Uzaktan Gelen Uğultular ~

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Ortalık iyice karışmıştı. Herkes bir yandan saçmalıyor, Prudence ise eski sessizliğine dönmeye niyetli olmayacak şekilde yanındaki kızın saçını çekerek adeta onu gıcık ediyordu. Ağzına aldığı bir parça sakız ile çeşitli sesler çıkarıyor, maksadının bu gece fenalıklar yapmak olduğunu kanıtlamak için uğraşıyordu. Eista sözünü bitirdiğinde ileri çıktı ve " Hepinizin söyledikleri saçmalıktan ibaret. Bu saatte burada ne ödeviymiş? Ayrıca sen" parmağıyla Annie'yi işaret etti ve devam etti " Kamış ye Howard! " diye taklidini yaptı. Gerçekten hepsi bu oyunu bir çocukmuşçasına oynuyordu. Annie ve Melinda... Hala başlarının dertte olduğunu anlayamayacak kadar saftılar. Peki ya Paula, o nasıl böyle bir kadına baş gösterme cesaretinde bulunmuştu? Hufflepuff sınıf başkanı olsa ne yazardıki Eista'nın karşısında? Korkunç bir gülümseme koydu yüzüne. Ardından elini Edward'ın bir omzundan çekip diğer omzuna koydu. Alaycı ses tonuyla devam etti " Ee Edward haydi Paula'na gitsene. O gün olduğu gibi sıkıştırsana " bir sakız patlatma sesi daha çıktı ve Prudence bu topluluğun ortasında dolaşmaya başladı. Büyük ihtimalle herkes bir ilaç aldığını düşünüyordu ama asla! Geceler ve yasak orman onun alanıydı. Kendini topladığı, güçlendiği, saldıraya hazır hale geldiği yerdi burası..
Kısa Oldu Kusura Bakmayın

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Sürekli sakız patlatan kıza garip garip bakmaya ve ''Amacı ne bunun?'' diye düşünmeye devam ederken:

Olanları sesizce izledikten sonra Hellie dayanamayarak, bayanın karşısına geçti ve ''Bakanlık küçük kızları ölüm ile tehtit ettiğiniz hikayesine bayılacak bayan SCOUXE. Gördüğünüz gibi kim olduğunuzu bilenlerde var.'' dedi. Bunları söylerken içindeki hırs ateşi dahada alevlenmiş kalbinin sert atışları hızlanmıştı. ''Kim sanıyordu bu kadın kendisini! Dünya hakimi felan mı!'' diye alay etti içinden.

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Melinda'nın söylediklerinden sonra bir elini yüzüne götürüp alnına vurdu hafifçe. Gryffindorluların cesaretten nasiplerini aldıkları kesindi fakat hazırcevaplıktan asla. Her ne kadar arkadaşları için üzülse de, kızın o anki cevabının silikliği yüzünden öfkelendi. Sanki bardağı taşıran son damlaymış gibi bir anda hiddetle cevapları sıralamaya başlayan kadın, yavaş yavaş herkesi haşlıyordu. Önce Ravenclawlı kız ve Edward'a gösterdiği ilgi hariçti tabii. Onlar gibi iki kötülük meraklısının, böylesi bir kadınla anlaşabilmeleri oldukça doğaldı. Düşünceler kafasında dönerken, kadının devam eden nutku da sona ermişti. Bütün bunlara daha fazla dayanamadığını gözlemlediği Annie kadının hemen ardından ağzını açmıştı. Haksızlığa dayanamayacağını bildiği arkadaşı, kendisi gibi içinden geçenleri bir bir sıralıyor ve iddialı konuşuyordu. Konuşmasının bitmesinin ardından da, beklediği gibi uzun süredir suskun duran Edward söze girdi.

Her zamanki şımarıklığından ödün vermiyordu. Adına söylenen '' Veletler. '' sıfatından sapkın düşünceleri sebebiyle hoişnut olmamış olacaktı ki, duyduğu kompleksi de belli ederek sinir bozucu konuşmasına devam etti. Karşılığında Annie'den aldığı cevap Paula'yı güldürmüştü. Olduğu yerde ağzını açamadan uzun süre beklemiş ve suskunluğunun farklı anlaşılmasından korkmuştu. Nitekim kadın hepsinin suskunluğundan iyice cesaret bulmuş ve gitmeye yeltenen Annie'yi bile yolundan tutup çevirmişti. Paula cübbesinin içinde, sağ elinin terleyen avcunda duran asasını sıkıyordu. Öldüren laneti korkmadan yapan bir kadının karşısında ne ladar şansı olduğunu düşünmeden gözlerini ona doğru dikmişti ki, tiz bir sesle gecenin sessizliği yine bölündü. Prudéncia denen garip kız, bir yandan Annie'yi, bir yandan kendisini, bir yandan da Melinda'yı sinir etmeye çalışıyordu. Çabalarını gözlerini kısarak küçümsedi Paula ve son sözlerine karşılık vermeden duramadı; fakat ağzını sadece bir kişiye cevap vermek için açmamıştı.

