Yağmur ve Sessiz Gece

Gezgin

Ortada yanlış anlayacak bir şey yok; çünkü Slytherin öğrencisiyim. Ya sen?" demesi üzerine Melody oldukça sevindi. Şimdi daha da güvende olduğunu hissediyordu. Bir Slytherinli asla kendi binasından olan birine zarar vermezdi. Bu asilliğin simgesiydi. Melody nefes alıp ve hafifçe gülümseyerek " Süper. Ben de Slytherinliyim ancak karşılaşmamız biraz tuhaf oldu" dedi ve Miroslav'a bakmayı sürdürdü. Bu geceyi onunşa burada geçirecek gibi gözüküyordu. Çünkü babası onu evden kovmuştu.

Hafif bir rüzgar esmeye başlamıştı. Yağmur sanki kendini affettirmek ister gibi durmuştu. Ay hafifçe belli olmaya başlamıştı. Gecenin bir yarısında böyle bir olay daha önce olmamıştı. Ay dolunaylığa yaklaşıyordu ve bu tehlikeydi. Melody sessizce " Kurtadamlar" diye fısıldadı. Kurtadamlara karşı fobisi vardı ve daha önce onlardan birkaçı ile yasak ormanda tatsız bir şekilde karşılaşmıştı. Son anda paçayı yırtması da ayrı bir konuydu. Yavaşça beni koru dermişçesine Miroslav'a yaklaştı. Bir yandan da " Yüce Merlin.. Lütfen dolunay olmasına izin verme. Lütfen bu gececik" diye mırıldanıyordu. Miroslav kendisini ne kadar koruyabilirdi ki??

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Miroslav, kafası karışık bir halde; durakladı. Burada beraber olmaları ne kadar doğruydu acaba? İkisinin de kendilerine göre oldukça mantıklı gerekçeleri vardı, ama bir profesör tarafından görülseler ne yapabilirlerdi? Özellikle de Melody'nin annesi olduğunu öğrendiği Méll Anne Black tarafından. Bu endişesinin yersiz olmadığını biliyordu üstelik.
Bu sırada Melody'nin yanıtını duydu:
" Süper. Ben de Slytherinliyim ancak karşılaşmamız biraz tuhaf oldu"

"Evet, biraz öyle oldu." diye düşündü Miroslav, karşılaşmaları gerçekten güzeldi ama önce kendilerini kollamaları gerekiyordu. Hafifçe esen rüzgarı teninin çıplak kalan kısımlarında hissedebiliyordu. Ay, giderek tam daire şeklini alıyordu. Melody de kendisiyle aynı şeyi düşünmüş olmalıydı ki "Kurtadamlar" diye fısıldayıp yanına yaklaşmıştı. Bu gece, böyle bir tehlike olursa savaşmak zorundaydılar. Miroslav da Melody'ye yaklaştı, bu sırada mırıldandığını işitiyordu. Kendisi de içinden "Tanrı'm, lütfen bizi koru..." diye yalvarıyordu aslında, ama işi Tanrı'ya bırakmadan önce kendilerini muhtemel tehlikeye karşı güvenceye almaları gerekiyordu. Sonunda Miroslav; gerçeklerden kaçamayacaklarını anlayarak, "Bu tehlikeye karşı ne yapabiliriz?" diye sordu.

Gezgin

"Bu tehlikeye karşı ne yapabiliriz?" dedi Miroslav. Ama Melody’de bilmiyordu. Fobisini aşabileceğini de zannetmiyordu. Yasak Ormanda yaşadığı olaylar ona baya bir ders olmuştu. Ama mücadelede Miroslav’ı yalnız da bırakamazdı. Hafifçe” Ya tüyelim, ya da kalıp savaşalım. Bildiğim birkaç büyü var. III. Sınıf öğrencisiyim ancak birkaç iyi büyü biliyorum. Ya sen? Sen neler biliyorsun? Dedi korkak bir ses tonuyla

Evden ayrılırken hiç bu ihtimali düşünmemişti. Ayın dolunaya doğru dönüşmesi ve kurt adamlar. Gerçekten bir kabus gibi çökmüştü Melody’nin üzerine. Nefesi daralıyor ve boğuluyor gibi oluyordu. Bir yandan da “ Merlin aşkına. Lütfen durdurun şunu. Lütfen..” diye mırıldanmaya devam ediyordu. Bir adım daha Miroslav’a yaklaştı. Şimdi git gide korkusu artmıştı. Bildiği kaç büyü vardı ki onu kurtaracak? En fazla iple boğmayı filan biliyordu ama bu fayda eder miydi kurt adamlara bilmiyordu. Sadece korkar bakışlarla onu süzüyordu

» Sessiz gecenin esintisi ~
» Sessiz Mabedin Misafiri

Yağmur ve Sessiz Gece

Yağmur ve Sessiz Gece

Similar topics

Similar topics