" Ayrı kaldığımız zamanlar içerisinde neler yaptın Nelly ?" Gözü birden dükkanın büyük penceresinin parlak camlarının arkasındaki yola takıldı. Büyücülerin çoğu alışverişlerinden memnun geri dönüyorlardı , yüzleri gülmeyenler fakir büyücülerdi. Ya dilencilik yapıp biraz olsun karınlarını doyuruyor yada aç olmalarına rağmen ellerinde kalan son şeyle; Gururlarıyla hayatlarına devam ediyorlardı. Ve ilerde bir çöp tenekesi vardı. Parlak vitrinlerin ortasında duran ve Nell'in şimdiye dek hiç fark etmediği bir çöp tenekesi. Başında oturan pis bir kedi ve önünde ölü yavrusu vardı.Uzun zaman önce öldüğü anlaşılıyordu , yinede annesi yavrusunu terketmemişti. Belki de o kediyle Nell'in arasında hiçbir fark yoktu. Yok muydu? Elbette vardı. O yavrusunu seviyordu, yaşasaydı yavrusu da annesini.. Peki babası Nell'i hiç sevmiş miydi? Ateş viskisini yada bir cüppesini sevdiği kadar belki , belki de daha az. Şimdiye kadar babası ona hiç adıyla hitap etmemişti. Bazen düşünüyordu ; babası onun adını gerçekten biliyor muydu? Aslında ne babası , karanlığı yaratan adam cesurdu ; nede onun varisi Nell.. Babası gerçeklerden korkmuştu , muggle babasını , dedesini öldürmüştü. Sesleri duyulmasın diye. Peki onun karşısında duran Nell ne yapmıştı. En kolay yolla onu bu hayattan gönderdiğini sanmıştı. Ve yükseldiğini. Oysa şunada en dipteydi. O da babası gibi korkaktı. O da babası gibi sevgisizliğin intikamını ailesinden almıştı. Ve Nelly bir eş istemiyordu. Çünkü bir çok kez ölümden dönmüştü , bunun ne demek olduğunu biliyordu. Belki de kendi çocuğu bu geleneği devam ettirmek isteyip Nelly'i yeşil bir ışıkla karşılayacaktı. " Bana bir fincan daha çay lütfen..Canın sıkkın değil di mi Nell" Bu sesle başını arkadaşının yüzüne çevirip gözlerinin yaşarmasını son anda engellemişti. Durgun bir sesle dükkan sahibesine dönüp; "Bana da bir fincan daha böğürtlen çayı alabilir miyim?" dedi ve çayının gelmesiyle konuşmaya başladı; "Uzun zamandır kendimle çatışıyorum. Bazen istediğini zannettiğin şeyler sadece hırstan ibaret ve hırs sana farkettirmeden toz pembe bir gözlük takıyor. İstediğini zannetiğin şeylerin aslında seni eskisinden daha fazla yıprattığını geç farkediyorsun. Onun karşısına dikildiğim ve saltanatını sona erdirdiğim için kendimi cesur zannetitim. Ama aslında herşeyi ondan korktuğum için yapmışım.Birine affedilmez lanet yaparsın ve yeşil ışık gözlerini kamaştırır ya! Kurban sensen aslında o ışık gözlerini kamaştırmıyor.Son olarak çevrene biraz daha bakabilmek için daha da açıyorsun. Biliyor musun ateş viskisine düşkünlüğü ilk defa işime yaramıştı. Ölecektim ama sarhoştu , büyü yanımdan geçti. O günlük kurtulurdum belki , peki daha sonra ne olurdu? Bunu hiç düşünmedim . Ben de ona yeşil ışığı iyade ettim. Ama herşeye rağmen babamı o kadar özlüyorum ki. Asıl kabus ondan sonra başladı. Lady oldum karşısında durduğum kişinin görüşlerini yansıtamadım. Beceremedim .. Babam bir korkaktı ama o bunu gizleyebildi. Bense canını yaktığım her kişinin nefretinden korktum! Çünkü babam benim sadece canımı yakmıştı. Hayatı boyunca sadece canımı yakmıştı ve ben ondan nefret etmiştim.. O öfkeyi bilerek yaşanılmıyor Jaconde.. Emin ol.. Herneyse peki sen ne yaptın?" dedi ve sustu. Zaten yeterince şey anlatmıştı. Böğürtlen çayından bir yudum alıp birsüre kurumuş boğazını yumuşatmasını bekledi. Sonra başını tekrar çöplüğe çevirdi. Şimdi sadece ölü yavru vardı.. Belki de annesi beklemekten sıkılmıştı. Fincanını eline alıp arkasına yaslandı ve içini dökmenin huzuruyla çayını yudumlamaya başladı..
Anasayfa 
