Açılış Şöleni (I.Dönem)

Gezgin

Kız kardeşlerini trenden beri görmüyordu. Annesi onları trene geçirdikten sonra hepsi bir kompartmanın içine doluşmuş ve bütün yolculuğu sessiz sedasız geçirmişlerdi. Şansı vardı ki, cam kenarına oturmuştu. Böylece rahat rahat şiir yazıp besteleyebilmiş, arada da camdan dışarı bakıp eşsiz manzarayı izleyebilmişti. Yıllar geçtikçe Hogwarts'a gelirkenki heyecanı azalıyordu. Her sene aynı şeyleri dinlemek, aynı olayları izlemek gittikçe can sıkıcı bir hal alıyordu.. Yine trenden indiler ve sandallarla okula ulaştılar. Ve yine Müdür'ün komutlarıyla Büyük Salon'dan içeri girdiler. Müdür değişmişti. Bu da çok şaşırtıcı bir şey değildi. Zira, önceki müdür tam anlamıyla bencilin tekiydi. Dina önüne gelecek olan yiyecekleri açlıkla beklerken Seçmen Şapka şarkısını söylemeye ve ardından da binaları seçmeye başladı. Tüm birinci sınıflar binalarına seçildikten sonra Müdür konuşmasını yaptı. Herkes neşeli neşeli yiyeceklere saldırmak için umutla beklerken umulmadık bir gürültüyle Büyük Salon sarsıldı. Dina neler olduğunu hemen anlamıştı. Ölüm yiyenler içeri girmeye [başladıklarında Dina'nın gözlerinde bir pırıltı ve dudaklarında hafif bir tebessüm belirdi. 'Eğlence başlıyor...' Zaten Müdür'ün gözlerinden de endişesi belli oluyordu. Tüm öğrenciler çığlık atmaya ve koşuşturmaya başladılar. O sırada ilk büyü Müdür'den geldi. Daha sonra Müdür patronus'unu bakanlığa yolladı. Karşı masadan Luke'un sesi duyuldu. '-JOHN! ALAİN! JOHN....!!' Dina başını ona çevirdi. İşte şimdi işler karışıyordu. Eğer zorunda kalırsa.. bunu.. nasıl yapabilirdi ki? Onun tüm arkadaşlarına acımadan zarar verebilirdi. Ama başka bir savaşta bunu ona nasıl yapabilirdi? Düşünmek istediği en son şeydi. Zaten büyü yapması da yasaklanmıştı çünkü Karanlık Taraf'takilerin okul içinde büyü yapması yasaktı. O sırada dikkatsiz bir 4. sınıf öğrencisinin yaptığı büyü, Dina'nın yanındaki ölüm yiyen'e çarpmamıştı. Onun yerine ölüm yiyen, Dina'nın Karanlık Taraftan olduğunu bilmediği için Dina'yı kendine siper olarak almıştı ve büyü Dina'ya çarpmıştı. Dina sendeleyerek geri geri gitti ve dengesini kaybederek düştü. Bu kadar güçsüz değild, ayağa kalkacaktı elbet ama bu savaşın içine girerse bir aptal kadar cesur Gryffindor'lulardan, onun gözünde "hiçbir şey" olan Hufflepuff'lardan ve kendine yakın gördüğü ama çok fazla inek olan Ravenclaw'lardan birinin canını yakacaktı ve bu da okuldan atılmasına bir sebepti. Kuralları çiğnemekten hoşlanmazdı. Güçlükle ayağa kalkıp bir masanın kenarına tutundu ve asasını her ihtimale karşı cebinden çıkardı. Bu saldırının uyarı amaçlı olduğunun farkındaydı. Ama yine de bu Zümrüdüanka Yoldaşlığı zımbırtısından bir kaç kişinin ölmesi fena olmazdı. Luke'un olduğu tarafa baktı ve onların yanına gitti. Diğerlerine sinir bir bakış attı ve tekrar Luke'a döndü.

'İyi misin? Bak, buradaki insanlardan ölmesini istemediğim tek bir kişi varsa o da sensin tamam mı? Bu yüzden..'

Nasıl tamamlasaydı ki? Başının üstünden sıyırıp geçen sersemletme büyüsüne aldırmadan devam etti.

'.. Bu yüzden.. ne yaparsan yap, ölme!'

