- Cymone Zenobia Brokmose'un Odası -

Gezgin

Cymone başını sallamıştı. Böylece rahatlıkla deri koltukta arkasına yaslandı. Yazı yazmak nefret ettiği işlerden biriydi. Bakanlıkta çalışmamasının diğer bir nedeni de buydu. Bir de annesini telaşlandırmayacak cümleler dökmesi gerekiyordu kağıda. Bu daha da beterdi. Bu yüzden en kolayı bu işi Cymone'a bırakmaktı. O her zaman becerirdi.

Derinden gelen bir erkek sesiyle irkildi. Bakışlarını sesin geldiği yöne çevirdi. Odadaki loş ışığın izin verdiği kadar adamı inceledi. Tek gördüğü siyah saçlardır. Omzunu silkti ve koltukta doğrulup , yakasına taktığı rozeti çıkardı. Artık onu taşımak istemiyordu.

Cymone'un yardımıyla adamın adını öğrendi. Feeney. Tanıdık değildi. Zaten Bakanlığa ilk kez geldiğini göz önünde bulundurduğunda tanıdık olmasını da beklemiyordu. Feeney'in hareketlerini izlemeye başladı yavaşça. Cymone'a yakın bir yere oturmuştu ve şimdi ışık yüzüne vuruyordu. Gayet net görebiliyordu Marie. Hoş bir büyücüydü. Oldukça hoş. Gülümsemeye çalıştı ve ona yöneltilen soruya cevap verdi ;

" Evet. Cymone'un kardeşiyim"

Gezgin

"Merhaba Feeney, bende işlerimden vakit bulup biraz kız kardeşimle sohbet ediyordum, Feeney - Marie , Marie - Feeney. Feeney'e senden biraz bahsettim Marie ama sana ondan pek bahsedemedim bunca işin arasında unutmuş olmalıyım." ... "Evet. Cymone'un kardeşiyim.

Feeney iki güzel bayandan da cevabıyle ilgili şeyler duymuştu. Marie gerçekten güzel bir isimdi. Zamanında Feeney, Marie adında bir kızla tanışmıştı. Tanıdığı birinin arkadaşıydı. Kız kesinlikle buradaki Marie'ye benzemiyordu. Buradaki Marie gerçekten güzeldi. Altın rengi saçları, badem gözleri ve uzun - ince vücudu. Bir manken gibiydi sanki. Gözlerini başka bir yöne yönelterek köşede bir pasta gördü. Daha doğrusu Cymone'nin masasısında. Marie'ye içten bir şekilde bir şey dedi.

''Tanıştığımıza memnun oldum.''

Ardından da gülümsemişti. Feeney Marie'nin St. Mungo'da çalıştığını Cymone'den biliyordu. Acaba orada çalışmak nasıl bir şeydi ve orada işler nasıl yürüyordu. Bunu gerçekten araştırmak isterdi Feeney ama daha kolay bir yolu vardı. Yeni tanıştığı Marie'ye sormak. Feeney düşündüğü şeyi duraksamadan yaptı.

''St. Mungo'da işler nasıl gidiyor Marie? Cymone'den duyduğuma göre orada çalışıyormuşsun.''

Gezgin

Cymone onları tanıştırıp bir kenara çekilmişti. Kilosunu boşvermiş olmalıydı ki tekrar kazan pastasını yemeye başlamıştı. Hafifçe gülümsedi. Her konuda kararlı olabilirdi ama kazan pastası konusunda asla. Düşüncelerinden sıyrılıp , dikkatini Feeney'e verdi. Düzgün bir aksanı vardı. İngiliz miydi? İyi anlaşabilirler miydi? Marie bir Yunandı ne de olsa.. Yutkundu ve cevap verdi ;

" Bende memnun oldum , Feeney "

Hemen ardından ona yöneltilen soruyla gülümsemeye çalıştı. Cymone Feeney'i , Marie hakkında oldukça bilgilendirmişti anlaşılan. Ama Marie Feeney hakkında hiçbir şey bilmiyordu. Bakışları kardeşine kaydı. Konuşulanlarla ilgilenmiyordu bile. Kazan pastasını yemekle meşguldü. Dudaklarını araladı ;

" Aslında pek gittiği söylenemez. Daha kimseyle ilgilenmedim. Bakanlıktaki kadar yoğun değil. " dedi ölçülü bir ses tonuyla. Feeney'den etkilenmişti. 24 yaşına kadar kimseden etkilenmediği göz önünde bulundurulduğunda oldukça garipti. Cymone duysa ne derdi acaba? Bakışları tekrar ona kaydı. Şimdilik bilmesine gerek yoktu.