'' Kes sesini Prudéncia! Bilmediğin şeyler hakkında kafa yormak senin işin değil. Keşke ben de senin taklidini yapabilsem ama oh, hayır. Ne yazık ki yalakalığı beceremiyorum. '' Sinirden büyümüş gözleri kadına döndü. Asası ellerinde erimek üzereydi sanki. Hem çok tedirgindi, hem de fazlaca cesaret gösteriyordu. '' Ve siz, bayan herneyse. Ya bizi Hogwarts'a götürüp hemen gerekeni yapın ya da bizi burda tutmak için daha fazlasını yapmanız gerekecek. '' Asasını artık görünür şekilde tutuyordu. Yaptığının farkındaydı. Büyük oynuyordu. Fakat kendisine bu rütbeyi veren insanlar adına konuşuyordu. Bu saatte, kendi kişisel zevkinin sapkınlığı yüzünden, kimse, onları orda tutamazdı. Bir yandan da, arkasında duracak birileri var mı diye merak ediyordu. Ormanda yaşadıklarından sonra hiç konuşmadığı Edward'ın gözlerine '' Neden yanımda değilsin? '' der gibi baktı. Ardından hemen kendisini toparlayıp, dikkatini yapması gerektiği gibi kadına verdi.

Gezgin

Melinda kendisinden nefret etmişti.
Verdiği saçma sapan cevap işlerin daha da kötüye gitmesine sebep olur gibiydi.Eista'ya gittikçe daha da sinir olmaya başlıyordu.Annie'nin verdiği cevabı doğru bulmuştu.Ama biliyordu ki Eista onların peşini kolay kolay bırakmazdı.Başını çevirip Hellie'ye baktı.Öfkesinden kudurur gibi görünüyordu.Sonra Dönüp Edward'a baktı."Sanki Eista'dan yüz bulmuş bizlere hesap soruyor" diye düşündü.Prudéncia Melinda'yı sinir etmişti.Tam dersini verecekti ki Paula öncelikli davranmıştı bile.Bu arada Annie'ye "süpersin" anlamında baktı.Sanırım Annie de anlamıştı bunu."Git kamış ye,Howard"
tam yerinde olmuştu çünkü.Tartışma gittikçe kızışıyordu.Edward'ın şımarık hallerine dayanamayan Melinda şöyle dedi;
Howard bize böyle hesap sorma hakkını kim veriyor sana.Eista'dan yüz bulduğun kesin ama bizi korkuttuğunu sanıyorsan yanılıyorsun.Aksine güldürüyorsun bizi.Eista'ya döndü ve;Eista bu saatte bizim burada olmamız seni ilgilendirmiyor.Ayrıca kim olduğunu da biliyoruz ikimiz tartışma çıksın istemeyiz değil mi.Git artık.dedi ve asasını eline aldı.Büyü yapmaya kararlıydı

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Helli, Melinda'nin sözlerinin dinledikten sonra, ki kesinlikle katılıyordu asasını kaldırınca şaşırmıştı. Olanların daha çok büyümesi istemiyordu. ''Deymez, Melinda...'' dedi ve kızın elinden tutup elini aşarıya indirdi.
Yavaşça Melindanın kulağına yaklaşarak ''Eğer bunu yaparsan haklıyken haksız duruma düşeriz, Melinda.'' diye fısıldadı.

Out:Fısıltımı kimse duyamaz. Duydum diye rp yapmayın lütfen!

