Bar gerçekten de beklediğinden daha fazla kalabalıklaşmıştı. İnsanlar koltukları, sandalyeleri, hatta sandalyelerin arasına tek tük yerleştirilmiş tabureleri bile doldurmuştu. İçki sipariş edenlerin isteklerini hazırlarken James'e odaklanmak gerçekten zordu. Bunun düşüncesiyle içi sıkılırken genç adamın bakışlarına, mazur görmesini istercesine karşılık verdi. Vefasız insan doğasının gereklerine uyarak, biraz önce içini rahatlattığı için teşekkür ettiği yağmura, şimdi barını kalabalıklaştırarak karşısındaki adamla konuşma fırsatını elinden aldığı için ufak bir lanet savurdu. Üstündeki paltosunun etekleri çamurla kaplanmış, uzun zamandır dokunmadığı sakalları yer yer griye çalan ihtiyar bir adam James'in yanına oturup bir bira söylediğinde ise, konuşmalarının, en azından kendi istedii yönde, devam edemeyeceğini kabullenmişti. İhtiyarın istediği birayı önüne koyduktan sonra bakanlık çalışanına yaklaştı. "Haklısın, James." Gülümsemesine dudaklarının bir kenarının yukarı kıvrılmasını sağlayarak karşılık verdi. "Bunlar hayli sağlam atılmış şeyler." İçindeki düşüncelerin bi anlığına yüzüne yansımasına izin vererek, aklından geçenleri anlattığını düşünüyordu. Yaşadıkları ve yaşayacakları, sevdiklerinden bir hayli fazla şey saklamasını gerektirebilirdi, bir kısmını ne kadar anlatmak istese de. Bugüne kadar başından geçenleri anlattığı tek kişi Angelique idi. Onun bundan birilerine bahsedip bahsetmediğini bilmiyordu. Son zamanlarda etrafnda sayıları artan bakanlık çalışanlarına bakarak, anlatmış olması ihtimalinin oldukça yüksek olduğunu söyleyebilirdi. Hepsiyle ilişkisi iyiydi, yani bazılarıyla gidişhatı belli olmayan noktalarda takıldıysa da -aklına Aislin'in düşüncesi gelince iç çekmeden edemedi- tanıdığı bütün Bakanlık çalışanlarıyla arasının iyi olduğunu söyleyebilirdi. Bunun gerçek ilişkileriyle mi, yoksa dört duvar arasındaki gizli dedikoduların eseri olan önyargılar sonucu gerçekleşen yaklaşma çabalarıyla mı ilgili olduğu konusunda bir fikri yoktu. Ne olursa olsun, başının arkasındaki his kendini uyarıyordu. Ne olursa olsun dikkatli olması gerekiyordu. Ne olursa olsun.
Bardağındaki viskinin kalanını -pek fazla bir şey kaldığı söylenemezdi- midesine gönderdikten sonra, şişeye uzandı tekrar. Bardağın üçte birini viskiyle doldurduktan sonra James'e baktı. Tıpkı başından beri istediği gibi, geldiği zamanki üzgün havasından kurtulmuştu. Bu yüzden keyifli hissediyordu bar sahibi, her ne kadar biraz önceki gülümsemesinin altında yatan 'Bildiğim bir şey var' ifadesinin, karşısındaki adamın zihninde yaratacağı soruların nelerle alakalı olacağını kestiremese de, onu tekrar buraya çekeceğinden emindi. Başka bir gün, başka bir sohbette daha fazlasını anlatabilirdi ona, daha fazlasını öğreneceğine ikna olursa. Bugünkü içkiler için bir ücret talep etmemeye karar verdi, zira genç adamın muhabbeti, tezgaha bırakacağı birkaç sickledan daha değerliydi. Viskisini yudumlayarak sordu.
"Bir içki daha istemediğine emin misin?"
Anasayfa 
