Seçim

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Ortak salonda pencereye yakın yerleştirilmiş ince, soluk mavi koltukta oturmuş, bir elini koltuğun kenarına yaslamış bir elini de okuduğu kitabın üzerinde gezdiren Scarlett diğerlerine aldırmadan içindeki sessizliğin tadını çıkarıyordu. Okumaktan gözleri şişmişti, yanıyordu ve diğerlerinin deyimiyle kızarmıştı. Kaç gündür yılsonu sınavına yani SBD'ye çalışıyordu, hayatını belirleyecek en önemli ikinci sınavdı SBD ve o gerçekten çok çalışıyordu. Öyle ki dönem başında yaşadığı talihsizlikleri unutmuş, kız kardeşini takmıyordu ve Richard'a da eskisi kadar vakit ayıramıyordu. Richard onun ilk aşkıydı, Richard'ın yanında duygularını daha güzel ifade ediyordu. Kendisinden bir yaş küçük olan bu dosta olan bağlılığı ve sevgisi içindeki tüm duyguları kabartıyordu, önceleri Richard'ı küçük bir velet olarak görse de zamanla ona karşı duygularının bu kadar kuvvetleneceğini ve hassaslaşacağını tahmin etmemişti Scarlett, Richard'ın da onu deli gibi sevdiğini biliyordu ancak Angela denilen Hufflepuff'lı kız yılların arkadaşlığını bozuyor gibiydi. Angela iğrenç bir kızdı, en azından okula başladığında Angela hakkında bir şey hissetmemesine rağmen Richard'la olan yakın dostluğundan dolayı ona kin besliyordu Scarlett. Salak kız her yerde karşısına çıkıyordu Scarlett'in ona daha ne kadar dayanacaktı bilemiyordu Scarlett, iş kızışırsa iyisinden bir uğursuzluk büyüsü bile hazırlamıştı. Onun bilmediği ancak Scarlett'in bildiği ve panzehiri olmayan bir iksir... Böyle bir iksir olmamasına rağmen Richard'ın kuzeni Claire'den bile yardım alabilirdi, o da bir iksir dahisi değil miydi zaten? Hatta sürekli çantasında iksir taşıyan bir kızdan daha iyisini bulabilir miydi ki? Ahh hayır bunu yapamazdı en azından Richard için, ne zamandan beri böyle sevgi dolu olmuştu ki Scarlett? Richard'ı seviyordu her zaman sevecekti, hayatının en önemli parçası olan Richard'ı kaybetmek bile içini yakıp kavuruyordu.

Arkasına dokunan bir çift el bile onu korkutmaya yetti, arkasını aniden döndü ve karşısında kimseyi bulamayınca sinirlendi ve hırsla ayağa kalktı. Kitabını çantasına koydu ve çantasını sırtını alıp ortak salondan çıkmadan önce kızlara:
'' Ben biraz göl kenarına gidiyorum kızlar! Başım ağrımaya başladı, temiz hava iyi gelir. Bir kaç saate dönerim. '' diye seslendi ve ağır kapıyı aralayıp incecik vücudu ve esnekliği sayesinde kapıdan geçiverdi, uzun ve loş koridorda yürürken görmek istemediği geçmişten kalan kalıntıları gördü ve yüzünü buruşturdu. Onlara bakmadan yanlarından geçti ve koşar adımlarla çıkış kapısına ulaştı, çıkış kapısına ulaşmasıyla bir oh çekmesi ve temiz havanın yüzüne çarpması bir oldu. Yüzünde nadir rastlanan bir gülücük baş gösterdi ve göl kenarına doğru yürümeye başladı, göl kenarına yaklaştıkça altıncı hissi konuşur gibi oldu ancak Scarlett bunu dinlemeyip saçlarından bir tutam eline alıp onunla oynamaya başladı. Richard'ın buralarda olduğundan emindi, o genelde hep kafasını dinlemek için buraya gelirdi hatta bazen Scarlett'i de çağırırdı ancak o sınavlara çalıştığından bu teklifi ancak bir kaç kez kabul edebilmişti. Saçlarını geriye savurdu ve ağacın arkasında konuşan ya da koklaşan çiftin yanına gitmeye karar verdi, muhtemelen dördüncü sınıftılar ve Hogwarts'ın kurallarına karşı gelmeye çalışıyorlardı. Onlara bir oyun oynamak için kafasında planlar kuran Scarlett ikilinin kim olduğunu anlayınca hüsrana uğradı, yüzündeki gülücük silindi ve gözlerinden akan bir kaç damla yaş yanakları boyunca süzüldü. Bunun intikamını almak üzere kendine söz verirken yerde duran bir dal parçasına ayağı takıldı, yere düşmeden önce kendini kurtarmasına rağmen ikili hala onun varlığından haberdar değildiler. Kendinden beklenmeyen oldukça sakin bir tavırla:
'' Merhaba! Richard, Angela! '' dedi ve kurumuş dudağından çıkan bir kaç cümle diğerlerini kovaladı, ikisi de gözleri büyümüş bir halde Scarlett'in kızgın yüzüne bakıyordu. Scarlett ise daha fazla konuşma gereği duymadan asasını çıkardı ve asasıyla yaptığı bir büyü sayesinde Richard'a bir tokat atıverdi, Angela'ya sinirlice baktı ve arkasını dönüp birileri arkasından koşmadan önce yavaşça yürümeye koyuldu.

