Akıp giden saatler

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Gabby sessizce kağıdı önüne çekip okudu, biraz değişik bir yazısı vardı okumak zordu ama kafasını kaldırıp ona baktığında el salladığını görmüştü.Uzanıp elini aşağı indirdi hemen.Uzanıp fısıldadı -Çılgınlık yapmak için doğru bir gün mü bilmiyorum Ric sessizce etrafına bakındı.Saatlerce kütüphanede kendi kendine takıldıktan sonra bir anda kendini böyle bir heyecanın içinde bulmak istiyormuydu bilmiyordu.Kafası karışık bir şekilde omuz silkti.Tekrar Ric'e dönüp -Geri kalan herşeye tamam ama kütüphaneden atılmak istemem, zamanımın çoğunu burada geçiriyorum ben dedi sessizce.Bakışları yere doğru çevrilmişti. Tamam kabuğunu kır Gaby kampanyası devam ediyordu ama kütüphane inek Gaby içinde çılgın gaby içinde aynı değerde olacaktı.Kitaplardan hiçbir zaman uzak kalmak istemiyordu.Heleki buradan atılmak hiç.Sessizce iç geçirip önüne döndü.Masanın üzerine dizdiği kitaplara bakındı sessizce

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Kağıdı okuduktan sonra suratı düştü Arnaldonun. Birde üstüne Gaby'nin ona sessizce yapmamalıyım demesiyle hevesi iyice kaçtı ama bunu belli etmemek için Gaby'e bakıp gülümsedi. Kağıdı eline aldı ve yazdı.

"Peki... Zaten burası çok tuhaf. Görevli bana kötü kötü bakıyor. Korkmaya başladım. O zaman aklıma başka birşey geldi. Salonlara gizlice girip şömineleri ıslatalım ve böylece şömineler yanmasın."

dedi ve kağıdı Gaby'e uzattı. Gene etrafına bakınmak istemedi ama bu sefer bakmadı. Ama izlendiğinin farkındaydı. Biri izliyordu onu. Dikkatini dağıtmak için cebine koyduğu mektubu aldı. Açıcak biryer aradı ama bulamadı. İki eliyle sımsıkı tutup yırtmaya çalıştı ama yırtılmıyordu. Yatakhaneye gidince ilk işi yakmak olacaktı. Tekrar cebine koydu ve etrafı kolaşan etti. Bunu yapmamalıydı. Görevli onlara doğru geliyordu. Yüzünde sinsice bir gülümseme vardı. O berbat dişleri belli oluyordu.

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Söylediği şeyin Arnaldo'nun keyfini kaçırdığı belliydi, yüzünün düştüğünü açık açık görebiliyordu ama bu tarz şeyleri yeni yapmaya başlamış gibi olarak geçen günkü yemekhane olayı bile onun için çok fazlaydı.Yakalanmadıkları hatta o sırada bir profesörün orada olarak onları farketmeden kaçabildikleri için çok şanslılardı bile.Ric bu konularda oldukça rahat ve tecrübeliydi bunu görebiliyordu.Eğlenceyi bozduğu için özür dilercesine baktı.O sırada önüne uzatılan kağıda çevirdi bakışlarını "Peki... Zaten burası çok tuhaf. Görevli bana kötü kötü bakıyor. Korkmaya başladım. O zaman aklıma başka birşey geldi. Salonlara gizlice girip şömineleri ıslatalım ve böylece şömineler yanmasın." Sessizce okuduktan sonra tekrar baştan denedi.Okuyamıyordu.Nasıl garip bir yazıydı böyle.Sınav kağıdını okuyacak hocalara acımıştı biraz.Bir kaç kere denedikten sonra yazıyı anlayabilmişti bir an için düşündükten sonra muzipçe gülümseyerek başını salladı.Omuzunun üzerinden bakarak görevliyi kontrol etti.Etrafta görünmüyordu.Tekrar Ric'e uzanıp fısıldadı -Şu kitapları yerine bırakıp geliyorum Ayağa kalkıp önüne yığdığı bir kaç kitabı eline alarak raflara yürümeye başladı.Kütüphanenin bir sürü farklı yerinden topladığı kitaplardı.Bir kaç dakika içinde hepsini yerlerine bırakıp Ric'n yanına döndü

