Heyecan mı istersin?

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Çok uykusu vardı. Akşam yemeği yedikten hemen sonra yatakhaneye gelip yatmıştı.Saat 19.28 olmasına rağmen gayet güzel uyumuştu...Taa kiiii.... bir gümbürtüyle sıçrayana kadar.

"Ne yapıyorsunuz siz?!!" diye bağırdı. Hemen yatağından fırladı ve sesin geldiği yöne koşturdu.
Diğer Hufflepuff'lılardan biri, kızlar yatakhanesine gelen merdivenlerden çıkarken ayağını burkmuş, yanında üç kişiyi de sürükleyerek aşağı yuvarlanmıştı. Annie önce endişelendi ama aşğıdan gelen kahkahaları duyunca hiçbirine birşey olmadığını anladı.
Parmak uçlarına basarak -aniden yataktan çıktığı için yalın ayaktı- yatakhanenin kapısını açtı, uyuyanları rahatsız etmemek için süzülerek yatağına geri döndü. Bir süre gözleri açık bekledi. Uykusu açılmıştı. Sağa-sola döndü, biraz bekledi, tekrar sağa döndü, beş dakika daha bekledi, sola döndü...Uyuyamamıştı.
Annie ortak salona inip kitap okumayı düşündü, ama kitap okumak istemiyordu. Hemde hiç istemiyordu. Gidip onu uyandıran kızlarla kavga edebilirdi....Bunu kesinlikle yapmazdı. Dışarı çıkıp gezinebilirdi. Kurallara uymayan bir insan değildi Annie. Ama hayatında hiç böyle birşey yapmamıştı ve çok heyecan verici olacağı kesindi. Bu çılgınlıktı! Her ne kadar Gryffindor'lu öğrenciler için olmasada Annie için öyleydi.
Yavaşça yorganını kaldırdı, bacaklarını aşağı uzatıp beyaz Converse'lerini giydi. Yastığının altına sakladığı asasını aldı ve yatakhaneneden çıktı. Ortak salona çıkan merdivenlerden inip bekledi. Salonda hâla çene çalmakta olan kızların, onu farkedeceklerini biliyordu. İyi bir Hayal Bozan Büyüsü yapabiliyor olsaydı, kendisini rahatça gizleyebilirdi. Tekrar yukarı çıkıp, ordakilerin uyumasını beklemeyeyse hiç niyeti yoktu. Ne olabilirdi kii? Dikkat dağıtacak birşey....
"Buldum." dedi sevinçle ve asasını sağ koltukta oturan kıza doğrulttu: "Rictumsempra."...Kız şöyle bir durdu önce, sonrada kahkahalara boğuldu...Annie bunu fırsat bilerek, hemen ortak salonun kapısından fırladı. Hiçbirşey görünmüyordu. Resmen kör gibi hissetti. Asasını çıkarıp "Lumos"diye fısıldadı. Çıkan küçük ışık demeti, etrafı biraz olsun aydınlatmıştı.
Hogwartz gece daha esrarlı görünüyordu. Sıra sıra dizili tablolar ve ileri doğru uzanan karanlık hâkimdi ortalığa. Annie buraya kadar tasarlamıştı plânını. Nereye gidecekti ne yapacaktı bilmiyordu...

"Hey evlât, uyumaya çalışıyoruz." Demişti tablodan bir ses.
"Ah, özür dilerim, ben zaten gidiyordum." dedi ve ilerledi. Ağır ve sessiz adımlarla yürüyordu. Merdivenlerden aşağı indi. Dışarımı çıkmalıydı? Hayır, dışarısı çok sıradandı. Herzaman gezdiği ve ezbere bildiği yerlerdi. Değişik bir yere gitmek istiyordu. Macera yaşamak istiyordu. Asasını önüne tutarak bir kat daha indi. Burada hafif bir rutubet kokusu vardı. İksir sınıfının önündeydi ve az ilerde de Hademe Odası vardı. Slytherin Ortak salonunun girişi, iksir profesörü Madam Christina A. Carlisle'nin odası, evcinlerinin mutfağı ve....tanımadığı bilmediği bir oda vardı. Hayır oda değildi bu. Boş bir zindandı. Annie iyice meraklanmıştı. Yine asasını öne tutarak içeri girdi. Buranın kokusu biraz daha ağır basıyordu. Zindan görünürde bomboştu. Biraz daha ilerledi. Ve bir ses duydu. Bu ses, tırnağın tahtaya sürtmesine benziyordu. Annie sesin nereden geldiğini anlamaya çalıştı. Derken ses yükseldi. Kanındaki adrenalin gittikçe artıyor, karanlıkta kocaman olmuş göz bebeklerinin dahada büyüdüğünü hissedebiliyordu. Annie arkasına doğru geriledi. Birden bire içini buz gibi bir soğuk kapladı. Ne olduğunu anlamamıştı ama içinden birşeyler geçiyor gibiydi. Annie biraz daha geriledi ve arkasında birşeye çarptığını hissetti. Anında mide bulandırıcı bir koku yükseldi, bayat balık ve iğrenç birşeyler kokuyordu sanki. Arkasını dönüp asayı önüne doğrulttu. Ve artık kendini tutamadan, korku dolu bir çığlık attı. Gördüğü masanın üstünde, gümüş tabakların içinde kokuşmuş balıklar, kurtlanmış böbrek, ciğer, kalp,bağırsak gibi sakatatlar ve kömüre dönmüş kekler vardı...

