Burda ne işin var(anlaşmalı)

Gezgin

Stel o gün dersletden çok sıkılmıştı.Bu sene dersler daha da zorlaşmış olunca iyice bunalmıştı.Ortak salonda oturuyor bir şeyler düşünüyordu.Birden aklına bir fikir geldi..Oraya "yasak" dedikleri bölgeye gitmek istiyordu.Orayı çok merak ediyordu...Ama"ya başım derde girerse"diye de düşünmeden kendini alamıyordu.Karar vermişti oraya gidecekti...Cesurdu,bunu yapabilirdi.Ama ilk önce kızları atlatması gerekiyordu.Ayağa kalktı kızlardan biri:
Nereye gidiyorsun Stel
Şimdi ne cevap verecekti.Acele etmesi lazımdı.Sonunda bir bahane uydurabildi:
Gece geç yattım uykum var biraz dinleneceğim dedi ve hızlıca adımlarla dışarı çıktı.İşte gelmişti..Karanlıktı buraı yeşillikler insanın için açmıyordu...Stel başta biraz korktu ama ilerlemek isityordu..ki bi çıtırtı duydu arkasını döndü vee

Gezgin

Yeni dönem kısa süre önce başlamıştı, yeni birinci sınıflar ve transfer öğrenciler gelmişti. Dersler biraz daha ağırlaşacaktı ama kimin umurunda, Hogwarts'a dönmüştü artık, büyülerin serbest olduğu yere. Akşam, ter içinde yataktan kalktığında düşüdüğü şeyler bunlardı Melodia'nın, gördüğü o korkunç kabus değil... Gördükleri aklından bir anda uçup gitmiş gibiydi. Ama kendini garip hissediyordu, sanki bir şeyler bilinçaltına işlenmiş gibiydi... Oturduğu yerden etrafına baktı. Herkes mışıl mışıl uyuyordu. Kapkaranlık odayı dolunayın ışığı aydınlatıyordu. Sessizliği bozan, Melodia'yı daldığı yerden ayıran şey kızlardan birinin horlaması oldu. Sessizce güldü, aslında biliyordu normalde böyle birşeyde gülme krizlerine girerdi ama uykusu vardı ve sessiz olmalıydı.

Örtüyü üzerinden atıp, ayağa kalktı. Dolabına doğru ilerledi. Pijamasının altını çıkarıp kalın birşeyler giydi, üzerine de cüppesini geçirdi, ayakkabılarını giydi. Yüzüne de yıkadıktan sonra salona doğru indi. Asasını kaldırdı ve "Lumos!" dedi. Asadan çıkan ışık, etrafı aydınlatıyordu. Yasak ormana gitmesi gerekiyormuş gibi hissediyordu, birşey onu çağırıyordu sanki... Ortak salon da boştu. Onu engelleyecek birileri yoktu etrafta. Koridorlara çıkınca, şişman hanımın da uyuduğunu gördü. Merdivenlerden olabildiğince sessizce indi, Mrs. Norris'in geceleri bile ne zaman, nereden çıkacağı belli olmazdı.

Bahçedeydi artık, daha rahat davranabilirdi. Kargaların, kurtların seslerini duyuyordu ama hiç korkmuyordu. Zaten cesareti yüzünden Gryffindor olmamış mıydı... Okulun bekçisinin evinde de ışıklar yanmıyordu. Yasak ormandan içeri girdi. Buraya daha önce hiç gitmemişti. Kurallara uymaya özen gösterirdi Melodia. Yakında buraya neden yasak orman denildiğini anlayacağını hissediyordu... Ağaçlar daha farklıydı sanki burada. Nefretle yaşlanmış gibiydiler, düzensiz halleri, kabukları, sanki düşenebiliyorlarmış gibi hissettirmişti ona. Bir anda yere düştü. Bir dala takılmıştı, ama orada daha önce hiçbir şey olmadığına emindi. Daha da içerilere gittikçe, sesler artıyordu. Koşturan at adamları duyabiliyordu, uluyan kurtadamları da. Dolunay olduğunu biliyordu bugün, ne kadar sık ağaçlar içinde görülmese de... Tüyleri diken diken olmuştu, titriyordu doğrusu.

Bir anda önüne karanlık bir silüet çıktı Melodia'nın. Korkuyla çığlık attı, karşısındaki kişi de çığlık atıyordu. Bütün orman onların sesleriyle yankılanıyordu. Birkaç saniye sonra ikiside sustular. Melodia hemen asasını çekti. Tedbir almaktan zarar gelmezdi. Ama asayı silüete doğru tutunca, ışıkla, kızın cüppesinde Gryffindor armasını gördü. içi rahatlamıştı bir anda, asasını indirdi. Bu kızı daha önce ortak salonda görmüştü ama tanışma fırsatları olmamıştı. Onunla ilgili tek bildiği şey dördüncü sınıf olduğuydu. "Ben Melodia, Melodia Lauren Waldorf. Üçüncü sınıf." dedi elini uzatarak. Ama kız daha konuşamadan ormanın içlerinden gelen acı dolu bir sesle irkildiler ikside.

