam yalpalayarak giderken James herzaman olduğu gibi içine gömülmek istemiyordu artık birşey yapıp hayatını değiştirmesi gerektiğini kendiside biliyordu.Menüyü masaya bıraktı ayağa kalktı bardaktaki viskiyi bir dikişte içti üzerini düzelti ve masaları aşarak şarabını yudumlayan kadına ilerlerken kendini savaşa giden askermiş gibi hissediyordu.Yavaşca masaya yaklaştığında kadın kafasını kaldırıp James`e baktı.Jamesin nefesi tutuldu kadının gözleri şaheserdi bakışları insanın içine yakacak kadar derinlere işliyordu,kekelemek pek alışkanlığı değildi James`in ama böyle bir duruma düşmeyeli çok zaman olmuştu hemen konuşması gerekiyormuşcasına " Merhaba !! oturabilirmiyim " dedi ve cevabı beklemeden bayanın karşısındaki sandalyeye kendini bırakıverdi.Aslında bunu yapmak istemiyordu bayanın bunu kabalık olarak görmesinden endişe ediyordu ama ayakları fazla dayanamıyacak kadar sallanmaya başlamıştı.Kadın şaşkınlığını üzerinden atamamıştı ki James kendini tanıştırdı " Ben James,James Lyer Vigoureux umarım rahtsız etmiyorumdur " dedi ...

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Paris'in göz alıcı sokaklarına dalmış şarabını yudumluyordu.Her zaman böyle güzelliğe sahipken gelmemişti Paris'e.Neden buraya aşıklar şehri denildiğini bir kez daha anlıyordu.Freya genelde Paris'e geldiğinde kar değil de yağmur yağıyordu.Ve bundan nefret edecek derecede iğreniyordu.Sırılsıklam olmak ona göre bir şey değildi.Nedense karı daha çok seviyordu.Belki de tek tek ve büyük bir çaba sonucunda yere düşmeleri ve onların su olup akması ilgisini çekiyordu bilmiyordu aslında.Anlamsız gelebilirdi başkasına ama o Paris'i kar yağarken daha bi seviyordu.Daha da bağlanıyordu.
Her zaman yaptığı gibi karı seyrediyordu.Sokakda yürüyen ve üşmemek için bir yerlere kaçışan ve bunu yaparken bazen de düşen insanlar.Üşümüş ve titreyen köpekler.Freya'nın dayanamadı şeylerden biri de köpeklerdi.İstese hepsini evde beslerdi ama yapamıyordu işte.Bazen sadece uzaktan sevmek yeterli gelmek zorunda oluyordu.Sadece onu sevdiğini bilmek yeterli oluyordu.Çogu zaman keşke zamanı ve mekanı değiştirebilsem diye düşünüyordu.Değiştirsem ve eskilere çok eskilere gidebilsem.İnsanların eleştirilmediği ve aşağılanmadı zamanlara.Ama bunun olması imkansızdı ve bunu biliyordu.Küçük bir çocuğun hayallerinden başkası olamıyordu.Sadece bir çocuğun hayalleri ve bu hayaller onu elde sıfır bir vaziyette ortada bırakıyordu.Tam en güzel hayallere dalıp şarabını yudumlarken yanına gelen kişiyle irkildi.Biraz da korktu.

