St Mungodaki son hasta kontrollerinide yapmıştı.Gece nöbetini Reason alacaktı.O da aslında Reasonla kalmak istemiş onu yalnız kalmasına gönlü razı olmamıştı ama Rea ısrarla yalnız kalmak istediğini söyleyince Kath de hava almak için iyi bir fırsat olacağını düşünerek çıkmıştı.Ama nereye gideceğini bilmiyordu.Gün batmak üzereydi.Godric's Hallow'a cisimlenmişti.Kasabanın her zamanki sakin ve sessiz havası kaplıyordu etrafı.Çok uzaklardan gelen bir kaç motorlu taşıt sesi dışında duyduğu tek şey buharlaşan insanların sesleriydi.Ama bir büyücü olduğundan bunlara o kadar alışkındı ki kulağı...

Bir süre daha öylece yürüdü.Ne bir tanıdık görüyordu ne de yapacak birşey.Kafeye gidip birşeyler içmeyi düşünmemiş değildi ama oradada tek başına oturup birşeyler yemek ona sadece kilo olarak geri dönüyordu ki şuan yapacağı son şey sıkıntıdan yemek yemekti.Omzundan aşağı iki yana dökülen uzun kızıl saçlarına baktı.Kafasını kaldırıp gökyüzüne baktığında onunda aynı rengi aldığını gördü.Kath bir metamorfagustu ve uzun zamandır hiçbir değişiklik yaşamamıştı duygusal.Ne saçları renk değişiyor ne de yüzünde bir değişikilik oluyordu.Bu bazen iyi birşeydi ama neden bu aralar bu kadar durgun olduğunu anlamıyordu.Bazı insanlar hayatından temposundan yorulduğunu söylesede onun artık yeni birşeyler yaşamaya ihtiyacı vardı...

Kath sessizce yürümeye devam etti.Rüzgarın uğultusu tam kulaklarında bir gürültü koparacakken kafasını kaldırıp etrafa bakındı.Rüzgarın savurduğu saçlarından hiçbirşey göremiyordu.İlerideki bankta oturan birini farketti.Az önce yoktu.Cisimlenmiş olmalıydı ama sesde duymamıştı.Bir kaç adım yaklaştı.Bu adamı daha önce bakanlıkta görmüştü herhalde.Seherbaz falan olmalıydı.Burada tek başına olduğuna göre devriye falandı.. yada kontrol

-Şey..

dedi selam verir gibi bir tavırla.Adam birazcık olsun başını kaldırınca yüzünün çok tanıdık olduğunu farketti.Bu bakanlıktanda önceydi.Daha da eskiden tanıdığı biri ta öğrencilikten.Böylesine genç olan,masmavi gözleri ile o sert bakışlarıyla bakan bir tek kişi tanıyordu ki bu Matt'ti.Önce emin olamasada sonra yüzünde istemdışı beliren gülümseme ile onu süzdü

-Seni tekrar görmek ne güzel Matt..

dedibu hoş tesadüfün üzerine.Matt onu kesin tanımayacaktı.Kath çok değişmişti.Öğrencilik yıllarında bücürük bir kız çocuğu iken şimdi olgunlaşmış birazda güzelleşmişti.Zaten sürekli değişen saç rengi malum...

Kath onun sözleri üzerine pek de şaşırmadı.Hatta askine sevindi bile.Demekki okul zamanındaki küçük kıza benzemiyordu artık.Ama Mattin bir yerlerden tanımaya çalıştığını anlamıştı "Seni tanıyor muyum?" demesi üzerine gülümseyerek kollarını kavuşturup

-Eh böyle süpürge peşinden bakakalan,antremanlarda koşuşturup duran küçük bir kız hatırlıyorsan benide hatırlarsın belki..

dedi neşeyle.Onu yıllar sonra görmek gerçekten çok iyi gelmişti.Tıpkı eskisi gibi.Bakışı duruşu konuşması hatta ses tonu.Bir tek süpürgesi ile formaları eksikti sanki.o kırmızı cüppesi.Matt ile iyi anlaşırlardı.Ama o daha çok bina arkadaşlarına karşı samimi başkalarına karşı sadece kibar ve anlayışlı biriydi.Kath ne kadar uğraşsada ona yaklaşmasına hiç izin vermemişti.ama belki haklıydı.Meraklı küçük bir kızı peşinde kim isterdi ki.

-E küçük kardeşine sarılmayacakmısın?

dedi kollarını hafifçe yana açıp.Matt onu hep kızkardeşi gibi severdi.Yaramazlık yapmasına bile kızardı bazen.Kath arada sırada bu durumdan rahatsız olsada ona birşey demezdi.Ondan hoşlandığını hiç belli edememişti.Belki o hiç bilmeyecekti o zamanlar peşinde koşan küçük kızı...

Kath onun ayağa kalkıp şaşkınca sarılması ardından gülümsedi kendi kendine.O da sarıldı sımsıkı.karşısındaki yine Matti.tek fark daha uzundu.Büyümüştü.Ama ruhu aynıydı.Bakışları değişmezdi ki bir insanın "İnanamıyorum!Ne kadar büyümüşsün!Nerelerdeydin bunca yıldır?Neden bir mektup bile atmadın?" diyerek ona bakması üzerine düşündü biraz.Yıllardır neden aramamıştı bilmiyordu ama Matte aramamıştı onu mektup atmamıştı

-Ailemin peşinden Kanadaya gittim.Daha yeni döndüm ve St.Mungoya atandım.Kaç yıldır aslında aklımdaydın..

dedi hafif gülümseyerek.Belki hiç çıkmamıştı aklından.Matt şimdi napıyordu bilmiyordu.Belki evlenmişti belki evlenecekti.Neler yaşadığı bilmemek birazda korkutuyordu onu.Ama tek bildiği şey Matt değişmemişti.onu tekrar görmek harikaydı