Kişiler ~ Matthew Rhydderch , Bella Lazêrniã Mainley
Olay ~ İki sevgilinin ilk başbaşa buluşmaları
Zaman ~ Gün batımından iki saat sonra.

Aah, sonunda göl kenarı gözüktü.Buranın doğal güzelliği , havası , suyu... Matthew'u etkilemeyi başarabilen nadir yerlerden biriydi.Matthew her zaman buraya arkadaşlarıyla eğlenmek ya da canı sıkkın olduğu zaman gölün eşsiz manzarasını izleyip kafasını dağıtmak için gelirdi.Fakat bu sefer geliş nedeni farklıydı.Lazernia.Evet, sonunda istediği olmuştu.O yılmadan uğraştığı, onun yaptıklarına rağmen hala onu sevmekten vazgeçmeyen Matthew sonunda amacına ulaşmıştı.Kendince ruh eşi olarak gördüğü Lazernia'da ona karşı boş değildi.Aslında böyle birşeyin olması hiç olası değildi.En azından Matthew cephesinde son birkaç ay umutsuzluklar içinde geçmişti.Her insanın dayanma sınırı vardı.Matthew'un ki de sonlara doğru yaklaşmıştı.Artık dayanamayacak gibi oluyordu ta ki o baloya gidinceye kadar.O balo herşeyin kırılma noktası olmuştu.Matthew için herşey artık yeni başlamıştı.Her ne kadar çok çalkantılı bir Hogwarts yılı içinde olunsada bu Matthew'un sorun ettiği birşey değildi.En azından şimdilik... Aklında sadece Lazernia vardı.Onun mutluluğu anlatılamazdı.Kendini o balodan sonra çok garip hissediyordu.Sanki vücudunun heryerinde kutlama yapılıyor gibiydi.Bu Matthew'un hiç yaşamadığı bir histi.Fakat bir an önce hisleriyle uğraşmayı kesip Lazernia ile buluşmasına yetişmeliydi.Adımlarını hızlandırarak patika yoldan yürümeye devam etti.

Matthew'un attığı adım onun heyecanını biraz daha katlıyordu.Lazernia'yı görecek olmanın verdiği mutluluk adeta Matthew'un yüzünden okunacak gibiydi.Bir kaç adım daha attıktan sonra durakladı.İleride bir silüet görmüştü..Uzun sarı saçları ve Hufflepuff cüppesi...Bu büyük olasılıkla Lazernia idi.Matthew çalıların arasında birkaç dakika kaldı.Etkileyici bir giriş yapma fikri gelmişti aklına.Olur olmadık zamanlarda hep böyle çılgınca fikirler gelirdi aklına.Biraz düşünmeliydi.Düşün,düşün,düşün...Evet! Biraz klasik bir giriş olacaktı ama aklına onu korkutmaktan başka birşey gelmemişti.Daha çok düşünmek içinde vakti yoktu zaten.Orada Lazernia'yı tek başına bekletmek istemiyordu.Yavaşça ayağı kalktı.Kapişonunu kafasına çekti.Ses çıkarmadan Lazernia'ya yaklaşmaya başladı.Lazernia'nın korkacağı meçhuldu.Karşılaştığı bazı olaylar Lazernia'yı Matthew'a korkusuz biri gibi göstermişti.Eğer Lazernia korkmazsa Matthew'a sıkı bir dayakta atabilirdi.Bu durumda Lazernia'dan çok Matthew'un bundan korkması gerekirdi.Bir bilinmeyene doğru giderken birden adımlarını hızlandırdı ve Lazernia'nın arkasından aniden fırladı

"Buu!"

Olamaz! Korkmamıştı işte.Matthew,Lazernia'nın surat ifadesini görünce korkmuştu.Görende dayak geliyor gibi bir his uyandırıyordu.Son üç senede Matthew'a ne tokatlar atmıştı.Aah, acısını bilirdi.Bir kız nasıl oluyorda bu kadar sert tokat atıyordu.Gerçekten korkulacak gibiydi.Matthew, hemen bir iki adım geri çekildi.Gelecek tehlikeye karşı hazırlıklı olmalıydı.Ama yine Lazernia kendinden bekleyenmeyecek bir davranışla sözlü bir biçimde Matthew'a cevap vermekle yetindi.Matthew'un o anda yüzünde oluşan mutluluk verici gülümsemesi görülmeye değerdi.İlk defa Matthew'a karşı sakin bir tavır sergilemişti.Aman tanrım,Matthew sanki rüyada gibiydi.Kalbi hızla atmaya hala devam ediyordu.Bu heyecanla beraber birkaç korkak adımla Lezarnia'ya iyice yaklaştı.Hala fiziksel bir tepki verip vermeyeceğinden emin değildi.Ama korkmuyordu.Gülümseyerek "Aah,tabii elbette biliyorum.Başarısız olacağımı zaten tahmin etmiştim.Ha, barışıya ulaşsaydı belkide bu kapişonu kaldırdığım zaman bana sarılacaktın.O duyguyu yaşamak için denemeye değerdi." dedikten sonra elini birkaç saniye Lazernia'nın yanağında gezdirdi.