-Merhaba.Oturabilir miyim?dedi ve izin bile almadan oturdu..Bu durum Freya'nın hiç hoşuna gitmedi.Saygısızlık asla izin veremeyeceği konulardan biriydi.Ardından Freya'nın bir şey demesine bile fırsat vermeden konuşmaya başladı.
-Ben James Lyer Vigoureux umarım rahatsız etmiyorumdur.dedi.Freya ne söyleyeceğini şaşırmıştı.Hemen adamdan oradan kalmasını isteyebilir hatta kovabilirdi.Ama bunu yapmadı.İçinden gelmedi yapmak.Karşısında oturan adam yakışıklı biri sayılmazdı çoğu insana göre.Ama insanı çeken bir özelliği vardı bu kesin.Freya bu fark etmişti ve adamı kovamamıştı.Derin bir nefes aldıktan sonra konuşmaya başladı.
-Acaba neden yanıma gelip durduk yere oturdunuz.Normalde buna izin vermezdim ama bu gecelik izin veriyorum.Sizi sanki daha önce gördüğümü zannediyorum.Şuanda yanımdan kovmadıysam eğer tek sebebi budur.dedi.
Freya her zaman ciddiyetini korumak zorunda olduğunu biliyordu.Burada da yaptığı aynı şeydi.Ciddiyet onun için çok önem teşkil eden kavramlardan biriydi.İnsanların onunda fazla lağbağli olması hiçbir zaman hoşuna gitmemişti.Karşındaki adam onu etkilemiş olabilirdi ama bu tavrını değiştireceği anlamına gelmiyordu hiçbir zaman.Freya söznü bitirdikten sonra adamın konuşmasını bekledi.Bu sefer dikkatlice dinleyeceğine dair kendine söz veriyordu.

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Kekelemeden konuşmaya çalışmanın bu kadar zor olduğunu bilmiyordu daha önceden James,daha önceden böyle bir olay başına gelmemişti zaten,oturduğu yerde fazla hareket etmemeye çalışıyordu ama ayaklarını masanın altına saklamaya çalışıyordu zira ayakları James`in kontrolünden çıkmıştı ama masa sağolsun onları saklamaya yetiyordu ya ellerini ne yapacaktı onları saklayabileceği bir yer yoktu cebine soksa daha fazla saygısızlığı kaldıramıyacağını anladığı kadına fazla gelecek gibiydi."-Acaba neden yanıma gelip durduk yere oturdunuz.Normalde buna izin vermezdim ama bu gecelik izin veriyorum.Sizi sanki daha önce gördüğümü zannediyorum.Şuanda yanımdan kovmadıysam eğer tek sebebi budur"dedi.James bu yüzü nasıl unutabilirdi daha önce karşılaşmış olsaydı ama bunun üzerine gitmesi gerektiğini anladı şayet sizi daha önce görmedim deme salaklığını yaparsa kovalanacağını biliyordu ve insanların bakışları bu masaya dönmüşken ayaklarını sürükleye,sürükleye kendi masasına dönmek ve hiçbirşey olmamış gibi yapmak çok ama çok zor olurdu.

Karşısındaki iki güzel göze bakarken konuşmanın ne kadar imkansız olabileceğini masasında otururken anlamamıştı,bunu düşünmüş olsaydı şimdi bu masada olmazdı zaten,kafasından yalanlar uydurmaya çalışırken suradındaki ifadeyi bozmamaya kararlıydı yalan uydurmayı kendine görev edinmiş biri olarak tanınmak istemiyordu.Beklemeye pek falzla niyeti olmayan güzel kadına bakarak "-Ben Sihir Bakanlığında çalışıyorum orada görüşmüş olabilirmiyiz?Bu arada beni masanızdan göndermemekle nekadar nazik ve zarif bir hanımefendi olduğunuzu gösterdiniz" dedi sakince bunu söylemesinin bir çok nedeni vardı ama en önemlisi bir büyücü sihirbakanlığına birkez bile olsa uğraması muhtemelen en doğal şey diye düşündü ama içindende"Lütfen bu maazeret ve iltifat işe
yarasın" diyordu.Aslında şöyle bir düşünecek olursak işleri gayet güzel ilerliyordu,karşısındaki güzel bayan onu masasından kovmamış onu tanıyıp tanımadığını sormuştu bu iyiye işaretti,ama bu işlerin bellirsizliğini biliyordu,karşındaki bunun geçerli bir neden olamıyacağını ve masadan kalkması gerektiğini söylemesi bir iki cümleye bakıyordu.Ama biraz düşündükten sonrada bunada bir kılıf uydurabilirdi.Eğer böyle birşey olursa diye sanki birşey olmamış gibi yapmaya çalışacaktı.Birine benzetmiş gibi yapabilirdi böylelikle rezil olmaktan kurtulurdu özelliklede James`in durumuna bakarak pis,pis sırıtan yaşlı garsona karşı,kalbi duracakmış gibi karşıdan gelen cevabı beklemeye başladı ...