Gezgin

Feeney aldığı cevaptan dolayı şaşırmıştı. Neden mi? Çünkü St. Mungo'nun boş olması biraz garipti. St. Mungo'nun eski zamanları geldi aklına Feeney'nin. O zamanlar St. Mungo çok kalabalık olurdu. Hastalar azınlıkta olsa bile bir sürü gelen - giden olurdu. Ondan bu kadar garipsemişti Feeney. Acaba sadece Marie'ye mi iş düşmüyordu yoksa gerçekten boşmuydu? Bir ara orayı ziyaret edesi gelmişti. En son bir kaç yıl önce gitmişti. Tabiki gittiğinde biraz değişik olacaktı. Feeney düşündüklerini Marie ilede paylaştı.

''Gerçekten şaşırdım. Benim bildiğim St. Mungo hiç boş durmazdı.''

Dern bir nefes almıştı. Karşısındaki bayanın (Marie) güzelliğine kapılmıştı. Bir bayan üçüncü kez ona bu kadar çekici geliyordu ve güzel. Diğer iki tanıştığı ve böyle hissetiği bayanlarla uzun sürelerle çıkmış ama yürütememişti. Acaba Cymone bunu duysa ne derdi. Garipsermiydi, hoşlanır mıydı? Bir türlü karar veremiyordu Feeney. Kafasını dağıtmak için biraz etrafına bakarken Cymone'nin yediği pasta gözüne çarptı. Cymone işlerinin arasından vakit bulup bu pastayı yiyordu heralde. Ona dönerek gülümser bir şekilde konuştu.

''İşlerin arasında sonunda tatlı birşeyler yemeğe yer ayırmışsın.''

Gezgin

Cymone Kazan Pasta'sını yerken birden düşündü. St Mungo'da işler yokken Cymone burada fazlasıyla çalışıyordu. Bir anlık da olsa Marie'nin yerinde olmak isterdi ama o böyle çalışmaktan dolayı yorulmuyordu sadece kendine vakit ayıramıyordu. Bu arada Feeney ve Marie'nin birbirlerini dikkatli bir şekilde süzüşlerinden bir şeyler fark etmişti. Feeney'in Marie'yi beğeneceği zaten daha Cymone Feeney'e kardeşini anlatırken belliydi.
Feeney Marie'nin istediği tüm özelliklere sahipti. Uzun boylu, kaslı vücudu ve hoş bir aksanı vardı.
Cymone kendi düşünceleri içinde gezinirken Feeney bakışlaırnı ona yöneltmiş ve gülerek ;

''İşlerin arasında sonunda tatlı birşeyler yemeğe yer ayırmışsın.''

demişti.

Cymone kendine hakim olamayarak küçük bir kahkaha koparmıştı. Cymone için Kazan Pasta'sı dedin mi akan sular dururdu nerdeyse. Gülmeye devam ederek tatlısını masaya bıraktı ;

" Evet Feeney, Kazan Pastası dediklerinde tüm işlerimi unutabilirim."

dedi.

Deri masa koltuğunda geriye doğru yaslandığında masa da birikmiş parşömenler dikkatini tekrar ve tekrar çekti. Tam tekrar onları görmezden gelicekken kapı çalındı , Marlee kafasını "uzatmış gelebilir miyim" dercesine bakıyordu. Cymone eliyle gel işareti yaptıktan sonra Marlee söyliyceklerini bekledi.

"Bayan Brokmose , Unutturma Bölümü'nde tekrar bir sorunla karşılaştık gelmeniz gerek efendim."

diyerek bekledi. Cymone ayaklanarak kapıdan çıkmaya hazırlanıyordu. Kardeşi ve Feeney'e dönerek;

" Üzgünüm Marie , Feeney. Gördünüz işte ancak bu kadar vakit bulabildim. Geldiğiniz için teşekkürler ve kardeşim Kazan Pasta'sı için sana minnettarım."

diyerek kapıdan hızlı adımlarla çıktı.

