Öncesi İçin: Tıkla!

Patlamış ve sönmüş sokak lambaları. Hoş olmayan bir cadde. İnsanların alışveriş heyecanı. Karışık bir ortam. Johnny, anne ve babası adımlarını biraz daha hızlandırarak Baykuş Dükkanı'na doğru ilerlemeye başladı. Sihirli Hayvanevine uğramalarına gerek yoktu çünkü kendine evcil bir hayvan olarak sadece bir adet siyah bir baykuş almayı düşünüyordu.

Zihninden geçen tüm düşünceler onu yanıltıyordu. Hogwarts hakkındaki tüm düşünceler. Ve heyecanlanıyordu. Hogwarts'a gideceği için. Mutluydu. Yeni büyüler öğreneceği için. Korkuyordu. Ailesinden uzak kalacağı için. Yanılıyordu. Düşünceleri onu çarpıttığı için. Şaşırıyordu. Hogwarts'ın gizemi karşısında. Ve meraklanıyordu. Hogwarts için. Orayı merak ediyordu. Nasıl bir yer olduğunu merak ediyordu. İhtişamını merak ediyordu.
Her zamanki mugglevari kıyafetleriyle Baykuş Dükkanının önüne yaklaştılar. Üstünde soğuk havalardan kaynaklanan bir adet ince bir manto vardı, onun hemen altında ipekten yapılmış narin ve mavi renkli beyaz çizgili gömleği vardı. İçinde de akleti. Pantalonu ise siyah renkteydi. Kadife bir pantalon ve mavi çizgileri vardı. Spor bir pantalondu. Pantalonun altında, pantalona gizlenmiş bir halde kırmızı çizgili, siyah spor ayakkabısı gözlerden ıraktı.

"Anne bana Hogwarts'ı anlatsana." Annesi biden duraksadı. Yerden onu bir şey çekiyormuş gibi duraksadı. Elindeki kitaplarla dolu poşeti babasına vererek konuşmaya başladı. "Madem çok istiyorsun beş dakikamı sana ayırabilirim." Bir yandan da az önce yaktığı sigarasını içiyordu. "Hogwarts günümüzden çok önce kurulmuştur. Dört kişi birleşerek kurmuştur bu kadim büyücülük okulunu. Salazar Slytherin, Rowena Ravenclaw, Helga Hufflepuff ve Godric Gryffindor. Zaman içinde bu kişiler binalara ayrılmıştır. Gryffindor'a cesurlar, Slytherinlilere kurnazlar ve sinsiler, Ravenclaw'a zekiler gitmişler. Hufflepuff ise ayrım gözetmeksizin herkesi binasına davet etmiş ve öğrencileri Seçmen Şapka seçiyormuş. Her yıl 1 Ekim tarihinde Hogwarts'da büyük bir şölenle yaşlı şapka birinci sınıfları binalarına ayırır." Babası sabırsızlığını hareketlerine vurmaya başlamıştı bile. Ayaklarını sert bir şekilde yere vuruyor ve ağzından şapırdatmaya benzer sesler çıkarıyordu. "Neyse sonra devam edelim." Annesi Johnny'e onaylar bir bakış attı ve babasına verdiği kitapları geri almadan önünde durdukları baykuş dükkanına girdiler.
İçerisi yarım yamalak bir halde doluydu. Birkaç yetişkin ve kollarına girmiş Hogwarts öğrencileri. Johnny baykuşları teker teker incelemeye başladı. Sağ tarafında, merdiven basamağının hemen önünde bir tepeli baykuş vardı. Ama bembeyazdı. Yılın ilk karı gibi bembeyaz. Sol tarafında, camekanın arkasında ise bir tane daha tepeli baykuş vardı. Bu da yeşil bir baykuştu. Küçük ayaklarını yere vura vura önüne konan bir gıdım yemi yiyordu. Tam önünde ise aradığı baykuş duruyordu. Tepeli bir baykuş değildi. Simsiyahdı. Gecenin zifiri karanlığı gibi simsiyah ve uzun bir gagası vardı. Ayakları ise siyah tüylerinin altına gizlenmişti. "Bunu alıyorum, şu siyahı." Dükkanın sahibi topuklarını yere vura vura ilerledi ve baykuşun kafesinden tutup Johnny'e verdi. "Kaç galleon." dedi babası ilk defa yumuşak bir ses tonuyla. "15 Galleon, 22 Sickle." Johnny'nin babası Eriq ceplerini karıştırarak parılparıl parıldayan galleonu buldu ve dükkan sahibine verdi. Johnny kendinden memnun bir halde kapıdan dışarıya çıktı. Şimdi ise Kazan Mağazasın, iksir malzemeleri almaya gideceklerdi. Daha şimdiden burnuna kazanlarında kaynatılmış ve tam kıvamına gelmiş iksir kokuları gelmeye başlamıştı.