Aslında Matthew, ne zaman ne yapması gerektiğini bilen bir çocuktur fakat bu sefer işler hiç beklendiği gibi değildi.Lazernia'ya bu kadar yakın hiç olmamıştı.Bu, onu yeterince aptallaştırmıştı zaten."Şe...şeey, şuradaki ağacın altına oturmak istermisin" titrek bir şekilde ağzından bu kelimeler sessizce dökülmüştü.İşte o an gözleri Lazernia'nın gözlerine kilitlenmişti.Birden onun gözlerine bakmaktan çekinen Matthew donakalmış gözlerinin güzelliğini hayran bir şekilde seyrederken Lazernia'danda bir cevap bekliyordu.

"Balodan beri neler yaptın? Biraz bahsetsene."

Hah..Balodan bu yana Lazernia'yı düşünmüştü.Hemde bir çılgın gibi dakika.Normalde bile Lazernia'yı bu kadar düşündüğü neredeyse hiç olmamıştı.Böyle çılgın gibi Lazernia'yı düşünmesi onun çılgınlığına verilmemeliydi.Matthew hala Lazernia'nın ona baloda söylediklerinden dolayı şoktaydı.Arada sırada kendi kendine düşünüp *acaba rüyada mıyım ?* diye sorular soruyordu.Gerçekten Matthew için inanması güçtü.Ama artık olan olmuştu ve bu zaferin keyfini çıkarmalıydı.Evet, artık rahat davranacaktı.Sırtını ağaca dayadı ve gözlerini Lazernia'ya doğru çevirdi "Hmm..Sadece seni düşündüm desem inandırıcı olur muyum acaba?" Ardından gözlerini Lazernia'dan kaçırdı.Utanmıştı.İlk defa Lazernia'ya birşey söylerken utandığını hissetmişti.Neler oluyordu bu Matthew'a ? Bir çocuk bir günde ne kadar değişebilirdi ki ? Matthew bile nasıl böyle olduğunu anlayamamıştı.Elinden geldiğince doğal,her zamanki gibi davranmaya çalışıyordu.

Lazernia daha cevabını vermeden Matthew :"Bak Lazernia.Son iki gün hayatımda geçirdiğim en mutlu günlerdi.Fakat bana ne oldu bilmiyorum ama sana yakınlaştığım her saniye daha beter oluyorum.Biraz garip davranıyorum.Sanırım ben sana tekrardan aşık oldum.Biliyorum zaten üç senedir aşık değil misin diyeceksin? Ama bana inan bu son üç ay beni kahretmişti.Sana karşı hislerimi kaybediyordum.Neyse ki sen sonunda birşeyler yapmaya karar verdin." gözlerini tekrar Lazernia'ya çevirdi ve sağ kolunu Lazernia'nın omuzlarının üzerine atarak onu kendine doğru yavaşça çekti.Şuanda kalbi o kadar hızlı çarpıyordu ki *eminim Lazernia'da bu kalp atışlarını hissediyordur.* diye düşünmüştü.Hala Lazernia'ya bakmaya devam ediyordu.Gözlerini tekrar kaçırdı."Seni seviyorum" diye fısıldadı aniden.Lazernia'nın duyup duymacağından bile emin değildi zaten birden çıkıvermişti o sözler ağzından.Ama Matthew her zaman bunu başbaşayken söyleme hayalini kurmuştu ve sonunda bunu başarmıştı.

Matthew Lezarnia'nın fısıldaması üzerine gülümsedi.Anlaşılan Lazernia Matthew'un dediklerini duymuştu.Lazernia sözlerine devam etti.Konuşmasını tekrar bitirdikten sonra Matthew tekrar gülümseyerek Lazernia'ya bakmaya başladı.Yavaşça dudaklarını onun dudaklarına doğru yaklaştırmaya başladı.Dudakları Lazernia'nın çilek kokulu o hoş dudaklarına birkaç saniye dokunduktan sonra Matthew yavaşça kendini çekti ve Lazernia'nın kulağına yaklaşarak :"Bunu evet olarak kabul et" gülümseyerek tekrar ağaca yaslandı.Gölü izlemeye başladı.Aslında yanında Lazernia varken dikkatini hiçbirşey çekmezdi fakat bu sefer dalıp gitmişti işte.Boş bir şekilde göle doğru bakıyordu.Hava tamamen kararmıştı.Bu yüzden arada sırada etrafı kontrol ediyordu.Böyle bir zamanda bu saatte burada bulunmak yeterince tehlikeli olabilirdi.O yüzden temkinli olmalıydı.

Matthew'un öpücüğünden sonra ortalık yine sessizliğe bürünmüştü buna bir çare bulunması gerekiyordu."Hayatım bana ne olduğunu gerçekten bilmiyorum ama seninle konuşurken hiç bu kadar zorluk çekmediğimi bil buna bir çare bulmalıyız bence." Hey hey dur biraz hayatım mı ? Matthew ilk kez birine hayatım diye hitap etmişti işte bu ilginçti.Genelde kimseye böyle sözler sarfetmezdi.Böyle olduğu zamanlarda zaten hep ağzından kaçırırdı.Bu sözü söylediğini farkettiği anda yüzünden nedeni belli olmayan bir gülümseme belirdi.Kolunu Lazernia'nın omzundan çekti ve kafasını yavaşça Lazernia'nın omzuna yasladı.Bir yandan gölü seyretmeye devam ediyordu.