Kimsenin onun Yoldaşlıktan olduğunu sanmaması için Luke'un yanağına güven verecek bir öpücük kondurduktan sonra ayağa kalkıp oradan hızla ayrıldı. Ama ona çarpan büyünün etkisiyle pek hızlı gidemiyordu. Yere, adımlarına baka baka ilerlerken gözünün önünden hızla bir Ölüm Yiyen geçti. İlk önce buna pek aldırmamış olan Dina daha sonra başını ona çevirdi ve hızlı hareket eden bu adamı gözden kaçırmamaya çalışarak baştan aşağı süzdü. Ardından ayaklarına takılı kaldı. Bu ayakkabıları tanıyordu. Evet, elbette tanıyordu. Nasıl unutabilirdi ki? Bu ayakkabıları o adama Dina almıştı. Evet, ta kendisiydi. Bu adam amcası Thor'du. O da babası gibi bir ölüm yiyen'di. Ama Dina onu tanıdığını belli ederse ikisinin de başı belaya girebilirdi. Çarçabuk trende şiir yazmak için kullandığı küçük defteri ve kalemi çantasından çıkardı ve yazdı.

''Sakın beni tanıdığını belli etme. Ben iyiyim. Letty ve Lenny de güvendeler. Onları Müdür bazı profesörlerle götürdü. Kendine dikkat et. Büyük savaş günü geldiğinde ben de yanınızda olacağım. Ravenclaw ve Slytherin cüppeliler size büyü yollamadıkça onlara bir şey yapmazsanız sevinirim. Çünkü az önce bir ölüm yiyen tarafından siper alındım. Karanlık Lord'a sayılar.. Dahlia.''

Hızla yazdığı kağıdı yarı topallayıp yarı koşarak Thor Amca'nın yanından geçerken onun cebine sıkıştırıverdi ve oradan uzaklaştı. Şimdi kızkardeşlerine bakmalıydı. Güvende olduklarından emin olmalıydı. Profesörlerin öğrencileri ittirerek götürdüğü yere doğru onları takip etti ve içeri girdi. Bir sürü öğrenci arasından Letty ve Lenny'yi bulması zor olsa da birbirlerine benzeyen iki ikinci sınıf öğrencisi kızı rahatlıkla seçebildi. Yanlarına gitti. Letitia'nın kaşının üzerinde kan vardı. Hızla onların oturdukları koltuğun yanına eğildi.

'Letty, ne oldu böyle?'

Madeleine Letitia'nın yerine cevap verdi.

'Bir ölüm yiyen onu hızlıca Hufflepuff masasına doğru itti ve o da masanın kenarına kafasını çarptı. Önemli bir şey değil. Madam ilgilendi. Az sonra geçer.'

Dina kaşlarını çattı. Eliyle Letitia'nın kaşını hafifçe yokladıktan sonra ikisine baktı.

'Birbirinize sahip çıkın. Lenny, teknik olarak sen daha büyüksün. Bu yüzden Letty'ye büyüklük taslamadan (??) ona yardım et. Unutmayın, her zaman size yardımcı olmak için yanınızda bir profesör bulunmayabilir. Onlara ihtiyacınız olmasın. Birbirinizden başka kimseye ihtiyacınız olmasın. Kendinizi koruyun, beni anladınız mı? Ben şimdi gitmeliyim. Savaş devam ediyor.'

Kafasını ikisinin arasına sokup kulaklarına fısıldadı;

'Yandaşlarımız ortalığı kasıp kavuruyor. Bu da Zümrüdülaplup Yoldaşlığı'na bir ders olacak.'

Göz kırparak ayağa kalkıp ilerledi. Diğer öğrencilerin ne halde olduğuna bakmadı bile. Tekrar Büyük Salon'a döndü. Salon'un salonluğu gitmiş, adeta bir çöplüğe dönmüştü. Yerde yatan ölülerin üstlerine basa basa, koşarak Slytherin masasına doğru ilerledi..

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Alain, seçmen şapkanın seçtiği öğrencilerden büyük kısmının Ravenclaw ve Slytherin’e gitmesine şaşırmıştı ama Ravenclaw’a gelecek olanların sayısı çok olduğu için de sevinmişti. Ross’u da uzun bir süre sonra görmesi onu daha da mutlu etmişti. Yüzüne yaydırdığı gülümseme devam ederken Hogwarts’ın yeni müdürü konuşmasını yapacaktı artık. Son öğrenci de binasına yerleştikten sonra Alain iyice acıkmış olduğunu fark etmişti. Cinlerin şölenin ihtişamına göre yemek hazırladıklarını artık adı gibi biliyordu. *Umarım yemek faslına çabuk geçeriz.* diye geçirdi içinden Alain müdür kürsüye çıkarken.