Gezgin

Stel arkasını döndüğünde çığlık attı...Asasına davrandı ama kızda Gryffindoor armasını görünce rahatladı...
Melodia Lauren Waldorf.3.sınıf
Kimdi bu kız...Bu saatte burada ne arıyordu..Üstelik Stel çok şaşırmıştı..Melodia kendi binasındandı..Ağzı açık kalmıştı.Slytherin olsaydı bir derece anlayacaktı ama çok şaşırmıştı...Rüzgar o sırada şiddetini artırmış fırtına çıkmıştı.Ağaçların rüzgardan sallanışı ses yapıyordu ve Stel gittikçe korkmaya başlamıştı.Melodia'ya baktığında onun da korktuğunu gördü..Ne yapacaklardı şimdi.Rüzgarın uğultusu bir türlü kesilmiyordu....Stel Melodia'ya kendini tanıtmanın daha iyi olacağını düşündü:
Adım Stella Devionne.4.sınıftayım bende.Aslında seni görünce şaşırmadım desem yalan olur.Genelde hep Slytherin ler gelir buraya vildiğim kadarıyla Buraya ilk defa geliyorum,hep merak etmiştim,ama arkadaşlarım karşı çıktılar dayanamayıp geldim.Belki ceza alacağım ama bunu göze aldım.Peki sen niye burdasın.?Yanlış anlama seni sorgulamak değil amacım...

Gezgin

Ormanın içinden gelen seslerle irkilen iki kız, bir süre konuşmadılar. Sessizliği bozan ise karşısındaki oldu. Kızın adı Stella'ydı, meraktan gelmişti ormana. Peki ya merakını gidermek için dolunaydan başka bir zamanı bulamamış mıydı? Akıl edememiş miydi bunu? Evet, o da dolunayda gelmişti ormana, ama kendi iradesiyle geldi denemezdi. Ayakları ve beyni bir olmuş, onu buraya getirmişlerdi sanki. O hatırlayamadığı rüya, kim bilir neler ifade ediyordu... Zaten yakında ortaya çıkardı, hem rüya hem de burada olmasının sebebi. Hey, düşünürken kıza cevap vermeyi mi unutmuştu ne? "Ben mi? Bir rüya gördüm. Ne olduğunu hatırlayamasamda, beni buraya çağırdını biliyorum."

Bir kurt uluması duydu ve asasını yeniden kaldırdı. Titrediğini hissedebiliyordu. Kurtadamlar vardı bu gece, o yaratıklar onları kolayca öldürebilirdi. Vampirler ve diğerleri yetmezdi sanki... Niye gelmişti ki buraya? Rüyayı umursamadan geçemez miydi, ayaklarına engel olamaz mıydı? Gecenin karanlığını, sadece o ve Stella'nın asasından çıkan iki küçük ışık aydınlatıyordu. Ağaçlar, esen rüzgarla yalpalanıyor, dallar sallanıyordu. Rüzgar, ormanın içinden gelen seslere karışıyor, korkunç bir hava veriyordu. Uluma seslerinin arttığına, ayak sesleri de duyduğuna emindi. "Kim var orada?" diye bağırdı Melodia.

İleride karanlık bir silüet göründü, daha sonra bunun bir kurtadam olduğunu farketti Melodia. Genelde bir kaçı beraber bulunurlardı ama yalnızdı bu. Korkuyordu, bir süre hareket edemedi. Sonra, kendine gelip, durumun tamamen farkına varınca, büyük bir çığlık atıp koşmaya başladı. "Koş!" diye bağırdı Stella'ya da. Sık ağaçların arasında olabildiğince hızla geçiyor, hem takılıp düşmemeye, hem de arkasına dikkat etmeye çalışıyordu. "Rictusempra!" diye haykırdı ve asanın ucundan çıkan kırmızı bir kıvılcım kurtadamı vurdu. Biraz tökezlesede, sadece bir kaç saniye yavaşlatmıştı onu. Bir yandan koşuyor, bir yandan büyüler savuruyordu Melodia. Bazıları etraftaki ağaçlara isabet ediyor, parçalanıyorlardı.

Gezgin

Olamaz..Vampirler ve kurtadamlar mı?Bunlarda nerden çıkmıştı şimdi...Korkuyordu Stel titriyordu...Sadece bakıyordu öylesine Melodia'nın sesiyle irkildi ve koşmaya başladı.Koşarken ağaçlara çarpıyor kuru dallar cüppesine takılıyordu.Bir yandan da çığlık atıyordu.Melodia 'nın büyüsü onları sadece bi saniyeliğine yavaşlatmıştı...Bazıları ağaçlara çarpıyordu ama hiç bir yararı yoktu bunun.Strlla Melodia'yaya yardım etmek için cebine koyduğu asasına davrandı büyülerle durdurmaya çalıştılar ama faydası yoktu..Melodia ile koşmaya başladılar yeniden.İzlerini kaybettirmeyi bi iki dk lığına olsada başarmışlardı.İkiside nefes nefeseydi...Stel Melodia'nın koluna baktığında kanadığını gördü.Kendi koluda kanıyordu ikiside yaralanmıştı.Koşarken dallar kollarını çizmişti ama daha büyük bir tehlike onları bekliyordu çünkü Kurtadam tam karşılarında duruyordu.

Burda ne işin var(anlaşmalı)

Burda ne işin var(anlaşmalı)

Similar topics

Similar topics