Gezgin

Bir seçimin ardından doğan ihanet, bu durum böyle tanımlanabilir miydi? Zira Richard’ın dudakları Scarlett’tan başka bir kızın dudaklarını öpüyordu şu an. İlk başta tereddütte kalmıştı öpme konusunda, ancak öptükten sonra duramadığını fark etmişti. Evelyn ise önce bir an, küçük bir an direnmiş ancak sonra o da kendisini bu öpücüğün ateşine bırakarak karşılık vermişti, hatta kendisinden daha da büyük bir istekle. Evelyn’in ensesine ve göğsüne dokunmaya başlamasının ardından ise durmak aklının ucundan bile geçmiyordu. Richard bunu beklemiyordu, belki bir dakika sürer diye düşünmüştü. Hatta onun kaçacağını bile düşünüyordu, ancak belliydi o da kendisini istiyordu. Kız dudaklarını daha da bastırarak onu ağaca yasladı ve o anda Richard’da bir elini kızın ensesine, bir elini ise kızın bacağının üstünden sürünürüp beline dolamıştı. O da artık bütün iradesini kaybetmişti, aklından yaşadığı anın heyecanı dışında bir şey geçmiyordu. Ancak aklına gelen bir çıkma teklifi değildi. Hayır, şu an tam olarak başka bir şey düşünüyordu. Seçiminin sonunu getiren bir şey.
*Seni istiyorum.*

Dudaklarını kızınkilerin üzerinde gezdirirken aklından geçenler tam olarak buydu. Ona dokunmak. Ona dokunabilmek. Bundan aldığı hazzı şimdi görüyordu. Çarpıcıydı, şu anda zar zor kımıldayabilmesinin nedeni buydu. Belki de bunun nedeni Evelyn’in onu hiç beklemediği kadar ateşli bir şekilde öpmesiydi, bu bile aklını başından almıştı. Daha da muhteşem olan ona istemediği kadar dokunabilecek olmasıydı, itiraz etmiyordu. Kızında elleri kendi ensesi ve göğsünün üzerindeyken daha da hoş şeyler hissettiği görülebiliyordu. Ondan aldığı tek haz sadece dudaklarında değildi, bir yandan öperken bir yandan da kızın muhteşem kokusunu içine çekebiliyordu. Bu hazzın daha fazlasını bir tek Scarlett’ta tatmıştı, onunla kıyaslayamayacaktı burada aldığı hazzı. Her ne kadar muhteşem olursa olsun yine de bir seçim yapacak olursa tercihi Scarlett’tan yana olurdu. Evet, seçimini yapmıştı. İlk başta onu öpmesinin amacı zaten bir seçim yapmaktı, istediğini almıştı. Yine de terk edilecek gibi değildi ve Richard kendini bundan ayıramıyordu.

