'' Pek belli olmasa da biz Çek'iz hayatım. Ailem oldukça karışık aslında ama soy bakımından. Kan bakımından hiç Muggle kökenli tanıdığımız yok ne yazık ki. Bir ara evimizde çalışan kahya kadın hariç. Doğrusu büyükanneni bir gün görmeye gitmek isterdim senle Li. Mugglelar hakkında öyle çok şey öğrenmek istiyorum ki. Annem oldukça takıntılıdır bu konuda. Bu yüzden evdeki kahya kadınla da konuşma fırsatım hiç olamadı.Bildiklerini bana öğretmeye ne dersin? Bu gece bizim yatakhaneye gelip biraz laflarsın belki. Hem sana yakın arkadaşlarım Annie ve Aislin'i de tanıştırırım. Ne dersin küçük kardeşim? ''

Li kulaklarını dört açmış kızı dinliyordu. Gerçekten farklı bir ailesi vardı. Ama Li, Paula'yı takdir etti annesi o kadar baskıcı olmasına rağmen mugglelara değer veriyordu. Ama asilliği yüzünden de okunmuyor değildi. ''Seve seve canım seve seve gerçekten mugglelar çok farklılar büyük annem uzun uzun anlatır. Aslında çok zekiler düşünsene asanın olmadığını. Evlerinden işyerlerine bir saatte gidiyorlar ama hayatlarından çok mutlular. Birde büyücü cadı gibi şeylere çok yabancılar. Çizgi film diye çocuklara izletiyorlar. Cadı dedikleride altında süpürgesi olan yeşil suratı dik dik saçları olan şişman bir kadın. Çok komik bununla ilgili bir sürü film var bende birgün birlikte izleriz.'' dedi yine hızlı konuşmuştu. Bu kadar uzun konuşmasına rağmen kızın hiç sıkılmaması hoşuna gidiyordu. Kıza baktı artık onunda bir dostu vardı. Cüppesinin cebindeki asayı daha çok iyi kullanamamasına rağmen Paula bir şey olucak olursa onu çekmekten korkmayacaktı. Ve onu seve seve büyük annesi ile tanıştırabilirdi. Büyük annesi biraz huysuz olsada asla kin beslemezdi içinde. Düşüncelerinden sıyrıldı ve ''... gelirim tabi. Pijama partisi yapıyoruz desene.'' dedi ama kız arkadaşları ya Paula gibi değillerse, ya Li' ye gülerlerse. Li'nin biraz uyum problemi vardı hemen herkesle anlaşamazdı. Paula'ya baktı Paula onu kız kardeşi gibi görüyorsa bu korkusunu ona söylemeliydi. ''Şey ablacım bu arkadaşların sence beni severler mi? '' dedi ufak bir çocuk gibi.

''Seve seve canım seve seve gerçekten mugglelar çok farklılar büyük annem uzun uzun anlatır. Aslında çok zekiler düşünsene asanın olmadığını. Evlerinden işyerlerine bir saatte gidiyorlar ama hayatlarından çok mutlular. Birde büyücü cadı gibi şeylere çok yabancılar. Çizgi film diye çocuklara izletiyorlar. Cadı dedikleride altında süpürgesi olan yeşil suratı dik dik saçları olan şişman bir kadın. Çok komik bununla ilgili bir sürü film var bende birgün birlikte izleriz.''

Paula cadılarla ilgili olan kısma biraz bozulmuştu. Ne de olsa Mugglelar hiç görmedikleri bir yaratığı şeklederken abartabilirlerdi ama içlerinden hiç biri mi onları görmemişti. Cadılar da gayet normal görünen birer insandı. Onların da vücutlarında dolaşan sıvı kandı. Bunlara dair Li ile oldukça uzun tartışmalar yapabilir ve öğrenmek istedikleri için küçük kardeşini saatlerce ayakta tutabilirdi. Fakat bunun şimdi ne yeri, ne de zamanıydı.