Gezgin

Akşam yatmadan önce hayalleri arasında sabaha kadar fosur fosur uyumak vardı ancak iki tane 2.sınıf çocuğun kavgası yüzünden uykusu bölünmüştü.

-Bir daha uykumu bölecek olursanız ikinizi de kurbağaya çeviririm.Beni anladınız mı?

Çok sinirlenmişti. Hayatta belki de en nefret ettiği şeydi uykusunun bölünmesi. Tekrar yatağına attı ancak bir kere bölünmüştü uykusu. Bir daha uyuyamazdı. Kalktı yüzünü yıkadı. Soğuk suyun suratına çarpmasıyla kendini biraz daha iyi hissetmeye başlamıştı. Lavabodan çıktı ve yatağına doğru ilerledi. Yatağını topladı ve ardından giyindi. Dışarıya çıkıp biraz hava almak istiyordu. Ancak daha sabahın erken saatleri olduğundan kimseye görünmemeliydi. Ortak salona indiğinde içeride hiç kimse yoktu. İçeride sadece yanan şöminenin içindeki odunlardan gelen çıtırtı sesleri duyuluyordu.

Ortak salondan çıktı ve koridorun ucunda bir iki saniye kadar durdu ve nereye gideceğini düşünmeye başladı. En sonunda göl kenarına gidip her zaman oturduğu ağacın dibine oturup gölü seyretmeye karar verdi. Bunun için de yola koyuldu. Zindan koridorları çok karanlıktı ancak Rick bu yoldan dört senedir geçiyordu ve artık buraları avucunun içi gibi biliyordu.

Merdivenlere gelmişti. Tam ilk basamağı çıkmıştı ki Zindanın derinliklerinden bir çığlık sesi duymuştu. Bir bayan sesine benziyordu. Sesin geldiği tarafa doğru koşturmaya başlamıştı. Tam kullanılmayan zindan odasının önünden geçiyordu ki içerden bir çığlık sesi daha geldi. Hemen asasını cüppesinin cebinden çıkarttı ve odaya daldı. İçerde gerçekten ağır bir koku vardı.

Lumos

Asadan göz kamaştırıcı bir ışık çıktı ve odanın her noktasını aydınlattı. Tam karşıda güzel sarışın bir kız duruyordu.

İyi misin? Ne oldu?

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Annie, çığlığı bastıktan sonra deli gibi koşturmaya başladı. Gördüğü bağırsak yüzünden midesi mahvolmuştu. Karanlıkta olması sebebiyle yerde duran, 90 sene önceden kalmış gibi görünen ayakkabıyı farkedemedi ve bütün olanların üstüne bir de yere kapaklandı. Neredeyse ağlayacaktı. Ayağa kalkmaya uğraşırken ileride bir ışık topu daha gördü ve ardından hayal meyal bir ses duydu:

"İyi misin? Ne oldu?"

Bu sesin bir insana ait olduğunu bilmese bayılabilirdi. Teninin bembeyaz kesildiğini ve buz gibi olduğun hissedebiliyordu. Yavaşça ayağa kalktı ve bu kez daha ağır adımlarla kapıdan fırladı.
"Ah, evet çok iyiyim, ne kadar iyi olduğumu anlatamam." Annie konuşabildiğine bile şaşırmıştı. Her ne kadar sesi boğuk çıksada "Hem sende kimsin?" Karşısındakinin cüppesinde ve kravat rengine bakılırsa Slytherin'liydi. " Merlin'in sakalı! Yoksa yardım sever bir Slytherin mi görüyorum?" Asasını iyice karşısında duran kişinin yüzüne tuttu. "Seni daha önce görmemiştim. Yoksa Durmstrang'tan mı transver oldun?"

