Yeni Bir Şeylerin Başlangıcı

Gezgin

Gaby şaşkınlıkla asasını ona doğru tutmuş çocuğa bakakaldı. Ne kadar da aptaldı , Gaby'ye büyü yapacak cesareti yoktu ki.. Gaby çocuğa yaklaştı , çocuk asasını daha yukarı , tam Gaby'nin kalbine doğru kaldırdı. Gözlerini devirdi Gab , böyleleriyle uğraşmak için ne zamanı ne de hali vardı. Çocuk Gaby'ye kafa tutuyordu ve Gaby'nin uğursuzluk büyüleri okulda nam salmıştı. Bunun sebebi ise Gaby'nin kardeşine uğursuzluk büyüsü yapmış olmasıydı. Ama çocuk da Gaby'nin canını çok sıkmıştı , yapacak bir şey yoktu. Ve şimdi , uğursuzluk büyüsü yaptığı çocuğun abisi , bir Slytherin'li - muhtemelen 3. sınıf - asasını Gaby'ye dikmişti , sonunu bile bile.. Gaby cebindeki asasına davrandı , daha çocuk ne olduğunu anlayamadan çekmişti asasını , çocuk korkmuş göründü ama bir Slytherin'i öyle çok çabuk korkutamazdınız. Gaby bu yüzden severdi Slytherinlileri -en azından bir kısmını- ama bu çocuk da haddi olmayan derecede kafa tutmuştu. Asası çocuğun kaşlarının ortasına dikili olarak ;

" Bak , tatlım , beni senin beynini dağıtmaya -ya da en azından beynindeki düşünceleri dağıtmaya- zorlama. Şimdi uslu uslu git ve kardeşinin yarasa umacı gibi kokmasını engellemeye çalış ; aksi takdirde sen de onun gibi kokacaksın ve beynin kardeşinin yerini bulacak kadar yerinde olmayacak. "

dedi. Çocuk kendini beğenmiş bir edayla asasını indirdi ve 'Pislik' dedi neredeyse fısıltıyla ama Gaby aldırmadı. O Gaby'yi nasıl görüyor olursa olsun kimseye haksız bir büyü yapmamıştı. Acaba kardeşinin Gaby'ye 'Sectumsempra' yapmak üzere olduğunu da biliyor muydu? Çocuk giderken Gaby arkasından hışımla baktı. Çoğu insan ne kadar garipti.. Asasını tekrar cebine koydu ve hala burnundan soluyarak Sintie , Mia ve diğerlerine bakmak için Ortak Salon'a gitmeyi düşündü. Aynı anda biraz huzura , sessizliğe ve yanlız kalmaya ihtiyacı olduğunda karar kıldı ve tek başına kalabileceği bir yer düşündü. Aynalı oda? Hayır , Riley orada olabilirdi. Peki kütüphane? Hayır , hiç ders çalışma havasında değildi. Göl kenarı? Ah , evet , orası içini açıyordu Gaby'nin. Hem o havayı birazcık bile olsa soluduğu zaman , yalnız kalma isteği , melankolikliği uçuveriyordu.. Seviyordu orayı.. Hogwarts arazisine giden avludan geçti ve taş merdivenlerden aşağı indi ; göl bütün ihtişamıyla karşısındaydı!

Bir çok öğrenci bu güneşli havadan istifade kendini göl kenarına atmıştı. Gaby oturmak istemiyordu , öğle yemeğinde yemediği ve peçeteye sarıp çantasına koyduğu yarım tostunu çıkardı çantasından ve gölün etrafında yürüyüp parça parça dev mürekkep balıklarına attı onu. Ama yorulmuştu kendine oturacak bir yer aramaya koyuldu. olduğu yerde geriye döndü - ve olduğu yerde kaldı. Drakin'i görmüştü ama o Gaby'yi farketmemiş gibiydi. Midesinde bir şeylerin - onlara kelebek diyordu ama muhtemelen kusma dürtüsüydü - yukarıya doğru hareket ettiğinden emindi ama kendini mutlu hissetti. Gözünü bir an için göle dikti sonra izleniyormuş hissine kapıldı , etrafına bakındığında Drakin'le göz göze geldi. Utanıp başını eğdi. Kanının yanaklarına hücum ettiğini hissediyordu. Tekrar başını çevirmedi ve gölün kenarında çimlerin arasına oturdu ve masmavi suların üzerine yeşil bitkilerin yansımasının vurduğu muhteşem güzellikteki göle bakmaya başladı. Bakıyordu , evet , ama görmüyordu.. Sadece düşünüyordu...

