Dayadığı asanın ucundaki teni hissettiği zaman bir an için irkildi. Onun boğazında teniyle birlikte hareket eden asasının ucunda takılı kalmıştı gözleri. Korkusundan değil, kendisine olan tedirginliğinden ne yapacağını bilemez halde derin bir nefes alacakken, birden bire kolunda hissettiği ani bir acı, boş bir zaman oluşturdu karşısında duran bir çift mavi göze. Bir saniye içinde yere inen kolunun ardından söylenenler her zamanki gibiydi. İddialı, sinir bozucu ve güçlü. En derinde bir yerlerden yakalamıştı Edward’ın ruhunu. Onunla birlikte sürüklenmeye sırf ona acı vermek için razıydı. Bu rızasını da kabule dönüştürmek adına elinden geleni yapmaya hazırdı. Aldığı derin nefes boğazında düğümlense de, takılmadan söyleyebildi asasının ucunda kırmızı bir kıvılcım olan tümceyi:
‘’ Sersemlet! ‘’
Yapabilse, acılarını onun anılarından parçalarla süsleyecekti. Ne yazık! Bu kadar kötü olamayacak biriydi. Zayıftı kötü olmak için, savunmasızdı. Birkaç çift gözün önünde olabileceği en acımasız halini sundu geceye. Kolu dimdik karşıya bakıyordu. Kalbi ölmek üzere bir kuş gibi çırpınıyordu. Ne gittiği yeri belliydi ne de attığı. Umursamadan halini saatin saniyelerine ayak uyduran ruhu, derin bir nefes verdi. Ölür gibi…
Heyecanını anlatacak gücü bulamamıştı. Göz bebeklerinde bir büyüme, sağ elinde soğukluk. Yapmaya çalıştığı ama yapamadığını gördüğü şeyin hayal kırıklığı…Asasından çıkan öfkesiyle ters orantılı kıvılcım. Edward’a zarar vermek adına hissettiği hastaca duyguların sonunu getiren başarısızlık. Ufak bir büyüyle savuşturduğunu görebildi sadece. Sonrasında onun ağzından çıkanlar ve soğuk bir karanlık…
Anasayfa 
