|  Konu: Geri: Sevinçli Karşılaşma Paz Kas. 16, 2008 6:43 pm | |
| Pierre’den cevap geldi. Komik bir hali vardı;
"Şey ben mi tanıtayım kendimi?" dedi. Biraz utanır gibi oldu. Violet başını salladı. Pierre gibi bir insanı tanığı için mutlu oldu. Sanki Pierre'nin söylediği her söz günün yorgunluğunu üstünden ataya yetiyormuş gibi geliyordu Violet’e. Pierre devam etti;
"Tamam, başlıyorum o zaman; ben gördüğün gibi az buçuk yakışıklı, komik, eğlenceli, içi içine hiç bir zaman sığmayan, çocuk canlısı bir insanım. Özelliklerim bir insana uyuyor değil mi?". Bu sözler yine Violet'in kıkırdamasına sebep oldu. Pierre’de ona gülümsemişti. Violet dinledi
"Burada yanlız ben yokum. İstersen sen de kendinden bahset. Bu arada bana Pierre diyeceğine Pier dersen çok sevinirim.
Adım çok fazla hoşuma gitmiyor da." Dedi Pier.
Violet Pier’in ilk sözlerini biraz kaba bulmuştu ama kendini anlatmanın arkadaşlıkları için iyi olduğunu düşündü.
Sakinleşmeye çalışarak aklında söyleyeceklerini hazırladı.
“Eee, tamam o zaman. Benim görünüşüm böyle. Eee, zaten görebiliyorsun. Iğğ, bunun dışında ben bazen çabuk sinirlenip kırıcı olabiliyorum. Anlayacağın biraz asiyim. Ve bunun dışında senin gibi bende eğlenceli biri olduğumu düşünüyorum. Eee başka… Başka; kendi yaşıtlarımla gezmeyi severim. Gerçi burada pek arkadaşım yok. Ailemden bahsedeyim; ben ailenin tek kızıyım. Ayrıca melezim. Annem bir muggle. Babam ise bir büyücüydü. Ama kim olduğu belli olmayan pislik bir ölüm yiyen tarafından öldürülmüş. Neyse buraları geçelim. Anlayacağın bende böyle bir insanım. Kısaca tanıştığıma memnun oldum.” Dedi. Ve arkadaşının kendisi hakkındaki yorumlarını merak ettiğini hafif büyümüş gözlerle ima etti. |
|
| | Konu: Geri: Sevinçli Karşılaşma Paz Kas. 16, 2008 8:16 pm | |
| Pier Violet'in "Ailemden
bahsedeyim; ben ailenin tek kızıyım. Ayrıca melezim. Annem bir muggle.
Babam ise bir büyücüydü. Ama kim olduğu belli olmayan pislik bir ölüm
yiyen tarafından öldürülmüş." sözünde biraz hüzünlenmişti. Çünkü: onun bir ailesi yoktu kendi kendine " Boşver oğlum Pier aileni tanımaman senin suçun değil ya" dedi. Violet'in beklediği cevabı "Çok güzel yani seni sinirlendirmemeliyim öyle mi! Uğmarım kedin de sana çekmemiştir." diyerek güldü. Böyle saçma ve sinir bozucu esprileri çok güzel yaptığını düşünüyordu. Fakat kendisi hoşlansada başkalarıını sinir etmek için bire bir alet olduğunu düşünüyordu. Pier ve Violet artık neredeyse gölün etrafında beş tur dönmüşlerdi.
Pier üzerindeki ıslak giysilerden dolayı biraz üşüyordu. Ama biraz yani. Violet'e dönerek" Burası biraz soğuk mu oldu? Yoksa bana mı öyle geliyor?" diye sordu. Bunu sorarken tüyleri diken diken olmuştu. Fakat bunu belli etmemeye çalışıyordu. Aklına süper bir fikir gelmişti, bu fikiri açıklamaya karar verdi " Violet ben böyle sırılsıklamken biraz daha dışarda durusam ya donacağım yada hastalıktan ölüp gideceğim. Yani diyorum kii artık Hogwarst'a dönelim mi? Tabi gelmek istersen. Gelirsenn ben üstümü değiştiririm sonrada ortak salonda buluşuruz olur mu?" diyerek Violet'e masum bir bakış attı. Aynı kedisi gibi, üstüne bir de "Miyav" derse tam kedisi olavaktı. Violet'e baktı onu düşündüğünü gördü...
|
|