Yavaş yavaş oturduğu yerden kalkmaya hazırlanırken sorduğu soruya Li'nin verdiği cevap oldukça sevindiriciydi. Şimdi bu sevincinin bölünmesini sağlayan durum için yatakhaneye çıkıp kızları haberdar etmesi gerekiyordu. Li hakkında en ufak garip bir tepki, onu çok kırabilir, hatta Paula'nın da arkadaşları ile arasının bozulmasına sebep olabilirdi.
Tam bu düşünceler beynini kurcalıyordu ki, Li Paula'nın beklediği gibi malum soruyu soruverdi. Paula her zamanki anaç tavrıyla cevap verirken, kendisi de biraz tedirgindi:

'' Merak etme Li. Benim sevgili küçük kardeşim. Seni sevmemeleri için bir sebep yok ki. Hem onları görünce sen de çok seveceksin. Hepsi çok şirin kızlardır. ''

Paula Li'nin endişelerini anlıyordu. Arkadaşlarının onu üzmeyeceğine her ne kadar emin olsa da, gidip hemen kızlarla konuşmalıydı.
'' Pekala, madem akşam toplanıyoruz. Senin için biraz süt aşırmam gerekecek. El yapımı sıcak çikolata içeceğiz çünkü. Merak etme Li. Çok eğlenceli bir akşam olacak. ''

Cübbesinin altını temizlerken, küçük kardeşine sevimli bir gülümsemeyle baktı. Yanağından hafifçe makas alıp, ona da çok geç kalmamasını tembih ederek, yatakhaneye doğru hızla uzaklaştı.

'' Merak etme Li. Benim sevgili küçük kardeşim. Seni sevmemeleri için bir sebep yok ki. Hem onları görünce sen de çok seveceksin. Hepsi çok şirin kızlardır. ''

Paula'nın bu sözleri üzerine Li rahatlamış gibi gözüküyordu ama aslında daha da tedirgin olmuştu. Paula arkasını döndü ve hızlı adımlarla uzaklaştı. Li onun arkasından bakerken tedirginliği yüzünden okunuyordu. Cüppesinin cebinden çıkardığı lastik ile beline kadar uzanan saçlarını topladı. Daha sonra dosyasından beyaz bir kağıt çıkardı ve büyükannesine mektup yazmaya başladı. Baykuşu pig büyükannesinin kucağına mektubu bırakınca büyükannesinin çığlığı kulaklarında çınladı. Li gülmekten alamamıştı kendini.

Çalıların arasında ki boşluktan gölün üzerine düşen gün batımının güzelliğini inceledi. Ve yazmaya başladı;

Tatlı böceğim;
Ben çok iyiyim ve muhtemelen yazın seni tanıştıracağım çok tatlı bir abla buldum kendime. Burası o kadar güzel ve gizemli bir yer ki her geçen gün yeni bir yer yeni bir sır keşfediyorsun. Şu an gün batımının, göl üzerinde bıraktığı o muhteşem yansımayı izliyorum. Keşke senide getirebilsem buraya. Bu arada gönderdiğin hırkayı ve pijamaları aldım canım çok çok teşekkür ederim. Annemler nasıl? iki günde bir sana mektup gönderdiğim için onlara pek zaman ayıramadım bol bol öp onları. Neyse sana ablamdan bahsedeyim çok güzel siyah saçları olan beşinci sınıf bir kız. Ailesi safkan annesinin mugglelara biraz takıntısı var ama kız tam tersi. Senden bahsettim öyle ilgi duydu ki. Bu arada adı da Paula. Bu arada bana ördüğün uzun hırkadan bir tane de ona örermisin. Hemen hemen aynı kilodayız boyu biraz uzun benden. Neyse büyükannecim. Evdeki herkesi özellikle seni kocaman öptüm.

Li mektubu bir kez daha okudu. Bir tanesi çok özlemişti onu. Gün batımına son kez göz attıktan sonra ayağa kalktı sendeledi tekrar oturdu. Saçı ağaca takılmıştı. Bu kadar uzun saçı zapt etmek zordu. Saçını ağaçtan kurtarıp ayağa kalktı ve baykuşhanenin yolunu tuttu. Bir yandan da akşam tanışacağı kızları düşünüyordu. Kesin sevmeyeceklerdi Li'yi, yada hemen onun ne kadar garip olduğundan bahsedeceklerdi. Li kafasını sağa sola salladı, '' Bu kadar olumsuz olmak zorundamısın Itami.'' dedi kendi kendine. Li cevap verdi; '' Ne yapayım elimde değil.''. Itami '' Hıh '' yaptı ve Li' yi yanlız başına bıraktı.

Li bunu çok sıklıkla yapardı iki ismini karşılıklı konuştururdu. Biri iç sesi diğeri kendisiydi. Li kendi kendine güldü ve hızlı adımlarla şatonun yolunu tuttu.