Gezgin

Evet iyi olduğun belli. Bu durumda bile bina tartışmasına girebiliyorsun.

Ardından kızı süzmeye başladı. Kendinden biraz kısaydı ve sarışındı. Kendisi gibi dördüncü sınıftı anlaşılan.

Sana iyilik yapmak meraklısı değilim. Sadece çığlığı duyup geldim ancak sesin sahibinin senin gibi ukala bir Hufflepuff olduğunu bilseydim asla zahmet edipte gelmezdim.

Kızın ukala tavrı onu biraz sinirlendirmişti ancak Rick bir Slytherindi ve bu tür kişilere karşı nasıl davranacağını çok iyi biliyordu.

Bende seni daha önce görmedim yoksa sende Beauxbatons ‘dan mı geldin?

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Söyledikleriyle dalga geçmemiş olmasına rağmen
"Evet iyi olduğun belli. Bu durumda bile bina tartışmasına girebiliyorsun." şeklinde ters bir cevap almıştı. Tam cevap vermek için ağızı açtığındaysa:
"Sana iyilik yapmak meraklısı değilim. Sadece çığlığı duyup geldim ancak sesin sahibinin senin gibi ukala bir Hufflepuff olduğunu bilseydim asla zahmet edipte gelmezdim." demişti çocuk. Annie bunun karşısında yüzünü buruşturup, tekrar cevap için ağızını açmıştı ama yine konuşmuştu karşısındaki:
"Bende seni daha önce görmedim yoksa sende Beauxbatons ‘dan mı geldin?"
Bu konuşma gittikçe tatsızlaşıyordu. İçinden "Evet, Beauxbatons'tan geldim ama Fransız olamama rağmen ana dilim gibi ingilizce konuşuyorum." demek gelsede kendini tuttu. Tartışmak istemiyordu. Dahada ciddileşerek:
"Hayır, Beauxbatons'tan gelmedim ve dört senedir bu okuldayım. Ukalâ olduğumu düşünebilirsin ama emin ol bu okuldaki son ukalâ denecek kişi benim. Tabiî senin düşüncen. Çığlığımı duyup geldin demek, ben Slytherin'lilerin bunu bile umursamadıklarını sanırdım. Yada belki Hufflepuff olabileceğim aklına gelmediği için gelmişsindir. Herneyse yinede teşekkür ederim. Ben Annie, Annie Claire." dedi ve elini uzattı.

Gezgin

"Hayır, Beauxbatons'tan gelmedim ve dört senedir bu okuldayım. Ukalâ olduğumu düşünebilirsin ama emin ol bu okuldaki son ukalâ denecek kişi benim. Tabiî senin düşüncen.

Bende dört senedir buradayım ama Hogwarts büyük karşılaşmamış olmamız doğal. Senin kendine ukala değilim demen değil karşındakinin sana ukala değilsin demesi önemlidir küçükhanım.

Rick bu sözleri söylerken son derece sinir bozucu bir şekilde söylemişti.

Çığlığımı duyup geldin demek, ben Slytherin'lilerin bunu bile umursamadıklarını sanırdım. Yada belki Hufflepuff olabileceğim aklına gelmediği için gelmişsindir. Herneyse yinede teşekkür ederim. Ben Annie, Annie Claire

Evet tam da dediğin gibi bir Hufflepuff olabileceğin aklımın ucundan geçmezdi ancak bunu uzatmaya gerek yok sanırım. Bende Rick Jason Malfoy.

Ardından uzatılan eli zarif bir şekilde sıktı.

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Annie kaşlarını çattı. "Bende dört senedir buradayım ama Hogwarts büyük karşılaşmamış olmamız doğal. Senin kendine ukala değilim demen değil karşındakinin sana ukala değilsin demesi önemlidir küçükhanım." sözcüklerini duymazdan gelerek: "İyi, memnun oldum öyleyse. Büyük ihtimalle ne diye deli gibi bağırdığımı merak ediyorsundur. Aman, ne sen sor, ne ben söyleyeyim. Pekiî sen bu saatte, burda ne yapıyorsun?"