HUFFLEPUFF STAR KULÜBUNUN YILLIK TOPLANTISI

V. Sınıf

MEKAN & ZAMAN : SİHİRSEL ESERLER MÜZESİNİN GİRİŞİNDEKİ DANIŞMANIN YANINDAKİ KORİDORUN İKİNCİ DÖNEMECİNDEKİ BÜYÜK BÜYÜCÜLER PORTRESİNİN HEMEN YANI
OKUL KAPANIŞININ İLK HAFTASI, CUMARTESİ ÖĞLEDEN SONRA SAAT 14:30

KONU: HUFFLEPUFF STARS KULÜBUNUN YILLIK TOPLANTISI
KATILIMCILAR : HUFFLEPUFF STARS KULÜBU ÜYELERİ

V. Sınıf

Tüm kulüp üyelerine aşağıdaki mesaj özel baykuş postası ile gönderilmiş olup, mesaj mühürlüdür.Sadece adına yazılı olan kişiler tarafından okunması için gerekli tüm büyüler özenle işlenmiştir.

Pusula- bilet mavi işlemelerle süslü müze giriş biletidir. Herkesin kendi adı yazılı olan bir pusula-bilet aşağıdaki mesajın yazılı olduğu zarfın içindedir.

*****
HUFFLEPUFF STAR KULÜBÜ’nin değerli üyeleri. İlk Cumartesi Öğleden sonra saat 14:30 da Paris, Sihirsel eserler Müzesi’nde ben Kulüp başkanı olarak Caprice Anna Flower sizi yıllık toplantı tutanağımızı imzalamak ve keyifli anlar geçirmek için bekliyor olacağım.

Müze girişindeki danışman, ekte size gönderdiğim bileti –pusulayı ona uzatmanız karşılığında sütlü çayınız eşliğinde size giriş izni verecektir. Katılım yapamayacak üyelerimiz kendi deleğelerini bildiren mesajlarını baykuş postası ile iki gün içinde tarafıma göndermeleri rica olunur.

Sevgi ve Saygılarımla,

HUFFLEPUFF STAR KULÜBÜ BAŞKANI
CAPRİCE ANNA FLOWER

Not: Paris için büyükbabamdan izin koparmak (?) inanın çok uğraştım, koskoca müzeyi ayarlamak ve çay ikramı içinde bir öpücük sözü vermek zorunda kaldım, bunca zahmet karşılığında toplantıya gelmezseniz sizi kurbağaya çevirmekte hiç tereddüt etmeyeceğim ona göre!!!

VII. Sınıf

Jazmine odanın ortasında ojeli elleriyle durmuş, Caprice’in gönderdiği pusulayı okuyordu. Okula geldiğinde bu çılgın kızla çok iyi anlaşmışlar, ona birçok konuda yardımcı olmuştu lakin Caprice’in hesaba katmadığı bir şey vardı. Jazmine’nin halası! Yaşlı cadı kızın sınıfta kalmasını bir türlü kabul edememiş onu cezalandırmak için tüm tatili evde geçireceğini söylemişti. Buna rağmen genç kız arkadaşlarına olan bağlılığından ve sevgisinden hemen bir şeyler düşünmeye başlamıştı.

Yapabileceği olasılıkları kafasında sıralarken ayağının altında dolanan Aane’ye gülümsedi ve buzdolabına doğru ilerleyip ona bir balık fırlattı. Kendine de bir bardak süt koyup, mutfak dolaplarından birine çikolatalı bisküvilere uzandı. Tam alacağı sırada önüne düşen gazeteye gözleri kaydı ve toplantıya gidiş yolunu buldu. Malikâneden kaçacaktı!
Bir koşu tutturarak malikânenin merdivenlerinden ikişer üçer çıkmaya başlamış, önüne çıkan ev cinine de bir öpücük atmayı unutmamıştı. Arkasından paytak paytak gelen Aane’nin görüntüsü günlerdir kaçan neşesini yerine getirmişti. Halası onun evde olmadığını anladığında kıyamet kopacaktı ama bunun için artık çok geçti…

Kız her zaman elbise giymeyi severdi ama bugün için yapılacak en yanlış şey bu olurdu hele ki malikânenin tılsımlı duvarları ve sessiz gözcüleri varken. Üstüne her zaman koşmaya giderken giydiği eşofman takımını geçirdi, yine çıktığı gibi hızla aşağı inerken bu sefer halasının ona tuttuğu bakıcıyla karşılaştı. Uyanık cadı bir süre onun bu anlamsız telaşına şüpheli gözlerle baktı fakat Jazmine’nin sıcacık gülümsemesine oda eriyip gitmişti. Halasının tersine Jazmine çoğunlukla etrafa gülücükler dağıtmayı severdi ve şimdi bunun ödülünü kazanıyordu.