“Şölen başlasın!” Müdürün talimatıyla tüm masalar birden yemeklerle dolmuştu. Alain bir tür özel zevkle yemeklere yumulmuştu. İmkanı olsa bütün yemekleri aynı anda ağzına basıp yerdi ama maalesef ki bu imkansızdı. İki yemek arasında kararsız kaldığı bir anda müdürün konuşmaya başlamasıyla Ross’un lafının kesilmiş olduğunu hatırlamıştı. Ross’a dönerek çatalını bir buta saplayıp konuşmaya başladı.

Ross, sen ne diyordun?

Demesiyle tavandaki ahizelerin şiddetli şiddetli sallanması aynı anda olmuştu. Ross’a bu senin bir planın mı dercesine baktı. Fakat Ross’un da şaşkın bakışlarıyla karşı karşıya geldiğinde olayın onun yaptığı bir şaka olmadığını anlamıştı. Hogwarts’ın en güvenli evi olduğunu biliyordu ama bu şekilde sallanmasının farklı bir nedeni var gibiydi. Daha bu olayın nedenini bile düşünemeden siyah kukuletalı bir sürü adamın içeriye girmesiyle tüm öğrencilerden korku dolu sözler, çığlıklar yada kaçışmalar oluyordu. Alain ne yapacağını bilemeyip ayağa kalkmış ve kapıya doğru akan selin içinde bulmuştu kendini. Uzaklardan bir sesin kendi ismini ve John’un ismini haykırdığını duymuştu. Güç bela Luke’un yanına gitmeye çalışıyordu ama çoktan Luke onların yanına gelmişti. Etraftaki patlamalardan dolayı çevreyi görmek sadece kısıtlı bir alanda mümkün olabiliyordu. Gözlerini kısarak etrafa bakmaya çalıştı. Görebildiği tek şey birinci sınıf olan kişinin yakasından tutmuş olan bir ölümyiyendi. Alain, cüppesinin sol cebinden hemen asasını çıkardı. Sağ elinde duran asayı iyice kavradı ve Reducto! diye bağırdı. Ölümyüyenin önünde duran sandalye tamamen patlamıştı. Aynı ölümyiyen Alain’e nefretle bakarak Expelliarmous büyüsü yollamıştı. Alain havada taklalar atarak yere düştüğünde sol kolunun kırıldığını hissetti.

Banned

Her zaman ki gibi güzel tehlikeli bir güne uyanmıştı.Bu gün saldıracaklardı okula.Aslında hedeflerinde öğrencileri öldürmek yoktu.Sadece korku salacaklardı.Ama diğerlerini bunu anlayamazdı.Bütün ölüm yiyenlerin orada olması güzeldi.Bir sürü maskeli adam şimdi okulun önünde toplanmış duvarları yıkmak için uğraşıyorlardı ki bir anda her şey yerle bir olmuştu.Yıkılan duvarın geride bıraktığı parçalara aldırmadan onların üzerinden geçip büyük salona doğru koşmaya başlamışlardı.Sonunda oraya geldiklerinde.İçeriye ilk Eragon girmişti.Yüzlerindeki maske sayesinde kimse onları fark etmiyordu.Gerçek kimlikleri sadece öldüklerinde belli olurdu.Şimdi asası havada tek hedef aldığı James vardı ama daha güzel bir şekilde öldürecekti onu arkadaşı sayesinde şimdi adını birkaç kez duymuş yeni müdüre asasını kaldırdı ve sessiz büyü olarak büyüyü yolladı ‘’ İmperius..!!’’ James’e bu büyünün hesabını soracaktı.Nasıl oluyormuş görecekti.