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Drakin sessiz,sakin ortamları çok sever ve gürültülü,kalabalık ortamlardan sürekli uzaklaşırdı.Bunun kendini iyi hissetmesi ve düşünmesi için zaman olduğunu biliyordu.Göl kenarı onu en sakinleştiren yerlerden biriydi.Dersler dışında zamanın çoğunu burda sessizce oturur,gölün sessizliğini dinler ve kendini düşüncelere adardı.Bugün farklı bir gündü hissediyordu.Yatakhane'den çıkarken bir kaç 1. sınıf gördü ama uğraşmak istemiyordu.

Göl kenarına vardığında herzamanki olduğu yere gitti ve çimlere uzanıp akşamın sessizliğini izlemeye başlamıştı.Göl okadar sessizdiki bir sinek uçsa sesi duyuluyordu.Birinin ayak seslerinden duyuyordu.Kafasını kaldırıp bakmıştıki bu Gabriella'ydı.Burda ne arıyordu.Birden göz göze gelmişlerdi.Gabriella'nın başını yere eğdiğini gördü..

-Hey Gabriella burda ne işin var?

dedi.Gabriella sanki diğerlerinden uzaklaşmak istediğinden burda olduğunu hissetti.Belkide yanılıyordu.İçinde tuhaf hisler oluşmaya başlamıştı.Daha önce hiç olmayan bişiler,kafası biraz karışmıştı ve hafiften ağrımaya başlamıştı.Gabriella'nın cevabını duymadan tekrar uzandı çimlere ellerini yastık gibi kafasının altında tutuyordu.Sarı saçları hafif rüzgardan gözlerinin önüne geliyordu.Buna sinir oluyordu.

Hava hafif kararmaya başlıyordu.En sevdiği ana yaklaşıyordu.Akşamın o sessizliği çok güzeldi..

Gezgin

" Hey Gabriella burda ne işin var? "

Gaby irkildi. Bunu beklemiyordu , kalbinin atışını duyuyordu adeta. Arkasını döndü yavaşça Drakin çimlere uzanmıştı , çok tatlı görünüyordu. Gözlerinin önünde Gaby'nin de Drakin'in yanına uzanmış gökyüzünü seyrettiği bir görüntü geldi.. Hala kulakları ve yanakları yanıyordu , Drakin ona bakmadığı için şükretti. Cevap vermek zorunda hissetti kendini , aklına ilkin duymamış gibi davranmak gelse de.. Garip bir soruydu çünkü - burada ne işin var?!

" Şey.. Aslında çok sıkıldım , biraz hava almak istedim.. "

dedi Gaby. Kısmen doğruydu ama bu sözcükler isteyerek çıkmamıştı ağzından.. Sadece formalite , bu tarz bi' soruya verilebilecek en muhtemel cevap... Güneş yavaş yavaş batıyordu gölün ardından , gölü kırmızıya boyamıştı. Bir kaç dakika önce mavi ve yeşilin birleştiği göl kıpkırmızıydı şimdi ; olağanüstü güzellikteydi.. Varolan herşeyden uzaklaştı Gaby , bu anlar onu gerçeklikten uzaklaştırıyordu... Güneş son ışıklarını gönderirken artık göl de yavaş yavaş karalara bürünmeye başladı.. Gaby de tekrar çimlere döndü , arkasında Drakin oturuyordu - ya da uzanıyordu -. Kelebeklerinin hareketlendiğini hissetti yeniden ve tekrar arkasına baktı , Drakin doğrulmuştu besbelli o da gölü izliyordu. Hafifçe gülümsedi Gab , birinde en çok değer verdiği şey , küçük güzelliklerin farkına varabilmesiydi.

