"Değişmemek mi ? Kilo aldım be. Olgunlaşmada var tabii. " .Nell gülümseyerek arkasına yasladı. Rose zaten hep böyleydi. Hiç kilo almamıştı , evet inkar etmemek gerek daha olgundu ama asla kilolu değildi. Nell de ne zaman Rose'un yanına gelse hiç gülümsemediği kadar gülümsüyordu. Şimdi gülümsediği gibi , içten ve güven içinde. Belki de bu yüzeden Rose onun en iyi arkadaşıydı. " Evet boşandım, çokta mutluyum. Tim'le bu kadar yürütmemiz bile mucizeydi, onu bunu bırakta sen nasılsın arkadaşım ? " Fısıltıyla konuşacakmış gibi masaya biraz yaklaştı ve çayından bir yudum aldı. Fısıltıyla konuşacak gibi durmasına rağmen normal ses tonuyla;"Biliyorsun babam ölene kadar rahat bir günüm olmadı.." cümlesini yarıda bırakıp derin bir nefes aldı ve devam etti. " Babam ölünce biraz rahatlayacağımı düşünmüştüm ama tam aksi oldu. Onun yanlışlarının yükü bana kaldı. En büyük çocuk olarak tahtı bana kaldı ve ben bu yükü taşıyabilecek kadar güçlü değildim. Taşıyamadım da.. babam yaşarken nasılsam öyle yaşıyordum. Bana göre değildi , bende geçen hafta tahtı bu işi yapabilecek bir kişiye.. Kardeşime bıraktım.." dedi ve gülümseyerek tekrar arkasına yaslandı. Şimdi bunları anlatınca özgürlüğü ve omuzlarından kalkan yükü daha iyi anlıyordu. Belki de en başta bu işe hiç başlamamalıydı.