Göl Kenarında

Gezgin

Melodia, yatakhaneden çıktı, göl kenarına gidecekti. Öğrencilerin gürültüleriyle dolu olan koridorları geçti. Dışarı çıktığında içinde bir rahatlık hissetti, sessizlik. Kısa bir yürüyüşten sonra göl kenarına gelmişti. Her zaman öğrencilerle dolu olan bu yer, şimdi bomboştu. Burası, onun okulda en sevdiği yerdi. Canı sıkıldığında, yalnız kalmak istediğinde, üzgün olduğunda hep buraya gelirdi. Gölün kenarındaki, büyük meşe ağacının altına oturdu. Bu yüzlerce yıllık ağaç, ona huzur veriyordu.

Hava soğuktu, ama diğer akşamlara kıyasla çok daha iyiydi, yağmur yağmıyordu. Dizlerini vücuduna, ellerini hırkasının içine doğru çekti. O an istediği tek şey, yeni birileriyle tanışmaktı. Evet, arkadaşları vardı ama tanımadığı da o kadar çok kişi vardıki. Gözünü göle dikti. Havanın kararmasıyla, göle de kopkuyo bir renge bürünmüştü. Üstüne yansıyan dolunay ise muhteşem bir görüntü oluşturuyordu. Melodia, düşüncelere, hayallere daldı.

Gezgin

Yalnızlık,bütün bedenini sarmaya başlamıştı,en ufak bir şeyde ağlamaya,herşeye kırılmaya başlamıştı ki hiç iyiye işaret değildi bu.Hata kendisineydi tabii.Gözü hep yükseklerde,yani Slytherin ve Ravenclaw öğrencileriyle arkadaşlık kurmak istemişti.Yatakhanede hep onlara karşı soğuk davranmış ve çekinmişti.Melodia adlı kız tam o sırada yatakhaneden çıktı.Ultio ilk başta hiç renk vermedi,ayak sesleri artık kulağına gelmeyince,yatağının üstünden zıplayarak kalkıp cama koştu,göle gidiyordu doğru zaman....

Kalbi küt küt atıyordu,ilk defa birine "Selam Ben Marla,sen?"diyecekti.Yüzünün kıpkırmızı olucağını,kelimeleri telaffuz edemeyeceğini biliyordu.Ellerini kırkasının kolları içinde saklayarak yürümeye devam etti,Melodia'yı görünce olduğu yerde dondu kaldı.Ya onu terslerse-ki öyle birine benzemiyordu-ya Marla onunla anlaşmazsa,ya da kzıın tonla arkadaşı varsa ve onu ismezse,bu düşünceler beynini kemirirken,büyük,ulu meşenin yanına gelmişti bile-ya şimdi ya asla-
"Selam ben Marla..."cevabı beklemeye başladı.Gözü aya kaydı,dolunay^dı.Normalde olsa gözleri parlardı ama mat lensleri vardı.Çok rahat değillerdi ama en azından parlamıyorlardı.

Gezgin

Yanına bir kız gelmişti. Adının Marla olduğunu söylüyordu. Bu kızı ortak salonda defalarca görmüştü. Herkese soğuk davranıyordu, tartışmak istemediğinden onunla daha önce hiç konuşmamıştı. Zaten kızı yanında gördüğü kişiler genelde Ravenclaw'lulardı. Ama şimdi burdaydı ve ona selam veriyordu.

"Memnun oldum. Ben de Melodia, Melodia Lauren Waldorf. Otursana."

Biraz sağa doğru kaydı ve ona ağacı sırtına yaslayabileceği şekilde oturabileceği bir yer açtı. Kızın yüzüne baktığında hem bir mutluluk, hem bir hüzün görüyordu Melodia. Doğru mu düşünüyordu bilmiyordu fakat ona kız çok yalnız, içini dökmek isteyen biriymiş gibi geliyordu.

Gezgin

"Memnun oldum. Ben de Melodia, Melodia Lauren Waldorf. "Otursana."
Uzun zamandır duyduğu en güzel,en ahenkli kelime olmuştu.Melodia ona oturması için yer verdi.Marla gülümsemeye çalıştı ama berbat bir gülümsemesi vardı,hem de dişlerinin gözükmesini istemiyordu.
"Teşekkürler..."diyebildi ancak,bunu onun duyup duymadığından emin değildi.Gökyüzüne,aya baktı "Teşekkürler!"diye fısıldadı.Melodia'nın duyamayacağı bir tonla söylemişti bunu.Sonunda bir arkadaşı vardı,bütün arkadaşalrıyla Dolunay'da tanışıyordu ,o yüzden her yeni arkadaşta aya teşekkür etme alşkanlığı vardı.
"Marla Ultio Charlens.Belki Jenny ve Svet'i tanıyorsundur.Kuzenlerim..."bunu söylemenin ne kadar şaçma bir şey olduğunu,ancak ağzında çıktıktan sonra anlayabilmişti:
"Şey...sanırım iletişim kurma konusunda biraz zayıfım...."yeni arkadaşı onu anlamış olmalıydı.Hafif tebessüm edip,saçlarıyla oynamaya başladı.