Sonrası İçin: Tıkla!

Gwen baykuş almak istiyordu. Bu yüzden Diagon yolunda ağır ağır ilerliyordu. Bir şey dikkatini çekmişti Gwen'in. Meydanda duran köpek. Ne kadar da şirin ve masumdu. Gwen bu köpeği çok sevmişti. Böyle bir köpeği olsun istemez miydi? Ah böyle bir köpeği olması için nelerini vermezdi? Köpeği izliyordu Gwen. Dikkat çektiğini anlayınca yoluna devam etmek zorunda kaldı. Dükkan uzaktan görünüyordu. Sadece birkaç adım atması gerekiyordu dükkana varabilmesi için. Dükkanın önündeydi Gwen. İçeri girdi. Görevliye:


''Baykuş almak istiyordum. Baykuşları görebilir miyim?''


dedi. Görevli:


''Baykuşlar şurda işte. İstediğinizi seçip alabilirsiniz.''


''Sadece bunlar mı? Başka hiç baykuşunuz yok mu?''


diye sordu Gwen şaşkın bir şekilde.


''Üzgünüm. Bütün baykuşlarımız bunlar.''


''Peki o halde şunu istiyorum.''


dedi Gwen eliyle göstererek. Görevli istediği baykuşu Gwen'e verdi:


''Buyrun küçük hanım.''


dedi. Gwen ücreti sorduktan sonra çantasından tutarı çıkardı. Görevliye uzattı parayı ve dükkandan çıktı.

Chuck dükkana girdiğinde dükkanın içindeki baykuşların sesleri dışında hiçbirşey duyamıyordu.Biraz ilerledi ve tezgaha doğru yanaştı."Bakar mısınız"derken sesi çok tizdi.Ama onun sesini duyan adam arkadan kafasını çıkardı.Bir selam verdi ve 5 dakika beklemesini rica etti.
Chuck o sırada etraftaki baykuşlara bakınmaya başladı.Aralarında vücuduna göre kocaman gözleri olan kahverengi küçük ama asil duruşlu bir baykuş dikkatini çekti.
O anda o baykuşu alacağına karar vermişti ki dükkanın sahibi seslendi."O baykuşu beğendiğine eminim."
Evet dükkanın sahibi haklıydı.O baykuşu alıcaktı.ücretini ödeyip kapının dışına bekleyen anne ve babasının yanına koştu.

Betty üzgün bir şekilde Diagon yolunda ilerliyordu.Kafası çok karışıktı.Arkadaşına noel hediye olarak ne alsam diyerek geziniyordu.Birden aklına Baykuş dükkanı geldi.Hemen içeri daldı.Arkadaşıma bir baykuş alsam çok sevinir diye geçirdi içinden.Sonra birden içini bir hüzün kapladı.Onun bir hayvanı yoktu.Galiba arkadaşından önce kendine yoldaşlık edebileceği bir baykuş alsa daha mutlu olacaktı.Kararını verdi ve kendine hemen bir baykuş seçmeye koyuldu.Hepsine teker teker baktı.Birden gözüne bir baykuş takıldı.Bu diğer baykuşlar gibi değildi.Betty'nin gözünün içine bakıyordu ve sanki beni al dermişcesine gözleriyle konuşuyordu.Betty baykuşu çok sevdi.Bir dakika bile durmadan hemen baykuşu aldı.Satıcı:O en gözde baykuşumuzdı..Özellikle ben ona çok şevkat duyardım.Gerçekten onu seçtiğin için çok şanslısınız bayan Betty Helen.Betty büyük bir sevinçle baykuşu satın aldı.Sanırım arkadaşının doğum günü onun için büyük bir mutluluğa sebeb oldu....