İçinde ki ürpertilere aldırmayarak koşmaya devam etti, büyük oymalı kapıdan çıkarken bir an için gözetleniyormuş hissine kapıldı ama bu his hemen kaybolup yerine deli bir adrenaline bıraktı. Topukları tavan yapmak değimine uyar bir şekilde uzaklaştı ve uygun bir yere gelince pusulayı çıkarıp okudu, cisimlenmek için hazır oldu ve gözlerini yumdu.

Açtığında genç kız kendini toplantının olacağı Müze'nin giriş kapısında bulmuştu, ona doğru gelen kızlara gülümseyerek el salladı ve hemen orada ki görevliye elinde ki parşömeni göstererek içeri daldı. Halası kıyameti koparıyor veya koparacaktı şu sıralarda ama Caprice’i yüz üstü bırakamazdı değil mi?

Caprice elinde ki çay bardağını içki niyetine tutuyordu bu görüntü kızın hoşuna gitmişti ama zaman aleyhine işliyordu bir an önce halledip çıkmalıydı bu yüzden;
"Canım benim yapmam gereken ne? Hemen yapıp çıkmalıyım, evden kaçtım ve halam anladığında..." Caprice'in sıcak gülümsemesi ve ona gösterdiği deftere uzandı, halasının bu toplantıyı kızlara cehenneme çevirmesini istemiyordu. O yüzden alel acele bir şeyler karaladı ve
"Tatlım, beni mazur gör ama halamı biliyorsun..." Arkasından gelen gülüşmeler sadece o mu hepimiz biliyoruz der gibiydi...
Kız tekrar gülümsedi ve ona garip garip bakan yakışıklı müşterilerden birini öperek tekrar koşmaya başladı ama bu sefer koşuşunu eve doğru yapacaktı. Caprice'in kulaklarında çınlayan kahkasın onu neşelendirmişti, hele öptüğü şaşkın garsonun bakışı daha da hoşuna gitmişti ama cisimlenip onu evin kapısında bekleyen suratsız cadıyı gördüğünde tüm neşesi uçup gitmişti.

VI. Sınıf

Elinde tuttuğu parşomen parçesını büyük bir gülümsemeyle okuyordu Lazêrn. Özlediği arkadaşlarını görmek iyi gelecekti. Derin bir iç çekti... Annesi ve babası izin verecek miydi? Bunu sorarak öğrenecekti ama Caprice'nin yazdığı notu okuyunca ne olursa olsun gitmeliydi -ki zaten gitmeyi çok istiyordu-. Fakat, size inat beyaz duvarlara kırmızı diyen bir aileniz varsa işler değişiyor. Lazêrniã alacağı tepkiyi şimdiden hayal edebiliyordu. "Ne işin var senin orda! Otur oturduğun yere!" Ne kadar da sinir bozucu değil mi? Ne olursa olsun bu toplantıya gidilecek miydi? Evet! İşte şimdiden giyine bilirdi. Üzerine beyaz strapless, altina siyah pantolanun tezzatlığı çok güzel duracaktı. Kafasında tasarladığı kıyafetleri bir çırpıda giymişti. Üzerinde kırık bir kalp olan kolyesini taktı ve o kalyenin takımı gibi duran küpeleri kulağına geçirdi. Çilekli parlatıcısını da dudağında gezindirdi vee - hazırdı! Merdivenleri ikişer ikişer inip annesini buldu. Acaba annesi nasıl bir tepki verecekti?

"Bu ne süs! Bir yere mi gidiyorsun küçük hanım!" İşte terslenmeye başlamıştı bile genç cadı. Bu aileyle bir ömür nasıl geçerdi?! "Kulübumuzun toplantısı için Parise gidiyorum anneciğim." Sesini saygılı ve sevecen çıkarmaya çalışıyordu Lazêrn. Ama ne mümkün?! Karşısında ki buzlar kraliçasi gibi bir anneye ne kadar sevecen davranabilirsin ki? "Gidiyorsun demek ha? Hiç sorma gereğe bile duymada? Gitmiyorsun tatlım!" Bayan Mainley bunları derken soğuk bir biçimde söylemişti ama "tatlım" derken sesi titremişti. Lazêrn annesi tarafından sevildiğini bilse de neden bunu dışa vuramadığını hep merak etmişti. Bu sefer içtenlikle söyledi cümlelerini. "Annecim. Bu katılmam gereken bir toplandı. Çok uzun sürmeyecektir. Lütfen?" Biraz duraksamadan sonra Bayan Mainley sözü aldı. Bu sefer o da o kadar içten konuşuyordu ki... "Tamam canım. Gidebilirsin." Ne yani?! Buzlar eriyor mu? İnanilmaz! "Teşekkürler anne..." Diyerek yanağına bir öpücük kondurdu. Elinde davetiye ve asasıyla kapıdan dışarı fırladı. Gözlerini yumdu ve cisimlendi...