Evelyn harekete geçti ve yavaş yavaş Richard’ın üstüne çıkmaya başladı. Hücrelerinde bile hissedebildiği hazzı arttırmak için kızın bedenini kendi bedenine eliyle yapıştırdı ve diğer eli yavaşça bacağına doğru ilerledi. Bir eli belinde, bir eli kızın bacağındaydı şimdi, dudaklarıyla hala öperken bundan aldığı haz inanılmazdı. Burada kendisini kaybedebilir ve onu sonsuza kadar öpebilirdi. Öyle ki, arkasında bir dala takılan Scarlett’ı bile duyamamıştı. Zihni uyuşmuştu, nasıl olup da bitirebileceğini bilmiyordu. Ancak Scarlett bunu onun adına yaptı, birkaç damla gözyaşıyla parlayan yüzüyle ne kadar orada beklediğini Richard bilmiyordu. Birden arkasında işittiği kız arkadaşının sesi ikisini de kaldırabilecek güçteydi, sakin ve soğuk bir nefretle sarılmıştı. Gözleri büyümüş bir şekilde Scarlett’a bakan Richard içinden kendisine lanetler yağdırıyordu, çok uzattığını zaten biliyordu ama duramamıştı. Bu durumun başına bela olacağı belliydi zaten, şimdi nasıl olup da kendisini affettireceğini bilmiyordu. Bir şeyler söylemek istiyordu ancak sesi kendisini terk etmiş gibiydi, ağzını açamadı. Birden Scarlett harekete geçti ve Richard’a bir tokat attı. İçi öylesine bir korkuyla yanıyordu ki, acısını duyduğunu bile sanmıyordu. Evelyn’e attığı kızgın bakışla oradan yavaşça uzaklaşmaya başladı. O an Richard sanki birden bacaklarının çözüldüğünü hissetti ve Scarlett’ın ardından fırladı. Bir yandan nasıl kendisini affettireceğini düşünürken bir yandan seslenmeye başlamıştı.

”Scarlett, bekle!”

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Bugün gerçek bir şeyler öğrenmişti Scarlett, aldatıldığını öğrenmişti. Hayatının solduğunu, ateşinin söndüğünü hissediyordu. Ağlamaklıydı ellerini gözlerine götürüp elinin tersiyle göz yaşlarını sildi. Asasını arka cebine soktu ve kendiyle elele yalnız bir yolda yürümeye karar verdi. Arkasından koşup omzundan sıkıca tutup gitmesini engelleyen Richard'ı elleriyle itmeye çalışırken Richard'ın da onu daha fazla kendine çekmeye çalıştığı gerçeği ortadaydı, bir öpüşme, sarılma ya da başka bir şey hayatının sonuydu Richard'ın, her şeyin, geleceğin... En azından aile onuru için yapmamalıydı bunu Richard, Scarlett ağlamayı ve çırpınmayı kesmiş olmasına rağmen yüreğinin bir kısmı onarılamaz bir yaraya kabuk bağlamıştı. Richard'ın onu kendine çekmesi, sarılması veya onu öpmesi artık Scarlett için anlam ifade etmiyordu. Son bir güçle Richard'ın kollarının arasından sıyrıldı ve var gücüyle okula doğru koştu.

Gezgin

Koştu arkasından yavaşça ilerleyen cadının, içi adeta kan ağlıyordu. Acısını tere kattı, daha hızlı koştu. Acısını öfkesiyle harmanladı ve bu gücü bacaklarının iradesine kattı. Nihayet onu yakaladığında aslında ne yapacağını bile bilmiyordu, aklından özür dilemek ve sarılarak af dilemek geçiyordu. Yakaladığında kolundan tuttu ve onu kendisine döndürdü. Ancak Scarlett yüreğini bu acıya kapatmıştı, onun çektiği acıyı ise hissetmediğini göstermişti. Gözlerini kaçırmıştı ondan ve dönmüştü. Richard bir kez daha tutamadan kayblmuştu, koşup gitmişti. Richard'ın eli adeta havada kalmıştı, öyle kaldı adeta kararmesını istediği güneşin altında. Yüreğinde pişmanlığın yüz ayrı boyutu geçerken artık nasıl kendisini affettireceğini düşünüyordu. Artık bu belli olmuştu ki, Evelyn'e aşık değildi, sadece istemişti onu. Scarlett'ı seviyordu, kendisini affetmesi için ne olursa olsun yapacağını hissediyordu. Ancak daha önce kulağında hiç işitmediği bir ses işitti. Sabır Richard. Evet diye düşündü, sabretmeliyim. Ne de olsa zaman daima her şeyin çözümüydü. Kalbini dağlayan acı ve ıstıraba sırtını çevirmeye çalıştı, kazanamayacağı bir mücadeleye girdiğini bilmesine rağmen. Şimdilik geri döndü ve gölün bir başka kenarına doğru ilerlemeye başladı. Genelde gittiği yerin tersi yerine yani, daha önce gitmediği bir yere. Gerçek anlamda kafasını toplamaya ihtiyacı vardı, kalbinin bağırışlaını susturmaya çalışacaktı gölün bilmediği bir kenarında. Ardından yanına almayı hiç istememesine rağmen kalbindeki acılarıda alarak yürümeye başladı. Bu acıları diğer fırlatacağı uğursuz taş parçalarıyla denize gömmek istiyordu.

Seçim

Seçim

Similar topics

Similar topics