Kısa Bir Düello

Banned

Karanlık Lordun geri dönmesini her şeyden çok istiyordu ama bunun için hiç bir şey yapamıyordu.Onun nerede olduğu hakkında bir işaret olsaydı her şeyi yapardı.Kendini onun en sadık ölüm yiyenlerinden sayıyordu.Kafasındaki maskeyi sadece iş yerinde çıkartıyordu..Onun dışında hep maskeli dolaşıyordu..Ve yine maskeliydi..Belki mezarlığa gelse bir kaç kanıt arasa olabilirdi.Karanlığın içinde oraya cisimlendi.Yanında getirdiği kara dumanlar belli olmasada az çok görünüyordu.Etrafına bakınıyordu.Bir yandan da mezarlara bakıyordu..

Misafir

Lanet olası ölüm.. Yıllar önce ailesini himayesi altına almıştı. Kendisini Lorgoff'ların son temsilcisi yapmıştı. Çokta umrundaydı ya.. Annesinin mezarının başında, yumuşak toprağın üzerine çökmüş, başını eğmiş bir şekilde içten içe feryat ediyordu. Ancak ağlamıyordu. Ağlamak yoktu.. Bu duyguyu yıllar öncesinden terk etmiş, acılara dayanıklı bir bünye edinmişti. Dünya değişmişti. Güçlü olan kazanıyordu ve kendisi kazanan konumundaydı.. Düşüncelerine dalmış bir şekilde elini annesinin mezarının üzerindeki toprakta gezdiriyordu ki ortamdaki doğallığı bozan birkaç çıtırdı duydu. Duyar duymaz da adeta bir alışkanlık olmuşçasına uzunca ceketinin yenine gizlediği asasıı parmaklarının a rasına indirip, sözsüz bir büyüyle asasında ışık belirmesini sağlamıştı. Aynı anda ayağa kalktı ve mezarın başına dikilmiş olan bir meşe ağacının arkasından dolanarak açıklığa doğru ağır adımlarla yürümeye başladı. İçinde en ufak bir tedirginlik olmamasına rağmen gecenin bir yarısı bu tuhaf ses bozuntusu merakını uyandırmıştı...

Banned

Karanlığı içinden gelen bir ışık hüzmesi onun olduğu yere doğru geliyordu.Gelenin kim olduğunu anlamak zor olmamıştı.Yıllar önce ölüm yiyenler olarak bir kaç seherbazı kıstırmışlardı bir yere orada olan seherbazlardan biri oydu..Sinsice adama yaklaştı ve asasını kaldırdı

''-Nasılsın bay yılan dil''

Misafir

Uzunca bir adam ve karanlıkta pek seçilemeyen bir maskenin arkasına gizlenmiş boğuk bir ses.. *Yılan dil?* Bir adım daha ileri gittiğinde birşeyler hatırlamıştı. Geçmişte yaşadığı ölüm yiyen saldırısından bir kesit aklında belirmeye başlamıştı. Kendisi için kolay sayılamayacak bir düello ( ki neredeyse kendilerinin üç katı kalabalığa sahip bir ölüm yiyen grubuyla karşı karşıyalardı ) ve ardından gerçekleştirebildiği kaçış.. Kendisine yardım eden o büyük yılan.. Anılar aklında belirirken gözlerine çöken büyük yoğunlukta nefretin vücudunu işgal etmesine izin veriyordu. Kendisini kontrol edebilmeliydi. Adama doğru bir adım daha attı. Sonra bir tane daha.. Asasını adamın göğsüne doğrultarak alaycı bir ses tonuyla konuştu.

"Bak, bak! Kim varmış burda? Ödlekler tayfasından bir avanak ha?" dedikten sonra gözlerindeki nefreti hala koruyarak mantıklı birşeyler düşünme çabasına girdi. Kendisine düşen sakin olmak ve beklemekti...

Misafir

Ilsa tek başına dalgınca yürüyordu. Nereye gittiğini bile bilmiyordu. Bir ara eski anılarından sıyrılıp etrafa bakınca mezarlığa geldiğini farketti. İleride biri vardı. Müdür yardımcısı değil miydi o? Uzaktan da olsa tanımıştı onu. Yan tarafta bir çıtırtı duydu. Maskeli biri. Dikkatle bakmıştı oraya. Profesöre bir şey söylemişti. Sesinin tınısından kim olduğunu anlamıştı. Eragon... Elinden geldiği kadar sessiz duruyordu Ilsa. Farkedilmemek için. Farkedilirse kovulurdu herhalde...

Banned

*Ödlek* Duymak isteyeceği en son şeydi.Sinirlice adama bakıyordu yıllar önceki intikam ateşiyle yanıp tutuşan Eragon neredeydi.Ama artık karanlık lord şimdilik olmasada onun geride bıraktığı ordu hala ayaktaydı.Hele Eragon her şeyi yapardı karanlık lordu için ama bitirmesi gereken bir hesap vardı..Oda ne öyle.Olamaz arkadan gelen bir çıtırtı.Kafasını bir anlık geriye çevirdi ve Serah olamaz ne işi vardı onun burda..Ona bakamazdı şimdi orada durması en iyisiydi..Asasını adama doğrulttu ve

''-Crucio!!!''

Misafir

Duymak istediği şeyi bekliyordu.. Ancak beklerken bir yerlerden kulağına ulaşan farklı bir ses daha duymuştu. Bu kasabada hiç uyunmaz mıydı? Eragon'un da arkadaki insan cüssesini fark ettiğini gördü. Bir ölüm yiyen olarak yapması gerekenin aksine direk kendisine büyü yollamıştı. Kendisine bu minik düellodan başka birşey düşünme fırsatı bırakmamak akıllıcaydı. Başlasındı bakalım.. İlk hamlesi bu olmayacaktı. Asasını indirerek olabildiği kadar hızlıca yanına dikilmiş olan kalınca bir ağacın arkasına doğru zıplamaya yeltendi...

DM: Eragon'un öfkeyle James'e yolladığı büyü [6], kontrolsüzlük sebebiyle hedefinden sapıp mezarlardan birinin yazı taşını vururken James [2], akşamın yorgunluğundan olsa gerek, adımını atmışken sendelemiş ve duraklamıştı ki zaten bu tür bir hamleye gerek kalmamıştı...

Misafir

Ilsa yine bir düellonun ortasına mı düşmüştü. Yakında düellolarla ilgili kitap yazarsa şaşırmazdı. Eragon onu farketmiş ama Prof. Lorgoff'a büyü yapmayı tercih etmişti. Karanlık bir büyü. Kızın gözlerinde bir ürperti ifadesi belirmişti. Onları durdurmalıydı ama nasıl? Büyü yerine ulaşmamıştı. O sırada bir kuş sürüsü gördü uzaktan. Onları kullnabilir miydi? Yere bakmıştı. Taş, taş.

"Şnu kesseniz fena ol-" bir anda ayağında bir acı hissetmişti. Kahrolası yılanlar...

Kısa Bir Düello

Kısa Bir Düello

Similar topics

Similar topics