Yasak olan...

Gezgin

Zaman: Gün Batımı
Kişiler: Nyx Juaxiané & Gresean M. Coração
Kurgu: Bekle ve gör. "İlk"'ler güzeldir...

Gözlerinden akan yaşların yanaklarından süzülmesini hissederken, yüzünü kapattığı kâküllerinden dolayı önünü görmekte zorlanıyordu. Hafif esen rüzgârda havalanan eteği ormandaki sık ağaçların kurumuş dallarında her takıldığında bir parça koparıyordu. Sinirle yanındaki bir ağaca yumruk geçirdi. Sağ elinin parmakları hafiften uyuşmuştu. Bu agresifliğini uzun zamandır yalnız kalmasına bağlıyordu. Bir yılı aşkın bir süredir duygusal ve normal olarak bir arkadaşı yoktu. Derdini paylaşabileceği, omzuna yaslanıp gözyaşlarını dindirebileceği biri arıyordu. İlgisizlikten dolayı ruh hali bozulmak üzereydi. Kendinden beklenmeyecek davranışlar sergileme yoluna çoktan girmişti. Büyük bir sıkıntı içinde geçen zamanlarını farklı insanlar ve farklı kişiliklerle değerlendirmek isterken yalnızlık sorunu hayatındaki her olayı kavramıştı. Partilerde yalnız takılıyor, yemeğe inerken zorlayıcı merdivenleri tek başına aşıyor ve gece yatarken sadece yılanına iyi geceler dileyebiliyordu. Rüyalarındaki karabasanlar her an ve her dakika yalnızlığını yüzüne vuruyordu. İçini acıtan bir şeyler vardı. Bir dosta olan ihtiyacını gideremediğinden midir bilinmez, her sabah kalkarken yanında hayali birkaç insan görüyordu. Dün gece ise rüyasına giren güzeller güzeli bir kız usulca gelip sarılmıştı. Umut dolu gözlerindeki ışıltı içini ısıtırken boynuna sıkı sıkı sarıldı. Uzun zamandır terlemeden ve sıçramadan uyandığı bu rüyadan, sıçrayarak uyandığı rüyalardan daha fazla etkilenmişti. Gözlerini açtığında odaya sızan güneşin, aynadan yansıyarak gözlerine değdiği anda bir an o prensesin gözlerine baktığını düşündü ve hızlıca yattığı yerden kalktı. Hayal kırıklığı içinde tüm gün o kızı aradı. Güzelliği içini okşamıştı. O’nun dosttan öte olmasını deli gibi istiyordu. Okuldaki neredeyse önüne gelen her kişiye kızı tarif ediyor ve deli gibi arıyordu. O kızın dönüm noktası olacağına her şeyden çok inanıyor, inanmak istiyor ve hiç ara vermeksizin aramaya devam ediyordu. Her ne olursa olsun bu kızı istiyordu. Hangi binada olduğu, kaçıncı sınıf olduğu ve nasıl olduğunu düşünmüyor sadece arıyordu. Rüyasındaki gibi O’na “ Sen yalnız değilsin. Ben varım.” sözlerini dudaklarından dökülmesini izlemek ve doya doya sarılmak isteğinden başka hiçbir şey önemli değildi. O kızı bulacağından emindi. Her yerde arıyordu. Yasak orman’a girme cesaretini bulduğu için kendine bile inanamayarak ilerliyordu. Ağaçların sıklığından ilk kez korkmadığını fark etti. Bir nefes alış... Bir güzellik ve bir koku arıyordu... Korku, önünü kesmeyecekti. Artık kendini bu kıza adamıştı...

Karanlığın ardında bir beden, ağaç kovuğuna doğru sırtını yaslamış sessizce oturuyordu. Bir şeyler bekliyor edasında, gözlerini kocaman açmış ve etrafı inceliyordu. Adımlarını hızlandırarak bu diri bedene doğru yaklaştı. Uzun saçları, bir suyun şelaleden döküldüğü kadar güzel, dolgun dudakları ise iç yakıcıydı. Biraz daha yaklaşarak kızın önünde dizlerinin üzerine çöktü. Ne olduğunu anlamayan kız şaşkınca Gress’e bakıyordu. Kızın gözlerindeki ışıldı, rüyalarının prensesine o kadar çok benziyordu ki. Ona orada sıkı sıkı sarılıp öpmek duygusunu zor bastırıyordu. Sessizce kıza biraz daha yaklaştı.