Gözlerini araladığında girişe gelmişti bile. Davet parşomenini kapıda ki görevliye uzattı ve sütlü çayı ile içeriye giriş yaptı. Caprice'yi görür görmez yanına koşar adımlarla gitti ve arkadaşlarına sarıldı. Hepsini ne kadar da çabuk özlemişti...

Uluslararası Büyücüler Konfederasyonu Lideri

Camına büyük bir gürültüyle çarpan baykuştan anladığı kadarıyla, Caprice kendisiyle haberleşmek istiyordu. ‘’ Aptal kuş.’’ Gülümsemesini, minik gaganın altındaki boyun tüylerini okşarken büyüttü ve ardından bakışlarını toparlanan kuştan ayırdı. Ardından mühürlü zarfı nazikçe açıp içerisinde yazanları kontrol etti. Biletle birlikte. ‘’ Paris mi!?’’ Uzaklara gitmek bir cadı için zor olmasa da, Paula’nın üşendiği bir gerçekti. Hufflepuff Stars için yapacakları şeyleri çok önemsediğinden, Nathalie’den kurtulup, halası için kendisini idare etmesini isteyecekti.

Elinde zarfın parçası, giyinik olduğundan sadece aynada kendisine öylece bir bakıp, aklına birden bire gelen hesap verme düşüncesini yok edip, gözlerini kapadı. Midesinin bulandığını, boşlukta süzüldüğünü, bunu yapabildiğinden beri kendisini oldukça güçlü hissettiğini söyledi kendisine. Göz kapaklarını araladığında, gelmesi gereken yerde, bir sokağın köşesindeydi. Daha önce okulla geldikleri geziden hatırlıyordu bu sokağı. Üstüne başına çeki düzen vererek, sokağın köşesinden döndü. Ve etraftaki insanlara ifadesiz bir bakış fırlattı. Müzenin girişine yaklaştığında, elinde sıkı sıkı tuttuğu bileti buruşmuş olmasından utanarak görevliye uzattı. İkram edilen sütlü çayı kibarca reddetti.

Caprice, söylediği yerde bekliyordu onu. Tam içeri giriyorken, Jasmine’nin dışarı çıktığını gördü. Kızın kibar selamını aldı. Belli ki acelesi vardı. Halasından ötürü olduğunu anlayacak kadar akıllı olduğundan yalnızca gülümsemekle yetindi genç cadı. Beklemekte olan binadaşlarının yanına gidip ikisine de kocaman sarıldı. Tatil boyunca onları özlemişti. Bu kulüp olmasa görüşememe ihtimallerini düşünüp kendisine kızdı. En kısa zamanda evinde vereceği davet için hazırlıkları kafasında kurgularken, ikisine de meraklı bakışlarını yöneltti.

‘’ Bu kadar mıyız kızlar? Neler yapacağız bugün başkan ? ‘’ Kıkırdarken Caprice’nin koluna girmişti. Arada gözlerini etrafta gezdiriyordu.

Gezgin

" Anne babamın beni burada bulamayacağından emin misin? Başını derde sokmak istemiyorum" Sevecen yeşil gözler ona artık bıkkın bir ifadeyle bakıyordu.
"Alex beni dinlemedin mi? Burayı kimse bulmayacak sadece sen ve ben olacağız. Şimdi odana çıkıp eşyalarını yerleştir tatlım. Sana bir süprizim var ayrıca yerinde olsam acele ederdim"
Süpriz...Alexis'in zayıf yanını bulmak için "süpriz" kelimesini içinde barındıran bir cümle yeterliydi. Merdivenlerden hızlıca yukarı çıktı. Odasına yöneldi drek. Mor kağıtla kaplanmış üstünde süsler olan şeker bir kutu vardı yatağının üstünde. Kutu o kadar güzel kaplanmıştı ki bozmamak için açmamayı bile düşündü. Ama içindekini daha da merak ettiği için kibar bir biçimde açtı.