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Freya ne diyeceğini şaşırmıştı.Karşısındaki adamın zeki olduğu her halinden belliydi.Veya tam tersiydi.Tam olarak anlayamamıştı.Ama ilgisini çekebiliyordu.Ayrıca Sihir Bakanlığı'nda çalışıyor olması da cabasıydı.Nasıl olur da onu görmemişti.Zihnini kurcalıyordu.Ama doğru cevabı bir türlü bulamıyordu.Daha önce Sihir Bakanlığı'ndaki herkesi tanırdı.Ama artık eskisi gibi değildi ve kimseyi tanımıyordu.Yada hafıza kaybı yaşıyordu.Kafasındaki soru işaretlerini silip karşısındaki adama odaklandı.Gerçekten de adamın söylediği gibi onu masasına göndermemesi iyi olmuştu.Çünkü kimseyi gücendirmek gibi bir niyeti yoktu.Bunca zamandan sonra birinin onunla ilgileniyor olması onu mutlu etmişti.Fakat içindeki belirsiz mutluluğu dışarıya vurmak istemiyordu.Adama bir kez daha dikkatlice bakarak tanımaya çalıştı.Ama yapamadı.Belki içtiği şarap şimdiden başını döndürmüştü.
Adamın gözlerine öyle bir odaklanmıştı ki bir ara kendini kaybedecek gibi olmuştu.Aslında karşısındaki kişi çok tatlıydı.Sepatik birine bile benziyordu.''Teşekkür ederim.Kimseyi gücendirmek gibi bir amacım yoktur merak etmeyin.Bundan zevk alan biri değilim.Belki bakanlıkta görmüş olabilirsiniz beni.Çünkü ben de bakanlıkta çalışıyorum.Ama sizi daha önce görüp görmediğimi hatırlayamıyorum.Kusuruma bakmayın lütfen.''dedi.Ardından daha önceki pozisyonuna geri döndü ve adamın gözlerinin içine bakmayı sürdürdü.Belki böyle olursa yalan söyleyemez umuduyla baktı.Ayrıca içinde kaybolmak istercesine baktı.Yok olup gitmemek istercesine baktı.Zamanın durmasını istercesine.Bu anın bitmesini istemezcesine baktı.Baktı ve uzaklara çok uzaklara daldı.Adamın cevap vermesi gereken sorusunu da unuttu kendisini de.

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

James mi hayal görüyordu yoksa bu güzel bayan onun gözlerine mi bakıyordu,hayır,hayır yanılmıyordu gözlerinin içine öğle bir bakıyordu ki James orada göreceklerinden çekindi zira orada bulunun tekşey onun güzelliğiydi.Aşık mı oluyordu?ama nasıl bu kadar çabuk olabilmesi imkansızdı,bir arkadaşı seni zamanın ötesine geçirecek birini bulacaksın dediğinde çok gülmüştü ama şimdi tamda öğle bir durumdaydı zamanın ötesinde,fondip yapılan viski kendini göstermeye başlamıştı,kadın konuştuğunda gözlerini ayırmadan onu izliyordu tıpkı daha önce görmediği bir filmin son sahnesini izliyormuş gibi dikkatle bakıyordu derken ipeksi sesi ile''Teşekkür ederim.Kimseyi gücendirmek gibi bir amacım yoktur merak etmeyin.Bundan zevk alan biri değilim.Belki bakanlıkta görmüş olabilirsiniz beni.Çünkü ben de bakanlıkta çalışıyorum.Ama sizi daha önce görüp görmediğimi hatırlayamıyorum.Kusuruma bakmayın lütfen.'' işte bu dedi içinden,sevincini nasıl belli etmemeyi başarabilirdi ama şimdi sırası değildi.Bekledi kadının gözleri içini acıtıyordu,bakışlarının sıcaklığı bu can yakacak soğukta paltosuz dışarda olsa bile James`i ısıtacak güçteydi."Ah!!Sizde bakanlıkta çalışıyorsunuz demek ki,bu ne güzel bir süpriz benim için ama kesin karşılaşmışızdır,bakanlıkta çok gezen biriyim ve böyle güzel gözleri birkez gördüğümde unutacak kadarda aptal değilim"dedi sakin bir ses tonuyla,yapabildiğinin en iyisini yapmaya çalışmıştı baya bir zorlansada,aslında konuşmadan bu güzelliğe saatlerce hatta günlerce bakabilirdi.Kafasından'bu ne şimdi'diyordu,kalbinin cisimlenme hızında çarpmasından endişelenerek,kalbinin sesini karşısındaki duymaması ilginç gelmişti hatta tüm barın,"Ama bana daha isminizi bile teşrif etmediniz"dedi cevabı beklemeliydi ama heycanından olsa gerek barda duran yaşlı garsona dönerek"Bakarmısınız"dedi.