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Görevli kızın kalkıp kitapları yerine koyduğunu görünce bir an duraksadı. Sonra kızı göremeyince yavaşça Arnaldonun yanına geldi ve kulağına fısıldadı "Zaman tükendi köstebek... Yuvana geri dön." dedi. Arnaldo görevlinin o berbat kokusundan ölicek gibiydi. Biran önce kalkıp gitmek istiyordu. Hemen çantasını kaptı koşarak Gaby'nin yanına gitti. Kolundan tuttuğu gibi dışarı sürüklüyordu onu. Neden koştuğunu bilmiyordu. Sanki görevli zaman tükendi derken kütüphaneyi kapatcağı anlamına geliyordu. Eğer koşmassa içeride kalacaklardı. Öylede oldu. Kütüphanenin kapısı yavaşça kapanmaya başladı. Arnaldo kapının kapalıcağını görüp Gaby'nin elini daha sıkı tutup onu sürüklüyordu nerdeyse. Arkasına bakmadan koştu kapıya. Gaby'i tuttuğunun farkındaydı yada değildi. Ama arkasına bakıp zaman kaybetmek istemiyordu. Koştu ve tam kapı kapanacağı sırada Gaby'i daha güçlü çekip onu kapıdan dışarı attı ve Arnaldoda zıplayarak hemen kapıdan geçti. Yere düşüp kapıya baktığında son gördüğü şey kapının çok az açık kalan yerinden görevlinin ona bakıp gülümsediğini gördü ve kapı kapandı.

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Kitapları kendi yerleştirmesi sanki kütüphane görevlisine garip gelmişti.Evet masada bırakabilirdi, böylece görevli onları yerlerine koyardı nasılsa ama böyle bir alışkanlığı olmamıştı hiç.Tamam düzenli biri değildi titiz de denemezdi ama konu kitaplar olunca farklı oluyordu genelde.Onları raflarına tek tek dizmek hoşuna giderdi.Evdeki kütüphanesini bile canı sıkıldıkça boşaltır temizler tekrar dizerdi özenle.Arada sayfalarını karıştırır ne zaman koyduğunu bile hatırlamadığı not kağıtları bulurdu.Çok hoşuna giderdi.Tam son kitabı yerleştirirken bir anda kolundan çekilerek sürüklendiğini farketti.Arnaldo'ya ayak uydurmaya çalışarak masanın üstünden küçük çantasını kapıp kapıya doğru koşturmaya başladı.-Neyden kaçıyoruz? dedi şaşkınca.Bir eliyle çantasını, bir eliyle Ric'n elini sıkıca tutuyordu.Kapıdan tam çıktıkları anda Ric son bir hamleyle daha sertçe çekmişti ikisi de kendini yerde bulmuştu.Dizlerinin üzerinde doğrularak yavaşça kalkmaya çalıştı.Saçları düşerken önüne doğru düşüp yüzünü kapamıştı.Dizlerini ve ellerini temizleyerek yerden kalktıktan sonra saçlarını eski haline getirip kapanan kapıya baktı şaşkınca - O da neydi?

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Arnaldo şaşırmış dahası korkmuş bir şekilde düştüğü yerden kalktı ve üstünü temizledi. Sonra Gaby'e iyimi diye baktı. İyi görünüyordu. Saçlarının dağılması ve üstünün pislenmesi dışında iyiydi. Ama surat ifadesi şoka uğramış gibiydi. "O da neydi?" diye sordu şaşkınca. Arnaldo cevap vermesi gerektiğini düşündü ama verecek bir cevabı yoktu. Ama kızın sorusunun havada kalmaması için birşey söylemesi gerektiğini düşündü. "Bilmiyorum... Ama içeride kalabilirdik ve kim bilir içerde neler olurdu." dedi gözünü kapıdan alamadan. Nerden aklına gelmişti çıkmak? Bunu hissetmişti belkide. Görevlinin amacı belkide buydu. Onları kütüphanede bırakmak. Ama bırakıcaksa neden Arnaldoya gelip onu uyarmıştı? İşte kafasını kurcalayan sorulardan bir tanesiydi bu. "Hadi gidelim. Kafamı dağıtmam gerek. Şu planı uygulayalım." dedi ve gülümseyerek yerdeki çantasını alıp kapının önünden ayrıldı.