İçinden dışı siyah tüylü içinde ise açık pembe renkte kağıtların olduğu bir defter vardı. Defterin ilk sayfasında " Lo Que Soy" yazıyordu. Alexis'in yazma tutkusu her geçen gün artıyordu. Annesi bunu bildiğinden bir defter almıştı. Defteri iki eliyle tutup bağrına bastıktan sonra onu da diğer kardeşlerinin yanına koydu. Ne defteri olacağına henüz karar vermedi. Bu arada pencereden Angel'ın geldiğini görünce meraklandı. Bir zarf gelmişti. Heyecandan kalbi hızlıca çarpmaya başlamıştı. İsmini ağzına almak istemediği kişilerden gelecek diye korkusu ön plana çıkmıştı bu sefer.

"Hey Angel umarım iyi haberdir bu" Baykuş başını gökyüzüne çevirmişti. Zarfı açtığında mavi işlemelerle süslenmiş bir bilet olduğunu gördü. Alexis Jasmin Blanchefleur yazıyordu kağıtta. Merak sayısı iyice artmıştı. Hufflepuff Stars kulubünün özel toplantısı yapılacaktı bugün. Saat şu an on birdi. Toplantı ise öğleden sonra iki buçuktaydı. Merdivenlerden aşağı indiğinde Molly'yi aradı gözleri.
"Molly...Miniğim neredesin?" Beyaz tüyleri olan bu süs köpeğine her zaman Miniğim diye seslenirdi. Yalnız Molly aşağı katta yoktu. Üst kata çıktığında odasından gelen havlama seslerine yöneldi. Bilet yatağın üstündeydi ve onu parçalamamasını umdu. Doğal olarak odasına adım attığında bilete yaklaştığını gördü. Hızlı adımlarla bileti alıp kitaplığın yüksek olan raflarından birine koydu. " Her zamanki gibi yapıyorsun Molly" diyerek onu azarlamıştı. Beyaz köpek başını öne eğip hüzünlü bir inleme ile odadan çıkmıştı. " Beni yine suçlu hissettirmeyi başardı işte." Ama biletin zarar görmesinden korkmuştu ve elinde olmadan öyle bir tepki vermişti.

Evinin bahçesine çıkıp kitabını okumaya başlamıştı. Güneşli esen hava ile birlikte kitap okumak ona çok büyük bir zevk veriyordu. Saatlerin geçtiğini farkedince hazırlanmaya başladı. Mor bir t-shirt giyip altına koyu dar pantolonunu giydi. Saçlarını düzleştirip tepeden bağlayıp halka gümüş küpelerini taktı. Spor ayakkabılarını giyip hazırlığını tamamladı. Annesinin haberi vardı ama yine de nasihatlardan kurtulmasına yetmemişti. Bilindik şeyler; yolda şöyle yap,bunu yapma,dikkatli ol tarzı. Kaçıncı kez duyduğunu artık saymayı bırakmıştı.

Cisimlenip müzenin önüne geldiğinde elindeki kağıdı kapıdaki görevliye uzatarak sütlü çayını aldı ve arkadaşlarını gördü. "Salut les amis" diyerek Fransızca konuşmaya başladı. "Comment êtes-vous" deyip devam etti. Şaşkın bakışlardan sonra kahkaha patlatarak " Paris'te bulununca böyle konuşuyorum. Sizleri özlemişim. Bayan Flower bugünün konusu nedir acaba? Merakımı giderirseniz çok sevineceğim" diyerek müzeyi inceledi gözleriyle.

Gezgin

“Yolculuk var demek?”
“Evet, klüp toplantısı için Paris’e gitmeliyim.”
“Kendine dikkat etmeni hatırlatmama gerek yok sanırım?”
“Of anne tabi ki de; hem artık on sekiz yaşıma bastım lütfen…”