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Eleadora panik içindeydi. Eskiden ölüm yiyendi ve şimdi orayı basmışlardı. Yüzünü saklamalıydı. Ah Merlin'in Saati aşkına! Matt'in çoktan burada olması gerekirdi. Hani onu koruyacaktı. Gözleriyle Matt'i arıyordu.Biran duraksadı. Pat Matt'ten belki de daha güçlüydü evet..Daha güçlü olabilirdi. Hemen asasını cübbesinden çıkardı ve Hufflepuff masasına doğru ilerleyen Ölüm Yiyenlerin arkasına geldi.Sonra sessizce önünde duran smaskeli adama:
[i]* Büyü uygunsuz bulunmuştur. diye haykırdı. Gözlerini kısmıştı çünkü daha önce hiçbir arkadaşına böyle davranmamıştı. Ama artık o bir Z.A.Y'dı ve görevi Ölüm Yiyenler ile savaşmaktı. Pat o anda kendinden çok öğrencileri korumaya çalışıyordu. Çocuklar korkudan ne yapacaklarını şaşırmış halde dolanıyorlardı....Matt'i bulmalıydı.Tek başına bunlarla başa çıkamazdı. Zaten James'e biri Imperius lanetini yapmıştı. Onunda yardımını alamadığı için ne yapacağını şaşarımıtşı.. Öğrencilerimi koruyacaktı,kendinimi, yoksa sadece saldıracak mıydı??

Edit:(Admin-Tayfası): Biraz mantıklı olalım lütfen.. Yoldaşlık'tan birisi affedilmez lanet yapar mı?[/i]

Misafir

Büyük şölen tam anlamıyla güzel geçiyor denilemezdi. Herkeste bir tedirginlik vardı. Seçmen Şapka töreni bitmişti artık. Yemekler gelmiş herkes yiyebildiği kadar yiyordu. Dia arkadaşlarıyla sohbet ediyor gülüşüp konuşuyordu bolca. Ravenclaw masasında okul açılmadan tanıştığı Alain ve Xena'yı gördü ve koşarak yanlarına gitti. İkisine de gülümsedi ve geri Slytherin masasına geldi. Camlar açılmıştı ve içeriye maskeli adamlar giriyorlardı. Dia içinden:,
- Olamaz! Hayır düşündüğüm şey olmasın! Bunlar Ölüm Yiyenler...dedi..Biraz coşku biraz sevinç ile..Ama ölüm yiyen olduğunu bilmiyorlardı ki? Ya kendisine zarar verirlerse diye düşünüyordu. İşte o zaman büyük bir hayal kırıklığı olurdu. Ortalık karışmıştı. Öüm Yiyenler bir oraya bir buraya uçuşup duruyorlardı. Korku çığlıkları yükseliyordu büyük salondan. Sonra Alain'in yere düştüğünü sızlandığını görünce yanına koştu ve:
- Alain! Alain...İyi misin? Lütfen konuş..Çok mu acıyor? diyordu ve bir yandan da etrafa koşturup yardım istiyordu. Kimse yoktu yardım edebilecek. Maskelilerle Z.A.Y üyeleri savaşıyordu. Çığlıklar duyuluyordu. Dia'nın gözüne Profesör Patrisia ilişti. O da maskelilere saldırıyordu. Nasıl olurdu bu? O Slytherin Bina Sorumlusuydu..Slytherin özellikleriyle bilinirdi ama demek ki hepsini kandırmıştı. O bir Z.A.Y'dı..Dia ona kinle baktı ve sonra Alain ile ilgilenmeye çalıştı. Kolunu sıkı sıkı tutuyordu. Kolu için yapabilecek hiçbir şeyi yoktu. Bir 3.sınıf olarak kendinden utanıyordu. Ona yardım etmeliydi. Madam'ı da çağıramazdı bu kargaşada..Düşünüyordu. Hayatında en değer verdiği kişilerden birinin acı çekmesini böyle haince izleyemezdi. Tam ayağa kalkıyordu ki arkasında önce bir soluk hisetti..Sonrasında ise son olarak şu kelimeleri işitti:
- Avada Kadevra! o sırada Dia yere düştü ve gözlerini yumdu. Artık ne bir acı çekiyordu ne de Alain'e yardım edebiliyordu...

Gezgin

Aranel okulun ilk dönem açılış partisinde yerini almıştı herşey kusursuz bir şekilde sürüyordu taki kağılarda siyah cübbeli ve maskeli ölüm yiyenler belirene kaar aranel okulun içine bu kadar rahat girmelerine anlam veremiyordu . Gerçi aranel tarafsızdı ama oklun refahı ve rahatı ölüm yiyenlere karşı bir taraftaydı.