Gezgin

Marla yanına oturduğunda, onun çekingen ve utangaç tavırlarını sezmişti. Birşeyler mırıldanmıştı Marla, ama ne olduğunu anlayamamıştı, gerek de yoktu zaten. Dolunaya olan bakışlarıyla, Melodia onun aydan ne kadar hoşlandığını anlayabiliyordu. Kuzenlerini tanıyıp tanımadığını sormuştu. Zaten bu soru kızın çekingenliğine işaretti. Sonra da:

"Şey...sanırım iletişim kurma konusunda biraz zayıfım...."

"Jenny'yi tanıyorum, Svet'i ise sadece gördüm. Evet biraz ama bunu sorun etmemelisin. Yanımda rahat olabilirsin."

Gezgin

"Jenny'yi tanıyorum, Svet'i ise sadece gördüm. Evet biraz ama bunu sorun etmemelisin. Yanımda rahat olabilirsin."
Anlatmak istediği şeyler vardı,yaşamıyla,arkadaşlarıyla ilgili anlatsa mı,anlatmasa mı karar verememişti.Ne kaybedebilrdi ki:
"Evet fark ettiğin üzere utangacım,aslına bakarsan şu ana kadar bütün arkadaşalrım sırtımdan vurdu beni,belki o yüzden belki de değil,insanlara güvenemiyorum işte."
Melodia'yı baştan aşşağı süzdü,iyi,sevimli,gereği kadar zeki ve gereği kadar cesur biriydi.İNsanları tanıdığı belliydi,iletişim konusunda onun akisne çok becerikliydi.Ellerini beyaza kaçan sarı saçlarına götürdü.Bir tutamı alıp örmeye başladı:
"Sanırm ortak salonda çok soğuk davranıyorum,ama ben Gryffindor'a seçilmeyi başından beri hiç istemezdim.Ravenclaw istiyordum ama,feleğin sillesi işte...Hem Ravenclaw'lılar ben kabul etti o yüzden Gryffindor'luların hepsine pislik gibi davranmak zorunda değilim..."
İlk arkadaşım,hogwarts'taki ilk arkadaşım...Düşüncelri bunu etrafında dönüyordu.Çimenleri yolmaya başladı.5 dakika sonra ne konuşabilecekelrinin planını yapıyordu.

rp out:dizim başladı reklamlarda gelirim...

Gezgin

"Evet fark ettiğin üzere utangacım,aslına bakarsan şu ana kadar bütün arkadaşalrım sırtımdan vurdu beni,belki o yüzden belki de değil,insanlara güvenemiyorum işte.Sanırm ortak salonda çok soğuk davranıyorum,ama ben Gryffindor'a seçilmeyi başından beri hiç istemezdim.Ravenclaw istiyordum ama,feleğin sillesi işte...Hem Ravenclaw'lılar ben kabul etti o yüzden Gryffindor'luların hepsine pislik gibi davranmak zorunda değilim..."

Melodia, Marla'yı dinledikçe, onun için üzüldüğünü hissetti. Bunu istemezdi aslında, çünkü insanların ona acımasından hoşlanmazdı, Marla da hoşlanmıyordur heralde diye düşünmüştü. Yolduu çimenlere baktı, o da heyecanlığında veya canı sıkkın olduğunda böyle yapardı.

"Eğer arkadaşlarınla olanları anlatmak istersen, her zaman dinleyebilirim. Biliyor musun bende eskiden hep Ravenclaw'lu olmak isterdim, küçükken, zekanın binası diye... Biraz daha büyüdüğümde ise babam Gryffindor'daki anılarını anlattı bana. Onları dinledikçe, içimde br Gryffindor aşkı oluştu. Bilmiyorum yardımı olur mu ama unutma ki hepimiz cesaretimizden dolayı Gryffindor'luyuz. Senin düşüncen belki farklıdır ama bence safkan olmakla övünen Slytherin'liler değil, insanlık için hayatlarını feda edebilecek Gryffindor'lular asildir."

rp out: bende dizi izliyorum reklamda gelirim.

Gezgin

"Eğer arkadaşlarınla olanları anlatmak istersen, her zaman dinleyebilirim. Biliyor musun bende eskiden hep Ravenclaw'lu olmak isterdim, küçükken, zekanın binası diye... Biraz daha büyüdüğümde ise babam Gryffindor'daki anılarını anlattı bana. Onları dinledikçe, içimde br Gryffindor aşkı oluştu. Bilmiyorum yardımı olur mu ama unutma ki hepimiz cesaretimizden dolayı Gryffindor'luyuz. Senin düşüncen belki farklıdır ama bence safkan olmakla övünen Slytherin'liler değil, insanlık için hayatlarını feda edebilecek Gryffindor'lular asildir."
Marla hiç böyle düşünmemişti,asil olmak kanla alakalı bir şey değildi.İster meez ol ister safkan,damarlarında dolaşan kan değil önemli olan,ruhtur...
"Hiç böyle düşünmemiştim...mantıklı"diyerek gülümsedi.Belkide Gryffindor'lu olmak o kadar kötü değildir,diey düşündü.Hangi binada olduğun senin karekterinin belli bir kalıp içerisinde olacağı anlamına gelmezdi ya,o da dışarıdan kötü içeriden iyi bir kız olurdu işte.Gözlerini ondan kaıçrdı.Gözler çoğu şeyi belli ederdi.
"Sanırm ilk arkdaşaım sen olacaksın..."

not:terminator^ceğzim az sonra biter xD

Göl Kenarında

Göl Kenarında

Similar topics

Similar topics