Annesi bayan McAdams her zaman ki gibi karşısındakini hala küçük bir kız olduğunu vurgulamak istercesine odanın kapısında durmuş söyleniyordu. Rosalie ise büyümüş havalarına girerek her defasında *on sekiz* kelimesini vurguluyordu. Hem artık cisimlenmek için ehliyetini de almıştı. Dünya artık ona daha farklı geliyordu. Hatta şimdiye kadar yaşayıp yaşamadığını bile anlamış değildi. Bu sene mezun olacaktı ve her şey biraz daha değişecekti. Artık bir öğrenci değil bir meslek sahibi olacaktı. Son senesi olduğu için son tatilini hep SBD sınavlarına çalışarak geçirecekti. Ve şimdi de eskiden kurucusu olduğu kulübün toplantısına gidiyordu. Uzun bir aradan sonra kızlarla buluşmak gayet güzel bir fikirdi. Bu onlarla beraber geçireceği son dönemdi. Her ne kadar istemeyerekte olsa artık yolun sonuna ulaşmıştı… Okulların kapanmasına henüz bir hafta olmasına rağmen onları özlemişti. İlk denemesi olmasa da ışınlanarak gitmek istediğinden hiç uçakla uğraşamayacağını annesine belirtmişti. Kapıda onu izlemekte olan annesinin yanağına bir öpücük kondurduktan sonra, “Evet gitme vaktim geldi. Yarın akşama dönerim herhalde.” Dedi tek kaşını kaldırarak. Sanki annesinden daha fazla süre istiyormuş gibi havaları vardı. Bakışlarıyla tıpkı bir kedi yavrusu gibi kendini acındırmaya çalışıyordu genç cadı. “Pekala… Eğer çok istiyorsan üç-dört gün tatil yapabilirsin genç cadı.” Annesinin bu lafını duyar duymaz çığlık atarak ona sarıldı ve öpücüklere boğdu. O kadar mutlu olmuştu ki.. “Seviyorum seni.” Diyerek annesini sımsıkı sardıktan sonra ona göz kırpıp Paris’e ışınlandı.

İşte bu… Müthiş gökyüzünün sarı saçlarıyla bütünleşmesiyle güneşin aydınlattığı pırıltılı telleri değerli bir taş gibi kendini belli ediyordu. Mavi gözlerine ise her zaman ki gibi; baktığında sanki denizin derinliklerinde kayboluyormuşsun gibi oluyordu. Sihirli Eserler Müzesinde olacak toplantıya yakışır bir şekilde ciddi giyinmeye çalışmıştı. Altına siyah dar pantolonunu üstüne ise vücuduna yapışan beyaz body’sinin üzerine gömlek geçirmişti. Saçlarını salık bırakmış havalı adımlarla ilerliyordu. Zaten hemen hemen neredeyse müzenin önüne cisimlenmişti. Görevliye giriş biletini uzattıktan sonra sütlü çayını aldı. Topuklu ayakkabılarının çıkarttığı sesin kendisine ayrı bir hava kattığını düşünerekten toplantı alanına doğru ilerleyen genç cadının yüzünde güller açıyordu sanki. İçeri girer girmez *burada* olduğunu belli etmek istercesine “Selam güzellik cemiyetiii” Diyerek cırtlak bir ses çıkararak kıkırdamaya başladı. Bir hışımla Paula’ın yanına giderek arkasına bir şaplak indirdi ve “Bir haftada çok taş olmuşsunuz bayan.” Dedi gülerek. Hemen ardından Alexis’in yanında bitip onunda yanağına bir öpücük kondurdu ve “Özledim seni bir tanem ya. “ Diyip ona da gülümsedi. Tüm neşesini saçmaya çalışıyordu onlara. Çok eğlenceli bir toplantı geçeceğe benziyordu.

V. Sınıf

“Millet, kuruluşumuzun kaçıncı yılı bilen var mı? Hadi ama biriniz bilmeli , ben söyliyeyim tam...”

Toplanan genç cadılar müzenin altını üstüne getirdiğinde müze müdür bu tatlı ve sevimli cadıları nasıl başından savacağını düşünüyordu. Ellerinde sütlü çaylarıyla derin sohbete dalmışlar, şakalar ve yüksek sesle gülüşmeleri çok geçmeden bir uyarıya neden olsa da onlar buna aldırmamaışlardı. Zaman su gibi akıp geçti. Jazmine’nin müzeyi gezen birini öpmesi başta olmak üzere Rose’un güzelliği Paula’nın ve diğer kızların son senelerinin olmasının hüznünü de yanlarına katarak akşama doğru müzeyi terk ettiler.

Caprice elinde toplantı tutanağı evinin yolunu tuttuğunda aklında yıl içinde yapılacak bir kutlama vardı. Sadece bir mi? Hayır bu sene o kadar çok kutlama olacaktı ki, tüm Hogwarts bu porsukları parti ve kutlama canavarları olarak benimseyecekti.

Not kağıdına parti başlıklarını kocaman harflerle not aldı;

“Hufflepuff Stars Kulübu sene devriyesi, mezuniyet ve doğum günleri”

Zamanı gelince...

***SON***

_________________

» Kutlama~Hufflepuff Stars

HUFFLEPUFF STAR KULÜBUNUN YILLIK TOPLANTISI

HUFFLEPUFF STAR KULÜBUNUN YILLIK TOPLANTISI

Similar topics

Similar topics