Elen duygusal dakikalar yaşayıp tüm geçmişini hatırlasa da kendini toparlamaya çalıştı.O bu kadar çabuk pes etmeyen biriydi.Evet,belki bazen aklına geldiğinde gözleri dolduğu olurdu,ama bunu normal karşılıyordu.O günden beri kimseyle oturup bu konuları konuşmak istememişti.Ross'la konuşması onu biraz rahatlatmıştı.Ross'u sıktığını düşünerek:
- Aslında senin suçun yok,bu konuyu ben açtım.Çok uzun zaman geçmesine rağmen aklıma geldiğinde hep duygu yoğunluğu yaşarım.Bunu pek anormal bulmuyorum.Seni sıktıysam özür dilerim..Bazen kaptırırım konuşmaya kendimi!
Elen;her ne kadar zor günler geçirmiş olsada insanlara kendinin güçlü olduğunu göstermek için yıllardan beri çabalamıştır.Ailesinin adını kirletmekten korkuyordu..Evet belki böyle bir konuda kirletmek kelimes tuhaf kaçabilirdi.Ama Elen ailesine düşkün olduğundan asla onları üzmek istemezdi.Kim üzmek ister ki ailesini?..
Hayatında değer verdiği birini kaybetmiş olmasına rağmen ailesinin hayatta olması ona en büyük destekti.Kimi aileler dağılıyordu,kimileri birbirlerine düşman gibi davranıyordu,kimileri birileri uğruna kölelik yapıyordu.Ailesi hakkında oturup konuşmayı sevmezdi.Bazı konularda tıkanacağını biliyordu.Kendini biraz daha toplamışa benziyordu.Ross'a dönerek gülümsedi:
- Sen iyi bir dinleyicisin..Teşekkürler!
Elen;Ross'a bakmaya devam ederken esen rüzgar iyice kuvvetlenmişti.Dallardan gelen sesler biraz olsun tedirginlik yaratıyordu.Nehire baktığında rüzgarla birlikte dans eden o ihtişamlı nehiri süzdükten sonra tekrar Ross'a döndü:
- Ağaçtan inelim mi?Çünkü birazdan fırtına çıkacakmış gibi bir hava var.Burada mahsur kalmak istemem..
Yüzünde tedirgin ama bir o kadarda içten bir gülümseme belirmişti.Ross'tan bakışlarını alarak aşağıya bakmaya başladı.
Anasayfa 