Banned

Annie denen zavallı ve aşağılık kızın ona ‘Kamış Ye, Howard!’ demesine öyle sinirlenmişti ki. Hayatında daha önce birkaç şeye böyle sinirlendiğini fark etmişti. Ama sinirlerine hakim olmalıydı. Bu gece yalnız değildi. Tam laflarla kızı boğacaktı ki Eista araya girdi. Onun sözleri bittiğinde gözlerini tekrar binadaşına çevirdi. Ama Prudéncia ağzını açmıştı. Söylediklerinden sonra gözlerini ona dikmişti. Söylememesi gereken bir şey söylemişti aslında. Ama o aptalların hiçbir şeyi anlayacağını sanmıyordu. Derin bir nefes aldı ve konuşmak için ağzını açacaktı ki herkes birbirine girmeye başlamıştı bir an ‘YETER’ diye bağırmak gelmişti; ama yapmadı. Sadece kendini sakinleştirmek istercesine gözlerini karanlığa çevirdi. Aslında görmeyip de gördüğü sandığı her şey gözünün önünden birer birer uçuşarak geçmeye başladı. Derin bir nefes alıp oradan çekip gitmek için cesaret almışken Gryffindor’lu kız konuşmaya başladı; Kızın konuşması bittiğinde bir kahkaha koyuverdi, yasak ormanı inletecek kadar yüksek bir sesle. Karanlıkta ki canlıları hiç hesaba katmadan konuşmasına yüksek sesle başladı;

‘’-Bana bak kanı bozuk! Kimseden yüz aldığım yok. Destek de almıyorum. Yalnız olsam ve hepiniz bana karşı olanız emin olun daha fazlasını yapardım; Değil Mi, Paula?’’ Yüzünde ki sinsi ifadeyse şimdi kızın solgun yüzüne bakıyordu. O geceden sonra hala derin yaraların içinde olduğunu fark ettiğinde zevkten dört köşe oluyordu yine. Gözlerini tekrar Gryffindor’lu kıza çevirdi ve daha yüksek sesle sırıtmasına son vererek konuşmasına devam etti; ‘’-Ayrıca sizi güldürmek için yapıyorum bunları. Ama eğer korkmak istiyorsanız o ayrı. Korkut bizi diyorsan o zaman korkuturum.’’ Dedi tekrar bakışları Paula’ya gidip gelmişti. Ama bu sefer Gryffindor’lu kıza baktığında elinde bir asa vardı. Yüz hatlarını hiç bozmadan gergin bir şekilde birkaç adım attı. Cüppesinin cebinde ki asa öle hızlı çıkmıştı ki diğerlerinin bunu görmesine fırsat vermemiş gibi görünüyordu. Tek gördüğü şey; kızın koca kafasıydı. Asası, kızın nefesini kesmek istercesine boğazına yapışmıştı. Gözleri açılmış; içinde ki beyaz tabaka fazlalaşmıştı.

Bu sırada kızın asasının hafiften indirildiğini fark etti. Ama tekrar kıza dikkatini verdiğinde başka hiçbir şey düşünmüyordu. Sadece kızı öldürmek geçiyordu içinden. Ne pahasına olursa olsun. Sanki can düşmanıydı. Ama hayır, sadece masum biriydi. Ryan abartıyordu. İçinde ki nefreti, duyguları gizleyemez olmuştu. Tıpkı Paula’da olduğu gibi kendini kaybetmişti. Gözleri hafiften kısılarak yere eğilmeye başlamıştı. Derin bir nefes aldı ve asasını hafiften geri çekerek kızın nefes almasına izin verdi. Kendisi aydı durumdaymış gibi daha da büyük bir nefes alıp geri bıraktı ve gözlerini kıza dikti. Ağzından dökülen birkaç söz kendini ifade etmişe benziyordu; ‘’-Sakın Bir Daha Bana Asanı Kaldırma, Ufaklık. Yoksa Seni Şurada Öldürürüm. ’’ Dedi ve göz kırparak yüzünde sinsi bir ifade oluşturdu.

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Artık her şey birbirine girmişti. Kimse kimseyi dinlemiyor gibi birbirlerine laf söyleyip duruyordu. Havada uçuşan hakaretler, tehditler, güç gösterileri. Paula, Annie’yi aramak için geldiğine geleceğine pişman olmuştu. Elinden gelse herkesi susturmak ve oradan kaçmak için vakit kazanmak adına ‘’ Yeter! ‘’ diye bağıracaktı. Fakat kendisini tutup olacakları izlemeye devam etti. Henüz ağzını açmamıştı ki, Melinda’nın asasını Eista dene kadına doğrulttuğunu gördü. Melinda, tehditvari konuşmasında, Eista’nın kim olduğunu bildiğini söylerken, Paula ise kafasında oluşan yeni soru işaretleri ile onlara bakıyordu. Bir diğer Gryffindorlu arkadaşı, Annie’nin ikizi Blair ise Melinda’yı sakinleştirmek için uğraşıyordu. Kızın kulağına fısıldadığını her ne kadar duymasa da, büyük olasılık oradan gitmeleri için bir yol bulduğunu söylüyor olmalıydı.