" Ne kadar güzel , değil mi? "

dedi fısıltı sayılabilecek bir ses tonuyla ama Drakin'in duyabileceği yükseklikte. Söylediğinde ciddiydi , sadece konuşmak olsun diye söylememişti bunu... Heyecanının geçtiğini kelebeklerinin midesinin dibine yeniden iniş yaptığını hissediyordu. Rahattı artık , kasarak knuşmuyordu , içinden geçenleri söylüyordu. Aptalca ya da yersiz bulunacağından korkmadan.. Artık göle bakmıyordu , Drakin'in yüzüne bakıyordu..

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Drakin gökyüzündeki kararmaya başlayan bulutları izlerken Gabriella'dan cevap gelmişti.Gabriella'nın Sesinin önceden bu kadar tatlı olduğunun farkına varmamıştı.Adeta o ince sesinden büyülenmiş gibiydi.Ona karşı farklı şeyler hissetmeye başlamıştı.Bulutlar gibi parça parça olmuştu kalbi.Uzandığı yerden doğruldu ve Gabriella onun tam önünde oturuyordu ve gölü izliyordu.Drakin önceden hiç bi kıza kendini bu kadaryakın hissetmiyordu.

Göl güneşin batmasıyla karanlığa bürünüyordu.Ay ışığıyla yavaş yavaş yerini alıyordu.Yıldızlar gökyüzünde gözükmeye başlamıştı bile..Göl ayın ışığıyla şimdi çok daha güzeldi.Herşey o romantik ortamı oluşturmak için zamanının gelmesini bekliyor gibiydi.Herşeyin içinde Gabriella herşeyden daha çok güzel gözüküyordu.Gabriella'nın bişiler fısıldadığını duydu ve kalbi birden hızla çarpmaya başladı.Noluyordu Drakin kendini bile hatırlamıyordu.Sadece bu büyüleyici ortamın etkisine kapılmıştı.

" Ne kadar güzel , değil mi? "

Drakin'in dili tutulmuş gibiydi.Kendine gelmesi gerekiyordu ve Gabriella'nın sorusuna cevap vermesi gerekiyordu.Kendine gelmesi için derin bi nefes aldı ama bu içindeki heycanı az etkisi olmuştu.

-Ee..evet çok güzel sende ölesin Gabriella, ya..ani ayın ışığıyla daha güzel gözüküyorsun.

Söylediklerini daha önce hiç bi kıza söylememişti.Gabriella'nın ona baktığını gördü.Drakin'in kendine gelmesi gerekiyordu.Kafasını iki yana salladı ve içinden "Sakin Ol Drakin Kendine Gel" diyordu.Bunu Gabriella duymuşmuydu bilmiyordu ama kendine gelmesinde çok etkili olmuştu.Drakin sonunda kendine gelmiş sakinleşmişti.Ayağa kalkıp Gabriella'nın yanına oturdu.Gabriella'nın gözlerinin içine bakarak

-Ben bu sözleri ilkkez birine bu kadar içten söylüyorum..Neler oluyor bende bilmiyorum ama kalbim durmuyor..Kalbim..Galiba senden hoşlanıyorum..

Drakin sölediklerinde ciddiydi.Binalarının farklı olması umurunda bile değildi.Onu seviyordu ve saklayarak sadece kendine kötülük yapacağını biliyordu.

Gezgin

Hava kararmış , ay belirmişti gökte. Etrafı sessizlik kaplamıştı , kalbinin sesini duyuyordu sadece Gaby , elinde olmadan bir kaç saniyede bir çaktırmadan geriye dönüp bakıyordu. Drakin hala arkasındaydı ve bu Gaby'yi tedirgin ediyordu.. Aynı zamanda da mutlu hissediyordu. Gölün ne kadar güzel olduğunu fısıldamıştı Gaby içtenlikle , Drakin de gölü izliyordu çünkü..