Aranel büyük bir telaşla bağrınmaya başladı sesi oldukça tok ve sertti büyük salonu dolduran bir sestonuydu

TÜM ÖĞRENCİLERRRR. PROF.JAMES SİMON LORGOFF İLE BİRLİKTE BÜYÜK SALONDA AYRILSINLARRRR

ardından aranel jamess il buldu ve onun duya bileceği bir tonda

-öğrencileri 3. kattaki hastane kanadına götür binalara götürmen uzun sürecektir oradaki iksir odasından hogsmeade ye açılan bir geçit büyük bir geçit onları oradan çıkara bilirsin yada ihtiyaç odasını bulup orada gizleye bilirsin

dedi ardından öğrencileri james ile birlikte gitmek için toparldı.bu sırada ölüm yiyeenler büyük salonunu talan etmeye başlaışlardı bile aranel sağ iline gümüş kakmalı asasını diğer elinide arkada havaya kaldır arak gardını aldı. Aranel ilk olarak karşıdakilerin zihnine girmeye çalışarak yapacakalrı şeyleri öğrendi burada ki amçları sadece varlıklarını göstermekti öğrencilere zarar vermek değil di buna rağmen onların bu emelini boşa çıkartmak şarttı.

Aranel gardını almış bekliyordu sol eli havada ve arkada bekliyordu ilk olarak aranel antik elf dilinde birşeyler mırıldandı

macil laman estie ehte

aranelin sol elinde turkuaz rengi bir ışık belirdi bu ışık gittikçe dahada parlıyordu .Etraftakiler anlam veremiyordu ve ilgileri aranelin sol elineyken aranel sağ elideki asasını haifi ve bi okadarda hızlı bir hraketi ile haykırdı

Yuspar Avarus Maxima

Aranelin asasından çıkan alveler karşıdaki bir kaç ölüm yiyeni uzaklaştırmayı sağlamıştı okul un refahı için lanetleri bile kullanmayı göze almayı düşündü bu sırada gelen bir kaç birkaç büyüyü atlatıştı falan uzaktan gelen bir sersemletme büyüsüne de mmağruz kaldı ne olduğunu anlam veremeden kısa zamanda toprlandı asası fırlamıştı bu kalabalıkta onu bulmak olanaksızdı aranel zorlukla ayağa kalktı ve haykırdı

macil laman estie ehte

O turkuaz rengi ışık tekrar belirmişti şimdi dahada çok parlıyordu ve parlak ışığı iki einin arasına aldı ve dahada büyümeye başladı ardından aışığı havaya yolladı ışık dağılmaya başladı göz kamaştırıcı bi hal almıştı ışık şekillenip bir ejderha şeklini almışti bu bi patronus olabilirmiydi ama asası yoktu. Ejderha salondaki öğrencileri ve çalışanları korumak için etraflarında büyük bir daire oluşturup dönmeye başladı

Banned

Şimdi asasını kaldırmış karşısındaki müdürü hedef almışken birden karşısına çıkan küçük kıza doğru giden yeşil ışıkları sonradan fark etmişti.''Avada Kadevra!'' olamaz onu öldürmüştü hemde küçük bir Slytherinliydi.Lanet olsun bu Dia ailesiyle çok yakından tanışıyordu.Ailesi ve Dia da ölüm yiyendi şimdi ne diyeceklerdi.Gerçekten üzücü bir durumdu.Ama bir yandan da fazla üzerinde durmuyordu.Kim anlayacaktı ki zaten onu Eraogn'un öldürdüğünü..

Gezgin

Méll , salona geldi.Salonda karışıklık olacaktı.Çünkü ölüm yiyenler öğrencileri korkutacaktı.Müdür konuşmasını yaptıktan sonra Méll etrafı ölüm yiyenlerin bastığını anladı.Oda bunu yapacaktı fakat , öğrencileri korumalıydı.Küçük Slytherin'li bir kızın yere düştüğünü gördü.Hemen yanına doğru gitti.''Aman tanrım , iyimisin tatlım beni duyuyormusun''dedi.Ona büyü atan ölüm yiyene döndü.Gözlerini kıstı.Sesi tanıdık geliyordu.Slytherin'li kızın başını kucağına koydu.''Heyy burada bir şifacı yok mu , Lanet Olsun ''dedi.Méll diğer öğrencilere döndü.''Hadi çabuk çıkın''dedi...

Açılış Şöleni (I.Dönem)

Açılış Şöleni (I.Dönem)

Similar topics

Similar topics