“ Sen... Sen, O’sun.”

Kıza biraz daha yaklaşınca Dünya’sı başına yıkıldı. Kızın tam göğsünün üzerinde Gryffindor arması bulunuyordu. Elini alnına götürerek kısa süreliğine küfür ettikten sonra bakışlarını tekrar kıza doğru çevirdi. Kızın gözlerinde saflık bulunmaktaydı. Her şeyden bir haber, sessiz ve sakin bakışlarına karşılık olarak sadece suskunluğu vardı. Kıza biraz daha baktıktan sonra, kendine verdiği sözü hatırladı. Ne olursa olsun, o kızı istiyordu ve kız şimdi karşısında savunmasız, acınılası bir halde ve Gryffindor formalarıyla duruyordu. Elini kıza doğru uzatarak gözlerinin içine baktı.

“ Ben Gresean. Her yerde seni arıyorum. Artık buradasın.”

Eliyle kızın yanağını okşayarak gözlerinin içindeki sıcaklığın ruhuna işlemesini büyük bir umutla izledi...

Gezgin

Gözünden akan bir damla yaşı silerken elindeki mektubu hemen yanına bıraktı. Titreyen ellerini, büktüğü dizlerinin etrafına usulca dolarken göz yaşlarının akıp gitmesine izin verdi. Yavaş yavaş bedenini sallarken yaslandığı ağacın sırtında bir yerlerini incittiğini hissediyordu. Bu acı şimdiye kadar çektikleriyle karşılaştırıldığında hiç bir şeydi. Yıllardır ne acılar çektiğini sadece o biliyordu. Nyx.. Asla ailesinin istediği gibi olamamıştı. Yıllardır hep onlara zıt düşmüştü. Kötülükler kralı Lord'a hizmet eden bir ailenin kızı nasıl oluyordu da gryffindor'a seçilebiliyordu? Nasıl oluyordu da adı gibi karanlık olamıyordu? Neden asil bir Slytherin olamamıştı? İşte bütün bu sorular ona hayatı boyunca sorulup durmuştu. Hiç kimse onu, olduğu gibi kabul etmemişti çünkü olması gerektiği gibi biri değildi. Sevecen, sıcakkanlı bir büyücü olması bütün ailesine dokunuyor, bu nedenle de nyx'in üzerinde büyük bir baskı oluşuyordu. Az önce aldığı ve okurken göz yaşlarına boğulduğu o mektupta da bunlardan başka birşey yazmıyordu. Hakaret içeren sözler ve bunun yanında ona yapılan baskının artması dışında...

Sapsarı uzun saçlarını geriye attıktan sonra, büyük yeşil gözlerinden akan yaşları silerek başını ağaca yasladı. Zamanın nasıl geçtiğini farkedememişti. Buraya geldiğinde neredeyse güneş yeni doğarken şimdi güneş batmaktaydı. Zaman kavramını iyice yitirmişti. Ne kadar aciz, ezik, iğrenç bir yaratık olduğunu düşünerek ağlarken kendini unutmuştu.

“ Sen... Sen, O’sun.”

Kendinden vaz geçtiği sırada arkasından gelen kızıl saçlı güzeller güzeli bir slytherinlinin sözleriyle irkildi. Çok güzel bir kızdı bu. Ve Nyx'e sanki kutsal bir varlıkmış gibi davranmaya başlamıştı. Nyz neye uğradığını şaşırmış etrafına boş boş bakarken kız onun yüzünü okşamaya başlamıştı. Nyx'in yüzünde bir gülümseme belirmişti. Gresean.. Sanki bir melek gibi gelmişti. Nyx'in en zor anında ona umut vermişti. İçinde farklı bir his duyan Nyx eliyle kızın elini tutarak adını söyledi.