Paula da oradan gitmek istiyordu; fakat Prudéncia, Edward ve Eista denen kadının gözleri hepsinin üzerindeydi. Bu yüzden olduğu yerden kımıldayamıyor ve susmaktan başka bir şey yapamıyordu. Ta ki Edward’ın imasını duyana kadar da susmayı sürdürdü. Elinden gelse bir hamlede onu bulundukları yerden bambaşka bir boyuta gönderecek ve hayatına son verecekti. Bunun için sabırsızlandığı anlardan bir tanesini yaşıyordu. O yaşadıklarını kimseye deşifre etmezken, Edward’ın korkusuzca imalarda bulunması Paula’yı zor duruma sokuyordu. Çevredekilerin kendisini anlamsızca izlediğini fark ediyor gibiydi. Herkesin sorgular bakışlarını üzerinde hissediyordu sanki. İçinden durmak bilmeyen bir saat her tik tak edişinde bombanın patlamasına daha da yakınlaşıyordu. Nitekim Melinda’ya gösterdiği tepkiden sonra iyice çığırından çıkan Paula daha fazla dayanamayarak asasını Edward’ın boğazına dayadı.
‘’ O zaman önce benden başla kendini beğenmiş. Bakalım aşk acısı çeken yüreğin eskisi kadar acımasız mı? ‘’
Paula Edward’a rest çekiyordu. En derin yaralarına tuz basıyordu. Elinden geldiğince asayı çocuğun boğazına bastırdı. Artık ağzından çıkacak tek bir sözle Edward bir ölü, Paula ise bir mahkum olabilirdi. Vermek istediği izlenim her ne kadar bu olsa da, amacı ancak sersemletmekti. Edward’ın asa boğazına dayalı iken yapabileceği tek şey, Paula’yı sakinleştirmek olabilirdi.

Rp Out: Büyüler düello sistemi ile kararlaştırılmıştır, sonuçlar buna göredir.

Banned

Gözleri sinirle kızı süzmeye devam ederken hışımla ona yaklaşan birini fark etti. Daha kafasını çevirmemişken boğazında bir asa hissetti. Kim olduğunu kızın kokusundan anlamıştı. Saniyeler geçtikçe boğazına dayanan asanın olduğu yer biraz daha acımaya başlıyordu. Kıza doğrulttuğu asayı aşağıya indirerek kızın konuşmasını dinledi. Gözlerini ona dikmişti; tek ilgi odağı Paula’ydı. Derin bir nefes aldı ve asasına davranmadan boğazında ki asanın sert bir şekilde yere doğrulmasını sağladı. Kıza büyü yollayacağı zaman birkaç saniye ötedeydi. Belki de daha yakın. Asayı kıza doğrulttu ve kendinden emin, soğuk bir sesle sesinin kalınlığını ölçtü resmen;

‘’-Bunu Öğrenmenin Bir Yolu Var, Bebeğim.’’

Asası titremiyordu. Heyecanlansa da bu zafer kazanmanın heyecanı olacaktı. Ve ya kaybetmenin üzüntüsü. Bir an duraksadı.. Kızın söyledikleri aklına gelmişti; Silvia, hala kalbinin köşesinde yatıyor muydu? Kalbi nefes alırken, bıçak saplanmış bir canlı gibi can çekişiyordu. Acısını dışarıya vuruyordu. Fazla duygusal davranıyordu. Gerektiğinden çok fazla acıma duygusu besliyordu kalbinde. Belki de yanılıyordu. Kimseye aşık olmaması gerekiyordu. Ama bunun için çok geçti. Birine çoktan aşık olmuştu bile; Pers. Onun için hayatını bile verebilirdi. Ne pahasına olursa olsun onu her zaman korumaya hazırdı. Gözlerinde ki öldürme arzusunu yenmiş gibi görünüyordu; yapmayı düşündüğü lanetten vazgeçmişti. Onun yerine biraz daha güçsüz gibi görünen ama etkili bir şey deneyecekti; fakat yasak ormanın sessizliğini delen bir ses duyuldu. Paula’nın sesi.. Bir büyü denemişti bile..

» Gelecekten Gelen Belirtiler

Uzaktan Gelen Uğultular ~

Uzaktan Gelen Uğultular ~

Similar topics

Similar topics