Adam yalpalayarak yanlarına hemen gelmişti,adamın bukadar hızlı gelmesinin sebebi zaten gözü bu ikilide olmasıydı.James kendinden emin birşekilde"Bayana bir kadeh daha şarap,banada getirebileceğin en sert içkini getir"dedi adam "Peki efendim"deyip giderken kadın sorgular bir gözle baktığında sırıttı James"Heycanımı yenmekte yardımcı olacağını umuyorum"dedi yalandan uzak,birşekilde artık kafasındakileri söylemenin daha doğru olacağını düşünüyordu"Afferdesin birşeyler içerken konuşmaktan hoşlanacağını düşündüm ama adını daha söylemedin?"dedi sırıtarak,resmiyeti bir kenara bırakmakmanın tam zamanı diye düşündü.Tekrar gözlerini,kadının gözleri ile buluşturmuştu, bekliyordu aklındaki birçok soru ile ...

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Uzun bir gece olacağı her halinden belli oluyordu.Belki de Freya'nın geçirdiği en güzel ve en heyecan verici gecelerden biriydi.Aslına bakılırsa James onu mutlu etmeyi becermişti.Uzun zamandır gülmediğini ve ilk defa bu gece güldüğünü fark etti.Bakanlıkta çalışan birine göre biraz kıpır kıpır biraz heyecenlıydı.Aslına bakılırsa tam olarak anlaşabileceği biri gözüyle bakıyordu ona.İnsanlar genelde zıt olduklarında anlaşabilir diyorlardı.Ama buna Freya hiçbir zaman inanmamıştı.İlk defa inanacağa benziyordu.Belki de zıt değilleri.Sadece daha tam olarak tanımadığı birine göre çabuk karar veriyorudu.Aklından geçen düşünceleri tam olarak kestiremiyordu.Kafası ciddi anlamda karışmıştı.Ama bu kafa karışıklığı ilk defa kötü ve içinden çıkalamayacak bir durum için geçerli değildi.
James ona ismini sormuştu.Bu onu gözlerinden almış ve elindeki kadehdeki içkiyi bitirdiğini fark etmesine sebep olmuştu.Fazla hızlı gittiğini düşünmeye başlamıştı.Ama kendi kadehindeki şarabın da bittiğini görünce ona hak verdi.Tam bir tane daha isteyecekken James ondna hzılı davranmış ve garsona birer tane daha istediğini söylemişti.Sert istemişti bu sefer.bu durum Freya'yı biraz şaşırtmıştı.Sert içecek bir durumda olduklarını düşünmüyordu.Daha fazla beklemetmek istemiyordu karşısındakini.
''Benim adım Freya Artemis Neithan.Bakanlıkta uzun süredir çalışıyorum.Sihirsel yasal yaptırım dairesi başkanıyım.Londra'da ailemle yaşıyorum.Sizin için bu kadar bilgi yeterli mi?''
Freya karşısındakini küçük düşürmek istemiyordu.Zaten uzun zamandır kendisiyle ilk defa konuşmuş birini terslemek hiç hoş bir şey olmayacağını uzun zaman önce anlamıştı.Daha fazla somurtup oturmak yerine daha sevecen daha güleç bir yüz ifadesiyle şarabını yudumlamaya başladı.

Başlangıç

Başlangıç

Similar topics

Similar topics