" Ee..evet çok güzel sende öylesin Gabriella, ya..ani ayın ışığıyla daha güzel gözüküyorsun. "

* Tanrım! Bu.. bu gerçek mi!? * diye düşündü Gaby bütün vücudunu saran garip bir sarsmanın etkisinden kurtulmaya hiç çalışmayarak.. Birçok kişiden böyle sözler duymuştu , ama hiçbirinin bu kadar içten söylendiğine tanık olmamıştı ve bu kadar etkilenmemişti. Herşey gerçek olamayacak kadar güzeldi , arkasında Drakin'in kendine sakin olması gerektiğini söylediğini duyabiliyordu. Sanki başkasının hayatından bir parçaydı bu , Gaby'ye ait değildi.. Drakin'in söylediklerinin anlamını yeni yeni kavrıyordu Gab , ona güzel olduğunu söylemişti. Kalbi göğsünü delip geçecekmiş gibi atıyordu , Gaby onun sesini Drakin'in de duymasından korktu. Arkasını dönemedi , cesareti yoktu. Sanki dönerse ve Drakin'in gözlerine bakarsa ölecekmiş gibi hissediyordu. Gaby arkasında bir hareketlenme duydu ve kalbi daha da hızlı - tabii mümkünse - atmaya başladı ; Drakin Gaby'nin cesaretsizliğini hissetmiş gibi kalkmış ve onun yanına geliyordu. Drakin yanına oturunca Gaby havayla hiç ilgisi olmayan bir ürperti hissetti. Konuşmak istiyordu , güzel şeyler söylemek istiyordu ama dili , bedeni her şeyi kilitlenmişti , sanki biri ona bedeb kiltleme büyüsü yapmıştı , sadece olanları izliyordu.. Drakin Gaby'ye döndü ve gözlerinin içine baktı , Gaby adamakıllı sersemlemişti.. Öyle ki Drakin'in konuştuğunu farketmek biraz zamanını aldı ;

" Ben bu sözleri ilk kez birine bu kadar içten söylüyorum..Neler oluyor bende bilmiyorum ama kalbim durmuyor..Kalbim..Galiba senden hoşlanıyorum.. "

Gaby bunun bir rüya olup olmadığından emin değildi , her şey puslu bir güzellikteydi. Gerçek değildi , hayır , mümkün değildi! Drakin , Gaby'den hoşlanıyordu? * Tanrım , eğer bu bir rüyaysa , uyanmak istemiyorum! * diye düşündü Gaby. Ama Drakin'in yanındaki sıcaklığı gerçekti , içtenliği gerçekti... Gaby gözlerini ondan alamadı , bir şey söylemesi gerekiyordu , o da Drakinden hoşlanıyordu. Hem de çok! Ama ne diyeceğini bilmez halde gölü izlemeye koyuldu. Neden sonra -kendinde yeterli cesareti bulduğunda ;

" D-Drakin... Ben... -ah , tanrım- Ben de senden hoşlanıyorum! Hem de tahmin edebileceğinden çok daha fazla... "

diyebildi... Drakin'in gözlerinin güldüğünü görebiliyordu , mutlulukla gözlerinin dolduğunu hissetti. Elinin tersiyle onları sildi. Kendini Drakin'e hiç olmadığı kadar yakın hissediyordu. Kalbi hareket etmesini bile engelleyebilecek kadar hızlı çarpıyordu ama Gaby Drakin'e doğru kaydı ve başını hafifçe omzuna yasladı.. Bu bir rüyaydı ; başı Drakin'in omzuna yaslı bir halde gölü izliyordu..

Bu bir rüya olsa bile , tadını çıkaracaktı.

Yeni Bir Şeylerin Başlangıcı

Yeni Bir Şeylerin Başlangıcı

Similar topics

Similar topics