"Xena?"
Chi'nin durmasının yegane nedeni de buydu. Bir kaç adım attıktan sonra anlamıştı. Xena? Lorraine Xena Lawrence? Onun burda ne işi vardı? Ve .. yaşıyormuydu? Gin gayet sakin bir tavırla asasını yerde boylu boyunca yatan kıza baktı. Sırılsıklam olmuş ve bütün bedeninin sarmış kıyafetler, Kahverengi uzun saçlar, Kusursuz yüz hatları. Bu kesinlikle oydu!
" Evet bu Lorraine ! "
Beynini çalıştırmaya çalıştı. Birşeyler yapması gerekiyordu. Kız yerde, çamurların içinde yatarken içi hiç mi hiç rahat etmiyordu. Hem ne kadar süredir burda baygın yattığını bilmiyorlardı. Ya hasta olursa? O zaman büyük vicdan azabı çekebilirdi. Peki ama neden baygındı? Belki korku, belki heyecan, belki de kafasına aldığı bir darbe. Onu Hogwarts'a hastane kanadına yetiştirmeleri gerekiyordu. Tabi önce uyanmalı ve kendini biraz toparlamalıydı. Hatta anlatabilirse olanları anlatmalıydı. Çünkü Joséyi bulmanın tek yolu buydu. Gin tüm bu düşüncelerden sıyrılırken tam arkasından Melody'nin geldiğini gördü. Kızı kucaklayıp başka bir yere bırakmıştı.
" Kızlar. Siz Xena ile ilgilenin ben... Ben geleceğim."
Gin başını sallayarak kızın yanına gitti. Melody'nin gitmesinin hiç iyi bir fikir olmadığını bilse de o an karşı çıkamadı. Şimdi düşünülecek biri varsa o da Lorraine'di. Onu ayıltması gerekiyordu, çünkü bayıldığını biliyordu. Ayakta durduğunu farkettiğinde yere çökmeye karar verdi. Yerdeki çamur onu caydırmaya çalışsa da, buna aldırmadan dizlerini üzerine çöktü. Siyah geceliği iyice çamura bulanmıştı. Hatta çamurun cıvıklığını teninde hissedebiliyordu.
"Her şeyin bir nedeni vardır."
Chi'nin dediklerini doğrularcasına başını salladı. Bunu neden dediğini bilmiyordu, büyük ihtimalle sesli düşünmüştü ikizi. Ama ona katılmadan edemiyordu. Çünkü dedikleri kelimesi kelimesine doğruydu. Eğer şuan burdaysa, Lorraine baygınsa, José kayıpsa ve Melody gitmişse, hepsinin bir nedeni olduğu doğruydu.
" Hadi yardım et!"
Gin, Chi'nin de yardımıyla kızı arkasındaki ağaca yasladı. Elindeki asayı çamura dik batırarak ışığın daha güzel yayılmasını sağlıyordu. Bu sayede hem kızı daha net görebilecek, hemde görüş alanı genişleyecekti. İkizinin polarını çıkarttığını görünce kendisi de üzerindeki hırkayı çıkartmıştı. Pek kuru olmasa da işe yarayacağını düşünüp, kızın üzerine örtmüştü hırkasını.
"Chi!!! Gin!! Yardım edin! "
Ah Merlin aşkına! Yine ne olmuştu şimdi? Bu sefer de Mell'in başı belşaya mı girmişti? Bunu öğrenmenin tek yolu onun yanına gitmekti. Kafasındaki bereyi çıkartırken ikiziyle göz göze geldi. Büyük ihtimalle Melody'e yardım edecek kişi Chi'ydi. Bunu, o kahverengi, çekik gözlerine bakınca hissedebiliyordu. Çok geçmeden kız ayağa fırlayarak koşmaya başladı.
"Hey Chi!" Kızın durmasıyla devam etti. "Çok ama çok dikkatli ol! senide kaybetmek istemiyorum..." Neredeyse gözlerinin dolduğunu hisseder hissetmez gözünü tekrar Lorraine'ye çevirdi. Kızı uyandırmanın bir yolunu bulması gerekiyordu.
"Lorraine ! Lütfen uyan ... " Kızı kollarından tutarak hafifçe salladı. "Lorraine ! Hadi ama ! .. uyanmalısın!" kızın, önüne gelmiş saçlarını geriye attı. Bir yandan da hala konuşuyor ve kızı sarsıyordu.
"Lorraine Xena Lawrence ! ... Uyan .. Lütfen .." Kızdan uzun süre ses çıkmayınca, boğazında bir yumru hissetti. Kızın bu kadar tepkisiz olması iyi değildi. Hem hava soğuktu ve yağmurun altında kalmıştı. Eğer bir Bulanıksa diya düşündü .. ölmesi gerekirdi! Ama Lorrie: onun bir Safkan olduğu gerçeği Gin'in tekrar gülümsemesine neden olmuştu. Ve yavaş yavaş kızın gözleri açılmaya başlıyordu.
Anasayfa 