"Nyx .. "

Gezgin

Bir gülümseyişle içindeki tüm sıkıntılar birden kayboldu. Kızın güzelliği karşısında nutku tutulmuştu. Pürüzsüz ve ıslak yanaklarda parmaklarını gezdirirken, kızın teninin yumuşaklığı ile huzur bulmuştu. Gözlerinden akan gözyaşı damlaları parmaklarına düştüğünde kızın yüzüne doğru eğildi. Sarı saçlarını bir eliyle toplayarak, kızın yanağından akan gözyaşı damlasına dudağını hafifçe değdirerek öptü. Geri çekilerek bir kez daha kıza baktığı anda içinde tarif edilemeyen duyguları hissediyordu. İçi içine sığmıyor, bir an önce Nyx’e deli gibi sarılmak ve öpmek istiyordu. Aradığı fırsat, istediği kişi, hayallerinin prensesi karşısında sessizce ağlıyordu. Kıza biraz daha yaklaşarak yanına oturdu. Sert ağaca sırtını yaslayarak kızın elini avuçlarının arasına aldı. Uzun ince parmakları ve düzgün tırnakları ile bakımlı eli inceledi. Parmaklarını avucunun içine koydu. Baş parmağı ile hafifçe okşayarak Nyx’in rahatlamasına yardımcı oldu. Sarsılan beden, yavaş yavaş durgunlaşmaya başlıyordu.

“ Nyx. İyi misin?”

Kızın gözüne dökülen saçları yana yatırdı. Gözleri dolu ve ısıtıcıydı. Eliyle bir kez daha gözlerinde biriken yaş damlalarını sildikten sonra kızı kendine doğru çekti. Başını omzuna koymasını istediğini belli ederek omzunu yaklaştırdı. Nyx, kafasını Gress’in göğsüne yaslayarak ağlamaya devam ediyordu. Gress, Nyx’in kokusunu içine çekerek gözlerini kapattı. Nyx’ı dinlemek için sabırsızlanıyordu... Bir Gryffindor’luyu deli gibi sevmeye başlamıştı...

Gezgin

Başı Gresean'in omzundayken, gerçek dünyayla ilgili her hangi birşey düşünemiyordu. O gelip, Nyx'e böyle davranmaya başladığından beri, içini tarif edilemez büyüklükte bir huzur kaplamıştı. Sanki o varken kendisine birşey olmazmış gibi hissediyordu. Slytherinli yılanlardan biri olsa da Nyx'e göre Gresean farklıydı. Daha tam olarak onu tanımasa da bunu söyleyebiliyordu. 'Gresean benim dostum' ...

“ Sen gelmeden önce değildim ama şimdi.. tuhaf hissediyorum."

Gresean'in az önce sorduğu soruya cevap verdikten sonra derin bir nefes aldı. Büyük ve dolgun yapılı dudaklarından içeri giren hava ak ciğerlerini sonuna kadar şişirdikten sonra küçük burnundan geri çıkmıştı. Nyx artık daha iyi hissediyordu. Başını yavaşça kızın göğsünden kaldırdıktan sonra kızın yüzüne baktı. Güzel bir yüzü ve oldukça mükemmel hatları vardı. Ve gözlerine kaydı gözlerdi. Aynı kendisininkiler gibi onunda gözleri çok güzel ve çekici bakıyordu. Sonra burnunu inceledi, ve dudaklarını. Kendi yüzü onun yüzünden iki karış uzaklıktayken kafasında acayip hayaller kurmuştu. Bedeni karşı konulamaz bir biçimde Gresean'i istiyordu...

"Neyse .. sonra görüşürüz .."

Kendini ondan olabildiğince uzağa çekti. Aklından geçenlere bir anlam veremediği için beynini sanki bir cihazmış ve düğmesi varmış gibi kapatmak istiyordu. Nedeni ise gayet açıktı. Bir kızın bir kızı böylesine istemesi saçma, ahlaksızca ve aptalcaydı. Nyx'in bunca aptallığı zaten yapmış olduğu, annesini ve ailesini bu zamana kadar hep üzdüğü, şimdi de onları üzmek istemediği için bunu yapmamalıydı. Üstelik tanımadığı birine bu kadar yakın olmakta onu çok korkutmuştu. Zaten içine kapanık, şimdiye kadar hep ezilmiş bir kız olduğu için birine bu kadar yaklaşmaya çok korkuyordu. Buradan hemen ayrılmak için bir anda ayğa fırladı ...