Gezgin

Cymone sanki olanların farkına varmışcasına bakmıştı Marie'ye. Düşünceli görünüyordu ve Marie kardeşinin en çok bu halinden korkardı. Cymone zekiydi ve sezgileri kuvvetliydi. Kardeşine alay konusu olmak istemiyordu. Zaten bunun geçici bir hayranlık olduğuna kendini inandırmıştı Marie. Biraz Bakanlıktan uzak kalacaktı , Feeney'i göremeyecekti ; böylece onu unutacaktı.

" Sorun değil kardeşim " dedi Marie ve hareket etmeden bir kaç saniye Cymone'un gidişini izledi. Feeney'le yalnız kalmak onu telaşlandırmıştı. Gülümsemeye çalıştı ve kahverengi , deri koltuktan ağırca kalkıp pelerinini aramaya başladı. Feeney'in oturduğu koltuğa atmıştı. Yutkundu ve Feeney'e yaklaştı. Ona yaklaştıkça heyecanlanıyordu ve pek hoşuna gitmemişti. Belki de bir an önce burayı terk etmeliydi. Bir kez daha yutkundu ve pelerinini kavradı ;

" Eh.. Alabilir miyim , Feeney? "

İlk defa birinden bakışlarını kaçırıyordu. Feeney cevap vermeden pelerinini aldı ve zorla gülümseyerek , üzerine geçirdi. İplerini büyük bir hızla bağladı.

Gezgin

İş, iş, iş... Bakanlıkta hep iş vardı. Neyseki Feeney'nin eli hızlı olduğundan bütün işleri zamanından önce yapabiliyordu. Bu becerisini babasından almıştı. Feeney'nin babasıda bakanlıkta çalışırken böyleymiş. Hep Feeney'e bundan bahsetmiş. Zaten Feeney'nin bakanlığa girmesinde etkenlerden biri de buydu zaten. Yazma ve okuma hızı. Hep yaşıtlarından daha önde olmuştu bu sayede. Zamanında Hogwarts'ta okumalı dersleri severdi daha çok. Uygulamalılar biraz farklı gelirdi ama sorun etmezdi. Feeney bunları düşünürken konu dışına kaçmıştı. Cymone'nin arkasından seslendi.

''İyi şanslar Cymone!''

İşte her zaman şans olurdu. Şans olmadan bir şey yürümezdi Feeney'r göre. O genelde şanslı bir büyücüydü. Onünde duran ve ondan genç görünen Marie'de onun için büyük bir şanstı. Marie pelerinin almak istemişti. Daha Feeney kalkmadan o pelerini almış ama gitmemişti. Feeney elini dutarak ona doğru masum bir sesle konuştu.

''St. Mungoya gidiyorsan Marie, bende senle gelebilir miyim?''

Gezgin

Pelerininin iplerini bağlayan elleri , Feeney'inkilerle buluştuğunda heyecanla yutkundu. Dudaklarını araladı ama hiçbir şey söyleyemedi. Daha da kötüsü elini çekemiyordu. Tüm benliğini saçma bir korku kapladı. Zorla gülümsedi ve dudaklarını ikinci kez araladı ;

" Ta.. Tabiki. Memnun olurum Feeney "

St. Mugo'ya gitme fikri aklından bile geçmemişti. Londra sokaklarında amaçsızca dolaşmayı düşünmüştü Cymone giderken. Neden teklifi kabul ettiğini bile bilmiyordu. İstemeyerekte olsa elini ağırca çekti ve koltuğa bıraktığı deri eldivenlerini hızla kaptı. Ona neler olduğu hakkında hiçbir fikri yoktu fakat Feeney'den uzak kalamayacağını kavradı. Bu yüzden oldukça endişeliydi. Soğukkanlı olmaya çalışarak , siyah gömleğini düzeltti ve Cymone'un odasından çıktı. Feeney'in onu takip ettiğini hissedebiliyordu. Bir süre sonra gözden kayboldular.

- Cymone Zenobia Brokmose'un Odası -

- Cymone Zenobia Brokmose'un Odası -

Similar topics

Similar topics