Gezgin

Kucağındaki aciz bedene tapıyormuşçasına bakması ile her şey durmuş gibiydi. Ne çevredeki nesneler, ne boş konuşan insanlar, ne de nefes alıp vermesi umurunda değildi. Nyx olmadan önce nasıl yaşadığını düşünürken, elleriyle kızın sarı saçlarını okşuyordu. Nefes alıp verişini derinden hissediyor ve başına bir şey gelmemesi için onu korumaya çalışıyordu. ‘ Hayatımın anlamı’ denilen bu olmalıydı. Kendini hiçbir zaman bu kadar rahat, güvende, mutlu ve huzurlu hissetmemişti. Nyx’ın da böyle düşünmesi için her şeyini feda edebilirdi. Bu küçük kızın konuşmasını her dakika, her saniye ve tüm hayatı boyunca dinleyebilirdi. Büyük bir halat ile kıyıya sıkıca bağlanmış bir gemi gibiydi. Dalgaların üzerinde usulca duruyor ve kıyıda duruyordu. Halatın çözülmesini istemiyor, kıyıdan kopmaktan nefret ediyordu. Her ne zaman derin dalgalarla boğuşmaya çıkarsa, biliyordu ki, O’nun yerini başka bir gemi alacaktı. Bunu artık göze alamıyordu. Sabitlendiği kıyıya çoktan halatını bağlamış ve demir atmıştı. Nyx’ı hiçbir kuvvet kendisinden ayıramazdı...
“ Sen gelmeden önce değildim ama şimdi... Tuhaf hissediyorum.”

Dudağındaki kaslar gerildikçe geriliyor ve gülümsüyordu. Uzun zamandır hiçbir şey bu kadar gülümsetmemişti. Gress, Nyx’a karşı garip duygular hissediyordu. Kaybetme korkusunu derinden yaşıyor ve ona sarılarak sadece kendisine özel olmasını istiyordu. Sadece, Gress’in gözleri içine baksın, Gress’in kucağında uyusun ve Gress’i sevsin...
Nyx, göğsünün üzerinden kafasını kaldırıp yüzüne baktığında içinde bir korku oluştu. Kızın yüzünü daha net görmüştü. Bu güzel yüze, herkesin sahip olmak isteyebileceğini düşündü ve derin korkularla yerinde kıpırdandı. Nyx’ın gözleri gözlerine odaklanmış ve sessizce bakıyordu. Kızın geriye doğru yöneldiğini görünce yerinden kalkıp gitmemesi için kolunu sıkıca tuttu.
“ Nyx! Gitme. Çok uzun süredir seni arıyordum ve sen şimdi karşımdasın. Seni bırakamam. “

Nyx’a biraz daha yaklaştı. Her adımını attığında, Nyx’da bir adımını geri atıyordu. Kızın bileklerini çok sıkmış olmalıydı ki avucundaki el can çekişen bir tavşan gibiydi. Kızı kolundan kendine doğru çekip sarıldı. Kokusunu içine çekerken, hiç olmaması gereken duyguları yaşıyordu. Korkarak kıza biraz daha sıkıca sarıldı. Geri çekilip kızın yüzüne bakınca, Nyx’ında aynı duyguları beslediğini görünce, kendinden biraz kısa olan Nyx’ın yanağına doğru eğilip bir öpücük kondurdu. Geri çekildiğinde daha fazlasını istediğini düşününce kendinden utanarak geri çekildi. Nyx istediği sürece bunu yapabilirdi ve O’nu incitmek en son isteyeceği şeydi...

Gezgin

Bir anda kolunu tutan eli görünce olduğu yerde kalıvermiştdi. Kız onun gitmesini istemiyor olduğunu dile getirirken, Gresean'in de içinden geçenlerin Nyx'inkilerle aynı olduğunu düşündü. Bu büyük bir felaket olacak gibi görünüyordu. On beş yaşına daha yeni basmış, küçük, şimdiye kadar hiç arkadaşı olmamış, kimse tarafından doğru düzgün sevilmemiş bir kız olmanın verdiği his onu korkutuyordu. Çok iyi biliyordu ki bu iş hiç de doğru ve mantıklı değildi. Bir an önce ne yapıp edip bu kızdan uzaklaşması gerekiyordu, aksi takdirde kötü şeyler olacaktı. Kız ona doğru bir adım atmıştı. Nyx kızın her adımına karşı geri geri gidiyor, ondan olabildiğince uzaklaşmaya çalışıyordu. Ve bileklerinde keskin bir acı hissetti. Sanki kemiklerini toz haline getirinceye kadar sıkıyordu Gresean Nyx'in el bileklerini. Bu zamana kadar elinden geleni yapmıştı. Kaçmaya çalışmıştı. Çok uğraşmıştı ama kader bunun olmasını istiyordu belli ki. Gresean onun alın yazısı olmalıydı, kendini buna iyice inandırmış bir şekilde kızın onu kendisine çekip sarmasına izin verdi. Gresean'in ince uzun kolları, narin bedenini sıkıca sardığında içinde büyük bir kelebek uçuşmaya başladı. Bu kelebek öylesine büyük ve hareketli kanatlara sahipti ki, sanki midesini delip geçecekmiş gibi çırpınıyordu. Islak, soğuk yanağında hissettiği sıcacık bir öpücük bu etkiyi daha da arttırmıştı. Kendisini tutmasının artık bir manası yoktu.

"Beni bırakma.."

Kızın gözlerinin içine bakarken dudaklarından dökülen sadece bu iki kelime olmuştu. Kısa ama içinde bir sürü anlamlar barındıran kelimeler. Ona çok şey ifade eden kelimeler. Gresean'i ne kadar çok istediğini gösteren kelimeler. Ve gözlerini kapatarak dudaklarını gresean'inkilere doğru uzattı. Ondan gerçek bir öpücük bekliyordu. Sevgililerin yaptıkları gibi. Bir birleri için yaratılan iki insanın buluştuklarında yaptıkları gibi ...

Gezgin

Dolgun ve kırmızı dudakların yüzüne doğru yaklaştığını görünce, titreyerek Nyx’a biraz daha yaklaştı. Güzel kızı incitmekten korkarak sağ elini, boynuna doladı. Kızın gözlerinin parlaklığıyla kendinden geçmişti. Dudaklarından dökülen iki kelime, hayatında duyduğu en anlamlı kelimelerdi. Bir kızdan bu cümleyi duyunca değişik duygular besleyeceğini hiç tahmin etmez ve saçma bulabilirdi. Oysaki şimdi o kadar doğal geliyordu ki. Sanki garip olan hiçbir şey yokmuş, bu herkesin başına gelebilirmiş gibi hissetmesi Gress’i ürkütüyordu. Her zaman üzerindeki garipliği sezse de bu kadarını bekleyemiyordu. Karşısındaki bu güzel yüzü her şeyden çok istiyor ve daima yanında kalmasını diliyordu. Nyx’ın boynundaki eliyle yavaşça okşayarak kızın kendine yanaşmasını bekledi. Nefesini dudaklarında hissedebiliyor ve bir an önce öpmek istiyordu fakat Nyx’ın incinmesinden korkarak yavaş ilerlemesini sağlıyordu. Aralarındaki mesafe artık tamamen kapanmıştı. Herhangi bir geri çekilme ve ya istememe durumunun yaşanması için bir felaket gelişmeliydi. Nyx’ın pürüzsüz dudaklarının hafiften dudaklarına değmesi ile daha fazla dayanamayarak dolgun dudaklara, kendi dudaklarını bastırdı. Tanrıçasını bulmuş bir hizmetkar kadar mutlu, huzurlu ve harikaydı. Uzun bir süre birbirlerine hâkim olamadan devam ettiler. Gress, hafifçe geri çekilerek kızın gözlerinin içine baktı. Aynı şeyleri hissettiklerini gördü. Gülümseyerek bir kez daha kıza yaklaştı. Büyük bir tutku ve şehvetle bir kez daha öperek geri çekildi. Nyx’ın boynundaki elini çekip, küçük elleri yakaladı. Parmakları küçük fakat uzundu. Bir müzik aleti çalan bir müzisyen kadar güzel ve bakımlı ellere baktı. Dudaklarına götürüp küçük bir öpücük kondurarak oturması için Nyx’ı çekiştirdi. Ağaç kovuğuna tekrar yaslanarak Nyx’ın güzelliğini izlemeye devam etti.

“ Sen dünyalar güzelisin. Çok güzelsin ve masumsun. Peki, sorunun ne ?”

Nyx’ın bir sorunu olduğunu yanına geldiğinden itibaren anlamıştı. Hıçkırarak ağlıyor ve kendinden tiksinircesine davranıyordu. Yanaklarından süzülen gözyaşları arasında dudaklarını masum bir çocuk gibi bükmüş ve şeker isteyecek gibi görünüyordu. Canı acıdı... O anda, Nyx’ı dinlemek O’na da iyi gelebilirdi. Uzun zamandır dostu yoktu ve yalnızdı. Sessizliğim hüküm sürdüğü karanlık ortamda tek duyulan ses nefes alış verişleriydi... Heyecanla ve büyük sessizlikle bekleyerek Nyx’a bakmaya devam etti.

» Yok Olan Duygular

Yasak olan...

Yasak olan...

Similar topics

Similar topics